Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφασίζει: "Το δικαίωμα δημόσιου δανεισμού του ηλεκτρονικού βιβλίου είναι ίδιο με του έντυπου". Απόφαση - σταθμός, που αποσαφηνίζει ένα θέμα που έχει εμπλέξει τα τελευταία χρόνια βιβλιοθήκες, δημιουργούς, εκδότες και διαθέτες βιβλίων. Η υπόθεση αφορά αγωγή που κατέθεσε η Vereniging Openbare Bibliotheken (VOB), δηλαδή η Ένωση Δημοσίων Βιβλιοθηκών της Ολλανδίας, κατά του Stichting Leenrecht, δηλαδή του Φορέα Διαχείρισης των Δικαιωμάτων των Δημιουργών. Η αγωγή αφορούσε στη μεταχείριση εκ μέρους των βιβλιοθηκών των ηλεκτρονικών βιβλίων όπως και των εντύπων και όχι με ειδικό καθεστώς συμφωνιών με των εκάστοτε πάροχο ηλεκτρονικών βιβλίων.
Το σκεπτικό της απόφασης είναι καθοριστικό, καθώς αναγνωρίζει τον κυρίαρχο ρόλο που έχουν οι βιβλιοθήκες στην πρόσβαση στο πολιτιστικό αγαθό. Αντιγράφουμε από την πρόταση του γενικού εισαγγελέα: "Η βιβλιοθήκη είναι ένα πολύ παλιό δημιούργημα της ανθρωπότητας. Προηγήθηκε κατά πολλούς αιώνες της εφευρέσεως του χαρτιού και της εμφανίσεως του βιβλίου όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Προσαρμόστηκε στα δεδομένα που προέκυψαν από την εφεύρεση, τον δέκατο πέμπτο αιώνα, της τυπογραφίας, από την οποία μάλιστα ωφελήθηκε, ενώ το δικαίωμα του δημιουργού, το οποίο έκανε την εμφάνισή του περίπου τον δέκατο όγδοο αιώνα, χρειάστηκε να προσαρμοστεί στον θεσμό της βιβλιοθήκης. Σήμερα συντελείται μια νέα επανάσταση: η ψηφιακή. Άραγε η βιβλιοθήκη θα επιβιώσει της νέας αυτής ανατροπής που επέρχεται στα δεδομένα που την περιβάλλουν; Η υπό κρίση υπόθεση, χωρίς να υπερτιμώ τη σημασία της, συνιστά αναμφίβολα μια πραγματική ευκαιρία ώστε να διευκολυνθεί όχι μόνον η επιβίωση των βιβλιοθηκών, αλλά και να δοθεί σε αυτές μια νέα ώθηση".
Ο δικαστής δεν εξαιρεί τα ηλεκτρονικά βιβλία από το δικαίωμα στον δημόσιο δανεισμό ως διαφορετικές οντότητες / προϊόντα, αλλά τα χαρακτηρίζει ως τεχνολογική εξέλιξη που δεν παίζει ρόλο στην ουσία της λειτουργίας των βιβλιοθηκών. " Ο δανεισμός ψηφιακών βιβλίων είναι ένα σύγχρονο ισοδύναμο του δανεισμού έντυπων βιβλίων. Δεν συμμερίζομαι το επιχείρημα που προβλήθηκε στο πλαίσιο της υπό κρίση υποθέσεως κατά το οποίο το ψηφιακό και το παραδοσιακό βιβλίο ή ο δανεισμός ψηφιακού και έντυπου βιβλίου διαφέρουν ριζικά. Είναι σαφές ότι το ψηφιακό βιβλίο έχει διαφορετική μορφή, μπορεί να είναι πιο εύχρηστο σε ορισμένες περιπτώσεις (αλλά λιγότερο εύχρηστο σε άλλες περιπτώσεις) και επιτρέπει ορισμένες λειτουργίες, όπως η αναζήτηση λέξεων και μεταφράσεων, τις οποίες δεν διαθέτει το έντυπο βιβλίο. Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά αυτά είναι δευτερεύοντα και η σημασία τους εξαρτάται από τις υποκειμενικές προτιμήσεις κάθε χρήστη. Το ίδιο ισχύει και για το επιχείρημα κατά το οποίο το βασικό πλεονέκτημα του ψηφιακού δανεισμού έγκειται στο ότι αυτός δεν προϋποθέτει μετακίνηση του χρήστη στη βιβλιοθήκη, καθώς πραγματοποιείται εξ αποστάσεως. Μπορεί κάλλιστα να αντιταχθεί ότι ορισμένα άτομα προτιμούν τη μετάβαση στη βιβλιοθήκη λόγω της ανθρώπινης επαφής".
Απόφαση - σταθμός λοιπόν στην ελεύθερη πρόσβαση στο πολιτιστικό αγαθό μέσω των βιβλιοθηκών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
