Live τώρα    
25°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
23.2°C25.8°C
2 BF 33%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.4°C26.8°C
2 BF 33%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
20.0°C24.8°C
2 BF 49%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.0°C
2 BF 69%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
25 °C
24.0°C24.9°C
2 BF 33%
VASSILIKOS / VASSILIKOS: "Δεν είμαι καριερίστας της μουσικής"!
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

VASSILIKOS / VASSILIKOS: "Δεν είμαι καριερίστας της μουσικής"!

Ως ηγετική φυσιογνωμία (βασικός συνθέτης και στιχουργός των τραγουδιών τους, ερμηνευτής και δεύτερος κιθαρίστας) των Raining Pleasure ο Vassilikos -εξαρχής επέλεξε να είναι γνωστός μόνο με το μικρό όνομά του- ήταν από τους ελάχιστους στη χώρα μας που κατάφεραν να κάνουν κιθαριστική ποπ με αγγλικό στίχο τέτοιων αξιώσεων ώστε να είναι πραγματικά εφάμιλλη της καλύτερης διεθνούς, ενώ ταυτόχρονα έβαζε πρώτος τη γενέθλια πόλη του Πάτρα στον... μουσικό χάρτη της Ελλάδας!

Μετά όμως από την -έστω και άτυπη, για μεγάλο διάστημα- διάλυση του γκρουπ, το '08, ακολούθησε, την επόμενη χρονιά, το πρώτο προσωπικό album του, «Vintage», που παραδόξως περιελάμβανε αποκλειστικά διασκευές κλασικών ξένων τραγουδιών, λίγες αλλά εκλεκτές συναυλιακές συνεργασίες όπως με τη Δήμητρα Γαλάνη, το «Sunday Cloudy Sunday», το '13, το οποίο όμως περιείχε επίσης διασκευές και μάλιστα μόνο τραγουδιών του Βασίλη Τσιτσάνη και μετά... η σιωπή. Έξι χρόνια όμως αργότερα, πριν λίγους μήνες, ήρθε επιτέλους το «Amazing Grey». Ο τρίτος προσωπικός δίσκος του Βασιλικού αλλά και ο πρώτος με δικά του τραγούδια, δώδεκα χρόνια μετά το κύκνειο άσμα των Raining Pleasure, είναι γεγονός και ένας από τους πλέον προικισμένους μα και ιδιαίτερους δημιουργούς και ερμηνευτές της εγχώριας pop rock σκηνής δίνει και πάλι το παρών!

Συνέντευξη στον Θάνο Μαντζάνα

* Για τον μουσικό που επί μια δεκαετία με τους Raining Pleasure καθόρισε (και ήταν αντικειμενικά ο καλύτερος εκπρόσωπος) την ελληνική κιθαριστική ποπ με αγγλικό στίχο, είσαι εξαιρετικά φειδωλός παραγωγικά στα έντεκα χρόνια από τη διάλυση τους, δύο albums με διασκευές και μόλις τώρα το πρώτο με δικά σου πρωτότυπα τραγούδια. Σε τι οφείλεται αυτή η τόσο μικρή προσωπική δισκογραφική παρουσία σου και κυρίως το ότι άργησες τόσο να παρουσιάσεις πάλι δικά σου τραγούδια;

Έκανα ένα μεγάλο διάλειμμα για να ψάξω άλλα πράγματα που είχα ανάγκη. Σπούδασα κινεζική ιατρική από το '11 μέχρι το '15 και από τότε την εξασκώ επαγγελματικά. Μέσα σε όλη αυτή την πορεία δεν αισθάνθηκα ιδιαίτερα την ανάγκη να κάνω μουσική παρά μόνο τα τελευταία δυο χρόνια και τότε προέκυψε το «Amazing Grey». Ήμουν πάντα υποστηρικτής της ιδέας ότι πρέπει να έχεις κάτι να πεις για να μιλήσεις, τόσο στη μουσική όσο και σε όλες τις άλλες εκφάνσεις της ζωής. Παρατηρώ έναν ανεξέλεγκτο θόρυβο από τους ανθρώπους γύρω μου και αυτό με κάνει να θέλω να είμαι σιωπηλός. Τώρα που ήρθε πάλι η ώρα, μιλάω. Δεν είμαι καριερίστας της μουσικής, δεν με ενδιαφέρει αυτή η παγίδα.

* Οι αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, γενικότερα αυτή η σκοτεινή πλευρά του εαυτού σου που αναφέρεις, πρώτον δεν είχε εμφανιστεί καθόλου ή έστω απλώς επηρεάσει ό,τι έκανες με τους R. P. και δεύτερον σχετίζεται με την τόσο μικρή δισκογραφική παρουσία σου μετά τη διάλυσή τους;

Πέρα από τα πιο δημοφιλή κομμάτια των Raining Pleasure, νομίζω ότι στα υπόλοιπα υπήρχε πολύ έντονο ένα σκοτεινό ή, αν θες, εσωτερικό στοιχείο. Η μικρή δισκογραφική παρουσία μου έχει να κάνει με όλα αυτά που προανέφερα. Δεν υπήρχε λόγος, τώρα υπάρχει.

* Υπάρχει, αλήθεια, τίποτα σε μουσικό, ανθρώπινο επίπεδο ή και αμφότερα που νοσταλγείς από τους R.P. ή είσαι από εκείνους οι οποίοι δεν νοσταλγούν ποτέ και για οποιονδήποτε λόγο το παρελθόν;

Αυτό είναι κάτι που έχει αλλάξει με τα χρόνια μέσα μου. Η μπάντα με πλήγωσε βαθύτατα και είναι η πρώτη φορά που το λέω δημόσια. Μου πήρε πάρα πολύ χρόνο για να διαχειριστώ όλα όσα μου άφησε εκείνη η εικοσαετία και δεν είχα όρεξη ούτε να αγγίξω την κιθάρα για πολλά χρόνια. Κάθε άνθρωπος λειτουργεί στις δικές του ταχύτητες ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε. Νόμιζα ότι όταν θα περνούσε ο χρόνος θα νοσταλγούσα. Όχι, όμως, δεν μου λείπει τίποτα από τότε!

* Εξακολουθείς να διαμένεις μόνιμα στο εξωτερικό ή έχεις επιστρέψει ξανά στην Ελλάδα; Το ρωτώ αυτό κυρίως γιατί, ειδικά μετά τον δίσκο με τις διασκευές Τσιτσάνη, θα περίμενε κανείς τα πρώτα δικά σου τραγούδια, μετά από τόσο καιρό και αφού μάλιστα η θεματολογία τους είναι τόσο προσωπική, να έχουν ελληνικούς στίχους αλλά εσύ επιμένεις στην αγγλική γλώσσα.

Είμαι σε μια ενδιάμεση φάση αναπροσαρμογών και αναθεωρήσεων. Προς το παρόν και σίγουρα για κάποιους μήνες θα είμαι στην Ελλάδα. Περιμένω να δω πώς θα το νιώσω γιατί, λείποντας πια δεκαπέντε χρόνια, δεν είμαι σίγουρος αν θα τα καταφέρω. Ο αγγλικός στίχος δεν αποτέλεσε ποτέ ιδεολογία και γι’ αυτό παραμένει τέτοιος. Είναι κάτι που μου έβγαινε πάντα αυτόματα και μπορώ να κάνω καλά. Είναι ο ήχος της αγγλικής γλώσσας που έχει σημασία για εμένα, τίποτα άλλο. Γράφω και στα ελληνικά φυσικά, αυτή είναι η γλώσσα μου, αλλά ακόμα δεν έχω νιώσει την ανάγκη να γράψω ελληνικούς στίχους για τραγούδια.

* Θεωρείς ότι υπάρχει κοινό, το παλαιό των R.P. ή και άλλο, στην Ελλάδα γι’ αυτόν τον δίσκο ή τον έκανες έχοντας κατά νουν κυρίως το εξωτερικό;

Αν έκανα δίσκους έχοντας κατά νουν κάποιο συγκεκριμένο κοινό δεν θα είχα γράψει ποτέ κάτι αξιοπρεπές. Αυτά είναι για τους εμπόρους της μουσικής. Ήδη από τον πρώτο δίσκο των R.P. και μέχρι τώρα γράφω χωρίς οποιουδήποτε είδους συγκεκριμένο πλαίσιο, εκτός φυσικά από το αμιγώς καλλιτεχνικό.

* Το ότι επέλεξες αυτή τη φορά να εργαστείς με ηλεκτρονικές, στην πλειοψηφία τους, ηχητικές πηγές οφείλεται στο ότι έχουν διαφοροποιηθεί τα ακούσματα, ίσως και τα γούστα σου, σε σχέση με το παρελθόν και ήθελες να επεκτείνεις την ηχητική και εκφραστική παλέτα σου ή απλώς στο ότι είναι πιο γρήγορες και εξυπηρετικές;

Το ηλεκτρονικό στοιχείο είναι κάτι που δεν είχα χώρο στην μπάντα να εξερευνήσω ιδιαίτερα και πάντα ένιωθα ότι θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον. Φυσικά, αλλάζουν και τα ακούσματα και οι προτιμήσεις όσο περνούν τα χρόνια. Οφείλω να πω ότι η ηλεκτρονική μουσική, εκτός αν γίνεται πρόχειρα και άτεχνα, είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση, ίσως και πιο πολύ από τον φυσικό ήχο. Το να φέρεις τον ήχο στα μέτρα σου και να τον δαμάσεις ώστε να κάνει αυτό που θέλεις, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Φαντάζομαι ότι έχει κάπως υποτιμηθεί λόγω της προχειρότητας με την οποία έχει χρησιμοποιηθεί από πολλούς.

