"Το 1978, ουσιαστικά κατά τύχη και χωρίς να έχω κάνει σπουδές αρχαίων ελληνικών, άρχισα να μαθαίνω ελληνικά. Εκείνο που αγάπησα αμέσως ήταν μια διαφορετική Ελλάδα, μια χώρα που είχε και χειμώνες, γωνίες άσχημες ή θλιβερές, αλλά κι ένα παρελθόν συχνά τραγικό, με μυστικά και μια δική της κρυφή όψη". Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όπως ο ίδιος τον έχει περιγράψει στο παρελθόν, εισήλθε ο Μισέλ Βόλκοβιτς στο τοπίο του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, αγάπησε τη λογοτεχνία και τους συγγραφείς μας, άρχισε να τους μεταφράζει, δημιούργησε μάλιστα και τον δικό του εκδοτικό οίκο στο Παρίσι, από τον οποίο συστήνει τη σημερινή γραμματεία μας στους Γάλλους αναγνώστες. Έχει μεταφράσει από τα ελληνικά πεζογραφία, θέατρο, ποίηση, αλλά και δημοτικά τραγούδια και ρεμπέτικα.
Στην Ελλάδα έρχεται τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο. Ωστόσο η επόμενη επίσκεψή του στην Αθήνα αποκτά ιδιαίτερη σημασία αφού γίνεται με συγκεκριμένη αφορμή. Η Εταιρεία Συγγραφέων του απονέμει το βραβείο Δαίδαλος, την Πέμπτη 23 Νοεμβρίου (7 μ.μ.) στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, αποδίδοντας την πρέπουσα τιμή στον Γάλλο φίλο των ελληνικών γραμμάτων, για τη μακροχρόνια προσφορά του. Με το βραβείο Διδώ Σωτηρίου, την ίδια βραδιά, θα τιμηθεί η Χριστιάνα Λαμπρινίδη, ενώ σε πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή και συγγραφέα θα απονεμηθούν τα βραβεία Γιάννη Βαρβέρη και Μένη Κουμανταρέα, αντίστοιχα.
Ο Μισέλ Βόλκοβιτς σπούδασε γαλλική και αγγλική φιλολογία και δίδασκε αγγλικά σε λύκεια και λογοτεχνική μετάφραση στο Πανεπιστήμιο Παρισιού (Université Paris VII) και στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης στο Βέλγιο (Collège Européen des Traducteurs Littéraires de Seneffe). Έχει μεταφράσει Γιώργο Χειμωνά, Γιώργο Ιωάννου, Δημήτρη Χατζή, Τάκη Σινόπουλο, Τίτο Πατρίκιο, Ντίνο Χριστιανόπουλο, Χριστόφορο Λιοντάκη, Μένη Κουμανταρέα, Μαρία Λαϊνά, Τζένη Μαστοράκη, Δήμητρα Χριστοδούλου, Χρόνη Μίσιο, Νίκο Χουλιαρά, Στρατή Δούκα, Κική Δημουλά, Μιχάλη Γκανά κ.ά.
