Ζούμε σε μια περίοδο που μας κατακλύζει η πληροφορία, η εικόνα, η γρήγορα σκέψη και η αμνησία. Στην εποχή που το εύκολο και το ευτελές αναγορεύονται σε υπέρτατες αξίες του υποκειμενικού μας κόσμου. Καμιά αντικειμενικότητα και από πουθενά δεν είναι αποδεκτή. Μόνο ο τρόπος που εγώ ερμηνεύω τον κόσμο είναι σωστός. Και αυτό με τη σειρά του οδηγεί τους ανθρώπους στη μισαλλοδοξία και στη μη αποδοχή της ίδιας της πραγματικότητας τελικά, όταν αυτή δεν ταιριάζει με την ερμηνεία που δίνει το εγώ. Μεταμοντέρνες εποχές. Εποχές που δεν ευνοούν τον διάλογο. Κραυγές και κατάρες για τον άλλον. Καθότι δεν συμμορφώνεται με τη δική μας αλήθεια.
Η σύγκρουση αυτή με τον κοινωνικό περίγυρο οδηγεί ταυτόχρονα και σε εσωτερικές αντιφάσεις. Μεγάλο ζήτημα των ημερών μας η δυστυχία, ατομική και κοινωνική, η κατάθλιψη και οι ψυχικές νόσοι. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που τα περισσότερα από όσα γνωρίζαμε, τόσο για τους εαυτούς μας όσο και για το κοινωνικό μας περιβάλλον, είναι σε αμφισβήτηση και επαναδιαπραγμάτευση. Γραπωνόμαστε λοιπόν από την προσωπική μας αντίληψη και προσπαθούμε να συμμορφώσουμε τον κόσμο στα μέτρα μας. Μέτρα που πολλές φορές όμως δεν χωρούν ούτε εμάς τους ίδιους.
Σε αυτό το σημείο θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις βιβλιοθήκες. Είναι όμως, κατά τη γνώμη του συντάκτη, υποκειμενική και αυτή σε μεγάλο βαθμό, η ανάγνωση ένα θεραπευτικό μέσο για πολλές παθήσεις. Η ανάγνωση βιβλίων, ολοκληρωμένων σκέψεων, με δομή και ακολουθία, και όχι τιτιβίσματα 250 χαρακτήρων, σκέψεων και θέσεων υποκείμενων σε κριτική και όχι εδραζόμενων σε ανώνυμες περσόνες κοινωνικών δικτύων.
Είναι η ανάγνωση θεραπευτική, θα υπενθυμίσουμε τη χρήση του όρου "Ψυχής Ιατρείον" ή "Ψυχής Άκος" (που τόσο όμορφα κοσμεί την πρόσοψη της Βιβλιοθήκης των Μηλαιών) που χρησιμοποιούσαν παλιότερα για τη βιβλιοθήκη. Στην ανάγνωση θα βρεις απαντήσεις, νέα ερωτήματα, θα δεχτείς ένα θεραπευτικό χάδι από τις σκέψεις του άλλου ή ένα δυνατό τράνταγμα που θα σε ξυπνήσει. Θα δεις τη διαλεκτική σχέση των ιδεών, τη σχετική και την απόλυτη δύναμή τους.
Και οι βιβλιοθήκες έρχονται για να προσφέρουν απλόχερα αυτή τη θεραπευτική υπηρεσία. Προσωπικές ή δημόσιες βιβλιοθήκες, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι οι δημόσιες βιβλιοθήκες θα προσφέρουν την υπηρεσία σε όλους, χωρίς απολύτως κανένα εμπόδιο. Στέκονται αρωγοί στις ατομικές προσπάθειες κατανόησης του κόσμου. Προσφέρουν στο άτομο την τροφή για σκέψη, τροφή που θα του δώσει απαντήσεις, όπως είναι ο σεβασμός και ο διάλογος. Τα βιβλία των βιβλιοθηκών μας λειτουργούν σαν φάρμακα αυτογνωσίας. Και η δοσολογία είναι απεριόριστη.
