Βετεράνος της δημοσιογραφίας ο Θάνος Παπαδόπουλος, με το νέο βιβλίο του "Ποιοι και πώς μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Ιστορία της Μεταπολίτευσης" (εκδόσεις Gutenberg), βάζει το δάχτυλο επί των τύπων των ήλων και ακτινογραφεί την πέμπτη κατά σειρά χρεοκοπία από συστάσεως νεοελληνικού κράτους, συνάγοντας τα ανάλογα πολιτικά συμπεράσματα.
"Το βιβλίο περιγράφει την ιστορία της χρεοκοπίας μας και την κακή της διαχείριση, ουσιαστικά τεκμηριώνει αυτό που συζητάμε όλοι μας και το οποίο μερικοί δεν θέλουν να παραδεχτούν" λέει ο συγγραφέας δημοσιογράφος. Ο ίδιος από τα φοιτητικά του χρόνια ακόμα, άρχισε να αναρωτιέται για το γεγονός ότι "είχαμε βιώσει τέσσερις χρεοκοπίες και δεν είχαμε μελετήσει σοβαρά το πώς και το γιατί". Το ξεκίνημα της ελληνικής κρίσης τον βρήκε στην περίοδο που μόλις είχε συνταξιοδοτηθεί. "Η κρίση ξύπνησε ξανά τα παλιά ερωτηματικά. Αναρωτήθηκα γιατί έπειτα από 80 χρόνια βρεθήκαμε στο ίδιο σημείο".
Η έρευνά του ξεκίνησε συστηματικά το 2014 και, δύο χρόνια μετά, συγκροτεί το βιβλίο που έρχεται να επισημάνει παλιές "αμαρτίες" του πολιτικού συστήματος που δημιούργησαν τις σημερινές πληγές.
"Το πρώτο συγκλονιστικό συμπέρασμα που προέκυψε από την έρευνά μου είναι ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε από το δημόσιο χρέος της. Σε αντίθεση με τις άλλες τέσσερις χώρες της κρίσης του 2007-2008, που χρεοκόπησαν από τις τράπεζές τους, εμείς χρεοκοπήσαμε από τα δανεικά" λέει και συμπληρώνει ότι "το δεύτερο συμπέρασμα αφορά στο ότι από το 1981 ώς το 2009 κατασπαταλήσαμε 800 δισ. ξένα χρήματα, εκ των οποίων τα μισά ήταν κονδύλια της Ε.Ε. και τα υπόλοιπα δανεικά από ξένες τράπεζες". Σ' αυτό το σημείο, σύμφωνα με τον συγγραφέα "εντοπίζεται το βασικό πολιτικό πρόβλημα. Αυτά τα κονδύλια, στο μεγαλύτερο μέρος τους, και κυρίως τα δανεικά, δεν τα πήραμε για να κάνουμε επενδύσεις στις υποδομές και να εκσυγχρονίσουμε τη χώρα, αλλά για διορισμούς στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ για παράνομες επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις μεγάλων και μικρών κοινωνικών ομάδων και τάξεων".
Ο Θάνος Παπαδόπουλος έβαλε στο μικροσκόπιο της έρευνάς του όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης εξετάζοντας "πόσο ευθύνεται η καθεμιά, από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Παπανδρέου, του Μητσοτάκη, του Σημίτη, μέχρι του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος έβαλε και την ταφόπλακα".
Τα συμπεράσματά του δείχνουν ότι "το 1980 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής παρέδοσε έναν ευρύτερο δημόσιο τομέα, που σύμφωνα με τα στοιχεία μελετών, μισθοδοτούσε περί τους 400 χιλιάδες υπαλλήλους και το 1989 μισθοδοτούνταν πάνω από 800 χιλιάδες. Επί κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή το 2009 μισθοδοτούνταν 1.135.000 υπάλληλοι" λέει και με σκωπτικό τόνο συμπληρώνει ότι "η κοινωνική πολιτική δεν γίνεται με δανεικά, γίνεται αν έχεις ανάπτυξη και έσοδα από άμεσους και έμμεσους φόρους και δασμούς".
