Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
21.1°C24.7°C
2 BF 40%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
18.6°C23.8°C
3 BF 41%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C23.2°C
2 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.6°C
2 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.9°C22.4°C
2 BF 52%
Ευδιάκριτο στίγμα
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ευδιάκριτο στίγμα

Της Ευγενίας Μπογιάνου

Η Νάνσυ Αγγελή, στη δεύτερη μόλις συλλογή διηγημάτων της με τον τίτλο «Η νοητή ευθεία που ενώνει ένα σώμα μ’ ένα άλλο», γράφοντας είκοσι έξι ολιγοσέλιδα έως πολύ μικρά, σε μέγεθος παραγράφου, διηγήματα αποδεικνύει πως έχει το χάρισμα να υπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ελάχιστο, το δυσδιάκριτο, αυτό που δεν γίνεται ορατό με την πρώτη ματιά, που παραπλανά και περνιέται για ασήμαντο, αυτό που δεν κραυγάζει, αλλά ανασαίνει φευγαλέα, ασταμάτητα παρ' όλα αυτά, υποδόρια, έτσι όπως συντελούνται οι μικρές αλλά καίριες αλλαγές. Δεινή παρατηρήτρια, ακολουθεί με προσήλωση ακόμη και τις παραμικρές μεταπτώσεις των ηρώων της και, στις καλύτερες στιγμές της, φοράει επάξια τα «παπούτσια του Κάρβερ», τον οποίο φαίνεται να αγαπάει πολύ, γράφοντας γι’ αυτόν: «Τον αγαπώ γιατί είναι τόσο πολύ ανθρώπινος και συναισθηματικός χωρίς να ντρέπεται γι’ αυτό, τόσο διεισδυτικός και βαθύς χωρίς να το κάνει θέμα. Το να αφουγκράζεται κανείς με τόση ακρίβεια τα συναισθήματα του ή τα συναισθήματα των άλλων δεν είναι εύκολο πράγμα, το αντίθετο μάλλον».

Και η ίδια ξέρει να δημιουργεί εικόνες, ατμόσφαιρα, καταστάσεις, πολύ λεπτές και ιδιαίτερες, αλλόκοτες πολλές φορές, με μια διάχυτη, αλλά εντελώς ανεπιτήδευτη θλίψη να κατακάθεται πίσω και γύρω από τις λέξεις της κι όλα αυτά με δυο - τρεις παρατηρήσεις απροσμέτρητης ευαισθησίας που καταφέρνουν να μιλήσουν με λίγα λόγια, βήμα - βήμα, για τα πολλά και τα μεγάλα: την απόσταση ανάμεσα στα ανθρώπινα πλάσματα που είναι πάντα εκεί, τον θάνατο, τον χρόνο που προσθέτοντας αφαιρεί, τη μνήμη, τη ματαιότητα που αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας, όπως σ’ ένα από τα πιο ονειρικά διηγήματα της συλλογής, το «Ταμπλό βιβάν», όπου περιγράφεται η Πλατεία Θεάτρου μια Κυριακή. «Δεν χρειάζεται μεγάλη εξυπνάδα για να καταλάβει κανείς ότι πρέπει να είναι κανονικός από τη Δευτέρα μέχρι το Σάββατο για να μπορέσει να νιώσει την ξεχωριστή ματαιοδοξία της Κυριακής» γράφει, για να καταλήξει: «Το μπαλόνι αιωρείται, ανυψώνεται σιγά, σιγά, όλο και πιο ψηλά, χάνεται μες στα σύννεφα... Δεν μοιάζει παρά με κουκίδα, μια πολύ μικρή, ασήμαντη μαύρη κουκίδα».

Η Αγγελή ξέρει να αντλεί το υλικό της από τις καθημερινές διαψεύσεις, από τις μετέωρες χειρονομίες, από τα λόγια που δεν ειπώθηκαν, από τις συναντήσεις που δεν ολοκληρώθηκαν, από τον ήχο των βημάτων ενός περαστικού μέσα σε μια άδεια πλατεία, από τη φευγαλέα ύπαρξη των τόπων μέσα στον χρόνο. Οι σχέσεις φαντάζουν ελλιπείς, ανολοκλήρωτες, άπιαστες. «Κι έτσι έληξε η συνάντηση αυτή σαν ξερός κρότος, σαν μετέωρο σύννεφο καπνού, σαν να μην είχε συμβεί ποτέ».

Συγχρόνως, η ματιά της είναι κοινωνικά διεισδυτική. Στο κέντρο του ενδιαφέροντός της βρίσκεται «ένα πλήθος ταπεινών και περιθωριακών αργόσχολων». Φαίνεται να την απασχολεί και να γνωρίζει καλά το «alter ego του κέντρου της πόλης», «τη δαιδαλώδη πίσω πλευρά της ζωής». Πολλοί από τους ήρωές της είναι μετανάστες, περιθωριακοί, άνεργοι, ξενιτεμένοι, άνθρωποι που προσπαθούν να βρουν τον βηματισμό τους σ’ ένα αφιλόξενο και αδιάφορο για την ύπαρξή τους περιβάλλον, άνθρωποι που βρίσκονται σε μια διαρκή κίνηση, σ’ ένα ταξίδι δίχως τελειωμό, ένα ταξίδι όχι μόνο σε εύρος αλλά και σε βάθος, μια καταβύθιση στις άγνωστες μεριές του εαυτού.

Η Νάνσυ Αγγελή, έχοντας πολύ καλή αίσθηση του ρυθμού, με μουσικότητα που διαπερνάει τις λέξεις της, με πυκνή και κρυστάλλινη γραφή, καταφέρνει να αφήσει ένα ευδιάκριτο στίγμα, που δεν θα μπορούσε να είναι παρά μόνο δικό της. Καθόλου λίγο.

Νάνσυ Αγγελή, «Η νοητή ευθεία που ενώνει ένα σώμα μ’ ένα άλλο»

Εκδ. Σμίλη

128 σελ. Τιμή: 10 ευρώ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL