Β' ΜΕΡΟΣ
Του Νίκου Στουπή*
Ο πρωτογενής τομέας, ως απασχόληση του πληθυσμού και ισορροπία δομών και σχέσεων του κοινωνικού ιστού στην ύπαιθρο, προφανώς από την κοινωνική σκοπιά δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζεται με κοινωνικούς όρους:
Αν θες, σε συνθήκες μιας χώρας σαν την Ελλάδα, με το έντονο και πολύμορφο γεωγραφικό ανάγλυφο, με την τριπολική ποικιλομορφία (πόλη - κωμόπολη - ύπαιθρος) και με τη μέγιστη πληθυσμιακή σημειακή διασπορά του πληθυσμού σε πληθώρα οικιστικών δομών,
- να κρατήσεις αδιατάρακτη την ύπαρξη του εθνικού ιστού,
- να διασφαλίσεις την ύπαρξη του κατά παράδοση κοινωνικού ιστού στην ύπαιθρο,
- να εξασφαλίσεις τη συνέχιση της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής σε συνθήκες διαρθρωτικών προβλημάτων μικρού κλήρου,
- να υποστηρίξεις θέσεις εργασίας - απασχόλησης
τότε, στις σημερινές συνθήκες και στο δεδομένο κοινωνικό σύστημα, θα αντιμετωπίσεις τον πρωτογενή τομέα με όρους «κοινωνικής δικαιοσύνης».
Όχι με όρους, όμως, όπως όταν η Αριστερά είναι στην αντιπολίτευση: «κοινωνικού χαϊδέματος» δηλαδή για να αναπαράξουμε με αριστερούς όρους το μοντέλο ραγιαδισμού του συγκεκριμένου μικροαστικού στρώματος, ιδιαίτερα ευάλωτου προς την ψηφοθηρία και τις πελατειακές σχέσεις.
Αλλά, αποδεχόμενος γενικά και ειδικά στις σημερινές συνθήκες της χώρας ότι ο τομέας της γεωργίας, ως εντάσεως εργασίας, μειονεκτεί, να προβάλεις ως αναγκαίο έναν νέου τύπου προστατευτισμό.
Σε αυτόν τον «προστατευτισμό» με αριστερά χαρακτηριστικά είναι που διαφέρουμε από τους πολιτικούς μας αντιπάλους. Εκεί βρίσκεται το διακριτό αριστερό μας στίγμα όσον αφορά την κοινωνική θεώρηση:
1. Έναν προστατευτισμό που ξέρει να ξεχωρίζει τη διαφορά αλλά και τις ομοιότητες του γεωργο-κτηνοτρόφου με τον αγρότη, της γεωργίας και κτηνοτροφίας από τον πρωτογενή τομέα και την αγροτική οικονομία.
2. Έναν προστατευτισμό που δεν θα εφαρμόζει οριζόντιες πολιτικές, αλλά θα τις εξειδικεύει: Για την επιχειρηματική γεωργία φυσικών και νομικών προσώπων (μικρή - μεγάλη). Για τη συμπληρωματική γεωργία. Για τη παράλληλη και παράταιρη γεωργία. Για την ιδιοπαραγόμενη προς αυτοκατανάλωση γεωργία.
3. Έναν προστατευτισμό που δεν θα στρεβλώνει τον χαρακτήρα του ΕΛΓΑ από αποζημιωματικό σε επιδοματικό, υπονομεύοντάς τον. Διατηρώντας τον δημόσιο χαρακτήρα του . Επιμένοντας στην ασφάλιση της γεωργικής παραγωγής και όχι της εμπορευματικής της αξίας. Αυξάνοντας τη διαφάνεια του, τη φερεγγυότητά του και βαθαίνοντας τη δημοκρατική του ισονομία όσον αφορά τις παροχές υπηρεσίας του στους αγρότες.
4. Έναν προστατευτισμό που θα διασφαλίζει δίκαια, γρήγορα και αποτελεσματικά την κατανομή των ευρωπαϊκών ενισχύσεων, όχι στη βάση κάποιων ιστορικών δικαιωμάτων αλλά με βάση την πραγματική ενασχόληση με τη γεωργική πράξη και το γεωργικό προϊόν.
5. Έναν προστατευτισμό που θα φροντίσει οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις να χορηγούνται με διαφανή - δίκαιο τρόπο και να πιάνουν τόπο.
6. Έναν προστατευτισμό που δεν θα εξαιρεί από κοινωνικές υποχρεώσεις τους αγρότες (φορολογία - ασφάλιση) αλλά θα τις απαιτεί με όρους δικαιοσύνης και πραγματικών δεδομένων.
7. Έναν προστατευτισμό που θα εκφράζεται με την ανάπτυξη πολιτικών για την ύπαιθρο όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό βασικών υποδομών και την οργάνωση παρεμβάσεων στην παραγωγική αγροτική δραστηριότητα, αλλά και τη βελτίωση των συνθηκών ανθρώπινης διαβίωσης στην ύπαιθρο.
8. Έναν προστατευτισμό που θα στηρίζει παρεμβάσεις και ελέγχους όσον αφορά την πάταξη κερδοσκοπικών τάσεων στο κόστος παραγωγής και στο κύκλωμα εμπορίας.
9. Έναν προστατευτισμό (αγροκάρτα) που θα διασφαλίζει στις σημερινές συνθήκες τη συνέχιση της αγροτικής παραγωγής.
10. Έναν προστατευτισμό που θα αναδιοργανώνει τις δημόσιες υπηρεσίες και τους φορείς αγροτικής πολιτικής, στην κατεύθυνσης της γρήγορης και χωρίς κόστος αποτελεσματικής εξυπηρέτησης του αγρότη.
Με έναν τέτοιο «προστατευτισμό» στο επίκεντρο της αριστερής πολιτικής σου στη διακυβέρνηση, όχι μόνο προστατεύεις ουσιαστικά τους αγρότες και διασφαλίζεις τη συνέχιση της παραγωγικής αγροτικής διαδικασίας, άρα τη διατροφική επάρκεια της χώρας και του λαού της, αλλά κυρίως διαμορφώνεις ένα συμπαγές αλληλέγγυο κοινωνικοπολιτικό μπλοκ επιβίωσης και ανάταξης της ελληνικής κοινωνίας.
* Ο Νίκος Στουπής είναι γεωπόνος, προέδρος του ΕΛΓΑ. (Στο χθεσινό φύλλο δημοσιεύθηκε το α' μέρος της παρέμβασής του)
