Το Παράρτημα Ελλάδας του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ οργανώνει σεμινάρια ανάγνωσης του Κεφαλαίου του Μαρξ. Τα σεμινάρια είναι δωρεάν. Θα γίνονται κάθε Δευτέρα, 7-9 το απόγευμα, στο γραφείο...
Σεμινάρια αυτομόρφωσης του Συλλόγου Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών. Σήμερα, Κυριακή 2 Φεβρουαρίου, στις 6 μ.μ.: η επιμελήτρια Αλέκα Πλακονούρη και οι συμμετέχοντες θα βρεθούν "αντιμέτωποι με το...
Κυκλοφόρησε, από τον εκδοτικό οίκο Μέλισσα σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, το 59ο τεύχος του περιοδικού Τα Ιστορικά, που διευθύνουν ο Σπύρος Ασδραχάς, ο Άγγελος Δεληβορριάς και ο Βασίλης...
της Σιας Αναγνωστοπουλου Εδώ και δύο περίπου μήνες, η πολιτική ζωή της Τουρκίας κινείται στον αστερισμό της σύγκρουσης Eρντογάν-Γκιουλέν. Για να κατανοήσουμε την ουσία και το πολιτικό της...
Πάλι στα ιερά κείμενα, στα ευαγγελικά. Με τις παλιές απορίες να επανέρχονται. Και οι ερωτήσεις προς τον Ιησού να παραμένουν. Μέρες που είναι, η λέξη "διακονία" πιέζει εκ νέου. Ξαναγυρνά σε κείμενα που για χρόνια είχε εγκαταλείψει. Άλλωστε, οι μεγάλες αγάπες δεν θάβονται ποτέ.
Πώς φτάνει ένας άνθρωπος να σηκώσει το τσεκούρι στον αέρα και να σπάσει το κρανίο του συμπολίτη του; Πώς οδηγείται μια κοινωνία στη μισαλλοδοξία και τον φασισμό; Αυτά τα ερωτήματα θέτει ο Γιόζεφ Ροτ, ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς της γερμανόφωνης λογοτεχνίας...
Η έκκληση αυτή επαναλαμβάνεται σήμερα από δημοφιλείς ριζοσπάστες θεωρητικούς, όπως ο Alain Badiou και ο Slavoj Zizek. Μας προτρέπουν να κάνουμε άμεσα πράξη μια εξισωτική δικαιοσύνη ενάντια στον κυρίαρχο «καπιταλο-κοινοβουλευτισμό», με μια πολιτική δράση που θα συνδυάζει αυστηρή συλλογική πειθαρχία..
Ψεύτες πολιτικοί μερικές φορές καλούνται θεατρίνοι. Τι γίνεται όμως όταν οι θεατρίνοι κάνουν τους ψεύτες πολιτικούς; Στη σκηνή του Θεάτρου Μπρόντγουαιη, στο τέλος μίας μακρόστενης αίθουσας κόκκινων...
Στην εικοσαετία 1955-75 καταγράφεται στην Ελλάδα μια πυκνότατη ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα, με τις πολυκατοικίες της αντιπαροχής αλλά και την κατασκευή κτιρίων γραφείων, ξενοδοχείων ή εργοστασίων - ο ρόλος της οικοδομικής «βιομηχανίας»...
«Ο μοντερνισμός δεν απέτυχε, γιατί δεν υπήρξε ποτέ. Δεν αποκολληθήκαμε ποτέ από τη θρησκεία, την οικογένεια, τη μυθολογία. Η χειραφέτηση του μοντερνιστικού οράματος έτεινε στην απόσπασή μας από τη γη και τους περιορισμούς της, απέβλεπε στην αποσύνδεσή μας από τη μυθολογία και τη θρησκεία...»
Το βιβλίο αναφέρεται σε μια πολύ κρίσιμη και αμφιλεγόμενη περίοδο της ιστορίας της Σοβιετικής Ένωσης, στις δεκαετίες ‘30-‘60, περίοδος που έδινε, και συνεχίζει όπως φαίνεται να δίνει τροφή σε λογοτέχνες ανά την υφήλιο. Πρόκειται για τις σελίδες της ιστορίας που επιτρέπουν στη δημιουργική φαντασία..
Ο ζωγράφος του Φεβρουαρίου είναι ο Νίκος Παπαδόπουλος. Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται σήμερα. Το 1991 πήρε το πτυχίο του εκπαιδευτικού τεχνολόγου, ηλεκτρολόγου – μηχανικού. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (2007-2013) γλυπτική με δάσκαλο το Γιώργο Λάππα...
Προδημοσίευση από τον τόμο που θα εκδοθεί τον Ιούνιο του 2014 από τις εκδόσεις Ashgate, στα αγγλικά, με την επιμέλεια των Αλ. Κιουπκιολή και Γ. Κατσαμπέκη. Κάθε Κυριακή δημοσιεύουμε ένα μεταφρασμένο απόσπασμα από κείμενο του τόμου.
Η ελευθερία της έκφρασης υφίσταται μόνο όταν την εφαρμόζουμε σε θεματολογία που αποδοκιμάζουμε. Οι επιθέσεις εναντίον της, άλλωστε, επιβιώνουν πολύ περισσότερο από τα κίνητρα που τις δικαιολογούν και από τους κυβερνώντες που τις χρησιμοποιούν προς όφελός τους.
Ασφάλεια: μια λέξη τόσο οικεία και πολυχρησιμοποιημένη, που δεν της δίνουμε πια σημασία. Ανυψωμένη σε πολιτική προτεραιότητα εδώ και περίπου σαράντα χρόνια, αυτή η καινούργια ονομασία της τήρησης της τάξης αλλάζει συχνά το πρόσχημά της (πότε είναι η πολιτική ανατροπή, πότε η «τρομοκρατία»)...
Η Αθήνα είναι μια πόλη σε ανθρωπιστική κρίση, σύμφωνα με τον ορισμό των Γιατρών του Κόσμου, που αναφέρεται σε μαζικές καταστάσεις φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Από κοινωνική-χωρική άποψη, η κρίση γίνεται αντιληπτή σε τρία αλληλοσυμπληρούμενα επίπεδα...
Ο Κώστας Φιλίνης έζησε δεκαεπτά χρόνια στη φυλακή, από το 1955 έως το 1966 και από το 1967 έως το 1973. Πρίν, μετά και ενδιαμέσως, έζησε άλλα έντεκα χρόνια στην παρανομία. Το όλον 28 χρόνια. Ή για να το πούμε αλλιώς: Από την ηλικία των 22 ετών έως την ηλικία των 53 ετών, περπάτησε ελεύθερος...
“Αν είχε εκατό χιλιάδες αναγνώστες, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος ...” είπε ο Χέρμαν Έσσε για τον Ρόμπερτ Βάλζερ, συγγραφέα τον οποίο θαύμαζε ο Κάφκα, ο Μπένγιαμιν, ο Μούζιλ, ενώ το ευρύτερο κοινό της εποχής του, στις αρχές του 1900, αγνόησε το έργο του, το οποίο εκδόθηκε ολοκληρωμένο...
Ήδη ο τίτλος, ασυνήθιστος, έως και άβολος για τίτλος βιβλίου, μέσα από την αμφισημία του αλλά και την εκτατικότητά του, ορίζει τον χαρακτήρα τής ανά χείρας συλλογής δοκιμίων της Τζίνας Πολίτη. Γιατί οι «αιώνιες φωλεές» και η «επιστροφή» δεν αφορούν μόνο την αναγνωστική συνθήκη...
Σε λίγες μόνο δεκαετίες, η εθνομουσικολογία διένυσε τεράστια απόσταση, τόσο σε επίπεδο μεθοδολογίας, όσο και θεωρίας. Ενώ οι πρώτοι εκπρόσωποι του πεδίου μελετούσαν γεωγραφικά απομονωμένες, περιχαρακωμένες και «αυθεντικές» μουσικές παραδόσεις σε μακρινούς και εξωτικούς τόπους...
