Με την "Πόλη στο φως" (εκδ. Ίκαρος) επιχειρεί αυτή τη φορά η Ευτυχία Γιαννάκη να εισδύσει στα άδυτα της νεοελληνικής πραγματικότητας και ιδιοσυστασίας και στις πιο σκοτεινές υποθέσεις που μπορούν να εκτυλιχθούν στις γειτονιές και τις γωνιές της Αθήνας. Παίζοντας αντιστικτικά με το φως της πόλης και τη σκοτεινιά του εγκλήματος και των παθογενειών της εποχής μας, η συγγραφέας, ολοκληρώνοντας την "Τριλογία της Αθήνας", καταφεύγει στην προσφιλή πρακτική που ακολούθησε και στα δύο προηγούμενα βιβλία, το βραβευμένο "Στο πίσω κάθισμα" και τις "Αλκυονίδες μέρες". "Αυτό που με ενδιαφέρει είναι μια ιστορία με αστυνομική πλοκή και σασπένς και από την άλλη το κοινωνικό σχόλιο για το εδώ και το τώρα μας και η μελέτη του υπαρξιακού βάθους των ηρώων" λέει για το βιβλίο της το οποίο θα παρουσιάσει συνομιλώντας με τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη την επόμενη Τετάρτη 30 Μαΐου (9 μ.μ.) στα Public.
Με τη συμβολή του ήρωά της αστυνόμου Χάρη Κόκκινου ανασκάπτει την πόλη, την κοινωνία και τους χαρακτήρες της αποδίδοντας στην Αθήνα ρόλο πρωταγωνιστικό. Άλλωστε, "η τριλογία δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε η πόλη". Καθώς η αχανής μας πρωτεύουσα "λειτουργεί ως μικρογραφία της χώρας", η συγγραφέας βρίσκει πρόσφορο έδαφος να καταθέσει το σχόλιο της για την εποχή, τις παθογένειες και την πολυπλοκότητά της καταφεύγοντας στη φόρμα του αστυνομικού. "Η αστυνομική λογοτεχνία, όπως έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως, τείνει να μετατραπεί σε μια μεγάλη κοινωνική λογοτεχνία της εποχής μας ή τουλάχιστον ένα κομμάτι της, καθώς αναμετριέται ευθέως με τα τρέχοντα προβλήματα" εξηγεί.
Κι αν στο πρώτο βιβλίο "Στο πίσω κάθισμα" συστήνονται οι ήρωές της και η πόλη "που διαρκώς μεταβάλλεται μέσα σ' αυτό που βαφτίσαμε ως οικονομική κρίση, οπότε βλέπουμε πώς οι αλλαγές κατασταλάζουν και επηρεάζουν τις ζωές των ηρώων, οι οποίοι αναγκάζονται να ανατρέξουν στα λάθη και τις παραλείψεις του παρελθόντος για να ανακαλύψουν τις αιτίες", στις "Αλκυονίδες μέρες" το επίκεντρο μετατοπίζεται, καθώς βασικά ζητούμενα είναι "η ανοχή στη μικρή και τη μεγάλη παραβατικότητα, η μετανάστευση και οι συνέπειές της, η πολυπολιτισμικότητα και η ικανότητα αφομοίωσης ή όχι της δεύτερης γενιάς των μεταναστών καθώς και η ανασφάλιστη εργασία και η διαφθορά".
Στην "Πόλη στο φως" η συγγραφέας επικεντρώνεται σε "ζητήματα που έχουν να κάνουν με κυκλώματα ντόπινγκ στον αθλητισμό, στην καθολική επιβολή της εικόνας αλλά και στο πώς εξελίσσεται κάποιος που κουβαλάει το τραύμα του πολέμου, και συγκεκριμένα από τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία, και ο τρόπος με τον οποίο αυτά τα ζητήματα έχουν τεθεί ή τίθενται στον δημόσιο διάλογο". Παράλληλα όμως, στο τρίτο βιβλίο συναντούμε θέματα και καταστάσεις που διατρέχουν και τα δύο προηγούμενα, όπως "η έννοια του φασισμού και οι πολλαπλές εκφάνσεις του στην καθημερινότητά μας αλλά και πώς αντιμετωπίζονται οι πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες, γενικά ο αδύναμος, από την κοινωνία μας".