* Ένα από τα χαρακτηριστικά των R.P. ήταν ότι η αμεσότητα ακόμα και των πιο σύνθετων τραγουδιών σας μεταφερόταν εύκολα στη σκηνή. Το σκέλος της ζωντανής παρουσίασής τους σε απασχόλησε καθόλου κατά τη διάρκεια της σύνθεσης και της ηχογράφησης των τραγουδιών του δίσκου ή λειτούργησες εντελώς ανεξάρτητα από αυτό;

Εντελώς ανεξάρτητα! Το live είναι άλλη υπόθεση, άλλο κεφάλαιο, και το αντιμετωπίζω πάντα σε δεύτερο χρόνο. Είναι και πιο δημιουργικό με αυτόν τον τρόπο, ωραίος ο δίσκος, τώρα ας μάθουμε να τον παίζουμε και ζωντανά. Κάπως έτσι...

* Όπως και αν έχει, τώρα που έχεις ξανά δικό σου υλικό να παρουσιάσεις, σκέφτεσαι να σχηματίσεις και πάλι μια σταθερή μπάντα ή όχι και αυτό δεν θα συμβεί ποτέ ξανά;

Η μπάντα έχει ήδη σχηματιστεί και θα παραμείνει ως έχει όσο παίζω αυτό το υλικό. Το να σχηματίσω όμως μπάντα με την γνωστή, τυπική έννοια είναι κάτι που δεν το χρειάζομαι και δεν το θέλω πια. Το έκανα για είκοσι χρόνια., τώρα είναι καιρός για άλλα πράγματα, άλλες ιδέες και νέες μεθόδους.

* Τα χρόνια που έχουν περάσει, αλλά και το ότι στη διάρκειά τους δοκιμάστηκες σε αρκετά και διαφορετικών ιδιωμάτων τραγούδια άλλων, έχουν αλλάξει τη φωνητική προσέγγισή σου στα δικά σου και στο σαφώς ποπ στη βάση τους ύφος τους ή όχι;

Η φωνή αλλάζει μόνη της με τα χρόνια σε κάθε άνθρωπο. Ο τρόπος προσέγγισής μου δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει. Μπορεί να πειραματίζομαι με άλλες τεχνικές ηχογράφησης για να δοκιμάσω διαφορετικά αποτελέσματα, αλλά η ουσία παραμένει ίδια.

* Είναι ενδιαφέρον ότι είχες συνεργαστεί, συναυλιακά και όχι μόνο, πρώτος με τη Δήμητρα Γαλάνη, πολύ πριν από τη συνεργασία της με τον Στάθη Δράκο, που δεν είναι μεν από την Πάτρα αλλά εκεί σχημάτισε τους Minor Project, οι οποίοι σίγουρα έχουν ουκ ολίγες επιρροές από τους R.P. Τι έχεις να πεις γι’ αυτή την, υπό μιαν έννοια, επανάληψη της ιστορίας;

Ναι, συνεργάστηκα με τη Δήμητρα και όχι μόνο σε συναυλίες αλλά και με το τραγούδι «Αίνιγμα» που της έγραψα για τον δίσκο της «Πίξελ». Δεν βρίσκω συσχετισμό με το γεγονός ότι ο Στάθης σπούδασε στην Πάτρα. Οι Minor Project έχουν μόνον ένα μέλος από την Πάτρα και δεν νομίζω ότι αισθάνονται πατρινή μπάντα. Τυχαία είναι αυτά, δεν βλέπω οποιαδήποτε επανάληψη.

* Τώρα που με την Κατερίνα Ντούσκα έπεσε οριστικά το «ταμπού» τόσο του μουσικού ύφους όσο και του αγγλικού στίχου της ελληνικής συμμετοχής στην Eurovision, θα δεχόσουν μελλοντικά μια πρόταση να εκπροσωπήσεις την χώρα μας στον διαγωνισμό ή αυτή η υπόθεση είναι τόσο εκτός της μουσικής θεώρησής σου ώστε ούτε καν υποθετικά δεν το σκέφτεσαι;

Ούτε καν το σκέφτομαι! Είναι ολόκληρους κόσμους μακριά από εμένα αυτό.

* Και ποια είναι τα σχέδιά σου για το καλοκαίρι και την επόμενη χειμερινή σεζόν, αλλά ίσως και για το προσεχές δισκογραφικό βήμα σου, αν υπάρχουν ήδη τέτοια;

Ετοιμάζω ήδη το επόμενο album και συναυλιακά θα κινηθώ διακριτικά, κάποια πράγματα το καλοκαίρι και μερικά άλλα το φθινόπωρο.

Όπως διακριτική αλλά και τόσο ουσιώδης και σημαίνουσα ήταν εξαρχής η συνολική παρουσία και οι κινήσεις του Βασιλικού...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL