Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.7°C24.6°C
2 BF 54%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
18.0°C24.3°C
2 BF 53%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C20.9°C
4 BF 66%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
21 °C
19.9°C20.8°C
3 BF 56%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
24 °C
23.4°C23.9°C
2 BF 35%
ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΚΑΡΑΚΟΓΛΟΥ / Πολυξένη Καράκογλου: Σε μια "παντρειά" πρέπει να υπάρχει κοινό καλλιτεχνικό αίτημα
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΚΑΡΑΚΟΓΛΟΥ / Πολυξένη Καράκογλου: Σε μια "παντρειά" πρέπει να υπάρχει κοινό καλλιτεχνικό αίτημα

 με ερμηνευτή τον Ζαχαρία Καρούνη και στη συνέχεια στο «Καρδιά Μισή» του Χρίστου Θεοδώρου. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε -προφανώς από τη Μικρή Άρκτο, όπως και τα προηγούμενα- ο πρώτος προσωπικός δίσκος της «Πολύχρωμες Ζακέτες» σε μουσική Γρηγόρη Πολύζου και στίχους Αθηνάς Σπανού. Συνομιλήσαμε με τη νεαρή και όντως προικισμένη ερμηνεύτρια για το αξιοπρόσεκτο αυτό ντεμπούτο της.

Συνέντευξη στον Θάνο Μαντζάνα

* Ο καιρός που πέρασε από την Τετάρτη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου μέχρι τώρα σου φάνηκε πολύς ή λίγος; Γενικά ανυπομονούσες να φτάσει η στιγμή για τον πρώτο δίσκο σου ή όχι;

Δεν μου φάνηκε ούτε πολύς ούτε λίγος. Ήταν τόσος όσο έπρεπε για να μπορέσω να διαμορφώσω λίγο παραπάνω το ποια είμαι, να ξέρω καλά τι θέλω και όταν έρθουν αυτοί οι δύο υπέροχοι άνθρωποι να είμαι έτοιμη για την πρώτη μου δουλειά.

* Τόσο πριν τη συμμετοχή σου στην Ακρόαση όσο και ακόμα περισσότερο μετά, όταν σιγά - σιγά άρχισες μιαν επαγγελματική πια διαδρομή, υπήρχαν και υπάρχουν κάποιες ερμηνεύτριες που να μην είναι απλά επιρροές αλλά θα έλεγες ακόμα και πρότυπα για εσένα;

Φυσικά και υπάρχουν τέτοιες φωνές όπως οι αείμνηστες Μαρία Δημητριάδη και Βίκυ Μοσχολιού, ερμηνεύτριες που με συγκίνησαν, με γοήτευσαν και υπήρξαν «δασκάλες» για εμένα.

* Εσύ βρήκες τους δημιουργούς του δίσκου ή εκείνοι εσένα; Με άλλα λόγια, τα τραγούδια γράφτηκαν για εσένα ή ήταν έτοιμα και ο Γρηγόρης Πολύζος αναζητώντας την κατάλληλη φωνή για αυτά κατέληξε σε εσένα;

Ούτε το ένα ούτε το άλλο! Η αλήθεια είναι ότι η Αθήνα και ο Γρηγόρης έφεραν το υλικό τους στη Μικρή Άρκτο και ο Παρασκευάς Καρασούλος έκανε την «παντρειά». Στην αρχή τα παιδιά έφεραν επτά τραγούδια από τα οποία διαλέξαμε κάποια που συμπεριλαμβάνονται και στον δίσκο και μετά γράφτηκαν τραγούδια που να συνομιλούν με τους κόσμους και των τριών μας. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως το αρχικό υλικό δεν ήταν αυτό που με ενθουσίασε οδηγώντας με να πω το «ναι» από την πρώτη στιγμή.

* Οι τρεις σας εκπροσωπείτε δύο διαφορετικές γενεές, με τους άλλους δύο να ανήκουν στην προηγούμενη από τη δική σου. Πόσο εύκολη ήταν η επικοινωνία με μεγαλύτερους από εσένα συνεργάτες και τι έπρεπε ίσως να υπερβείς για να καταλήξετε στο επιθυμητό για όλους αποτέλεσμα;

Δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι ανήκουμε σε διαφορετικές γενεές. Νομίζω πως όταν οι συντελεστές μιας δουλειάς έχουν κοινό καλλιτεχνικό αίτημα η διαφορά ηλικίας είναι αμελητέα. Ίσα - ίσα, εμάς μας βοήθησε και λίγο σε πρακτικά ζητήματα καθώς μοιράσαμε «ρόλους» με βάση τις εμπειρίες και τις ικανότητες μας.

* Για μιαν ερμηνεύτρια το πρώτιστο φυσικά είναι να της «μιλούν» οι στίχοι οπότε πόσο ταυτίστηκες με τους στίχους της Αθηνάς Σπανού; Το γεγονός ότι είναι γυναίκα πιστεύεις ότι έπαιξε ρόλο στο να τους αισθανθείς πιο κοντινούς σου ή όχι απαραίτητα; Πέραν από αυτό είδες μέσα σε αυτούς την διαφορά ηλικίας και τα διαφορετικά βιώματα φυσικά που έπρεπε να προσπαθήσεις να τα νιώσεις για να τα εκφράσεις ή ήταν εντελώς αυθόρμητο γιατί θα μπορούσε πολύ ωραία να είναι γραμμένοι και για εσένα;

Οι στίχοι της Αθηνάς μίλησαν από την πρώτη ανάγνωση μέσα μου καθώς είναι βαθιά συναισθηματικοί αλλά ταυτόχρονα διαθέτουν αρχή, μέση και τέλος, κάτι το οποίο αναζητούσα πάντα στα τραγούδια που αγαπώ. Το μαγικό με τους στίχους της είναι ότι μπορεί να ταυτιστεί μαζί τους ένας άνθρωπος εβδομήντα ετών αλλά και ένας έφηβος. Έχει τη μαεστρία να συνδέει γενεές, ανθρώπους και βιώματα. Εμένα προσωπικά με βοήθησαν να ξεπεράσω δυσκολίες που ήρθαν στη ζωή μου δείχνοντας μου το «φως» όταν το χρειάστηκα. Το κοινό φύλο δεν νομίζω ότι έπαιξε ρόλο γιατί και ο Γρηγόρης κατάφερε να μελοποιήσει με εξαιρετικό τρόπο τους στίχους της Αθηνάς «αγκαλιάζοντας» το νόημα τους με τις μελωδίες του.

* Θεωρείς τον δίσκο μιαν ενότητα ή απλά μια σειρά τραγουδιών με κοινά στοιχεία φυσικά στη γραφή αλλά σε ένα βαθμό και στο περιεχόμενο τους;

Εφόσον υπάρχουν τρεις άνθρωποι σε όλο τον δίσκο σαφέστατα έχει μία ταυτότητα. Από εκεί και πέρα κάθε τραγούδι είναι μία ιστορία που μπορεί να σταθεί μόνη της αλλά ταυτόχρονα οδηγεί στην επόμενη ιστορία, στο επόμενο τραγούδι του δίσκου.

* Ποια θα έλεγες ότι είναι τα κυριότερα προτερήματα αντίστοιχα της μουσικής και των στίχων των τραγουδιών του δίσκου, αυτά τουλάχιστον που σε έκαναν να αποδώσεις στο μέγιστο και να είσαι απόλυτα ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα;

Λάτρεψα το γεγονός ότι είναι σαν να γράφτηκαν ταυτόχρονα στίχος και μουσική. Η μουσική ανέδειξε τον στίχο με σεβασμό και ο στίχος, όταν γράφτηκε πάνω στη μουσική, οδηγήθηκε μέσω ενός συναισθήματος στο τελικό αποτέλεσμα.

* Τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια με τον δίσκο, σκοπεύεις/ετε να τον υποστηρίξετε συναυλιακά και, αν ναι, πώς;

Έχουμε ήδη φτιάξει μία παράσταση με τίτλο «Πολύχρωμες Ζακέτες» την οποία σκοπεύουμε να στηρίξουμε στο μέγιστο και να κάνουμε όσες περισσότερες εμφανίσεις μπορούμε στην Αθήνα και στην επαρχία και ελπίζουμε να αγαπηθεί και να την αγκαλιάσει ο κόσμος.

* Και τα σχέδια για το επόμενο βήμα σου, δισκογραφικό, από πλευράς ζωντανών εμφανίσεων ή και αμφότερα;

Δισκογραφικά δεν γνωρίζω ακόμα πώς και ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Το μόνο που ξέρω είναι ότι όσον αφορά στις ζωντανές εμφανίσεις, το καλοκαίρι αλλά και την επόμενη χειμερινή σεζόν, θα στηρίξουμε και θα βάλουμε τα δυνατά μας για να επικοινωνήσουμε τον δίσκο μας.

Θα ευχηθούμε λοιπόν «καλοτάξιδη» σε μιαν δισκογραφική εργασία με λόγο ύπαρξης και ουσία, κάτι που, αν και θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, κάθε άλλο παρά πρέπει να θεωρείται δεδομένο στις ημέρες μας...
 

Γρηγόρης Πολύζος: Μου αρέσει να ανανεώνομαι

Ο συνθέτης των τραγουδιών του δίσκου Γρηγόρης Πολύζος κατέθεσε τη «δική του πλευρά της ιστορίας».
 

* Συνεργάζεσαι κυρίως με ερμηνεύτριες αλλά διαφορετική/ές κάθε φορά. Το κάνεις γατί θεωρείς ότι εκ των πραγμάτων είναι αδύνατο μία να είναι κατάλληλη για όλους τους κύκλους τραγουδιών που γράφεις ή απλά επειδή σου αρέσεις να ανανεώνεσαι, τόσο ως προς την γραφή σου όσο και στο πώς παρουσιάζονται τα τραγούδια σου;

Σίγουρα μου αρέσει να ανανεώνομαι ως προς την γραφή μου και τον ήχο μου. Ο πρώτος δίσκος έτσι και αλλιώς ήταν πολυσυλλεκτικός (Λάκης Χαλκιάς, Φωτεινή Δάρρα, Απόστολος Ρίζος, Νίκος Ζούδιαρης και Μαρία Κρασοπούλου). Ο επόμενος μόνο με την τελευταία και με τη συμμετοχή του Κώστα Μακεδόνα. Σίγουρα κάθε ερμηνεύτρια/ής δίνει μια άλλη, δική του διάσταση στο έργο. Αυτό δεν είναι θέμα ικανότητας -ή ανικανότητας- αλλά προσωπικότητας.

* Η Πολυξένη Καράκογλου ήταν πρόταση του Παρασκευά Καρασούλου ή δική σου προσωπική επιλογή; Οπως και αν έχει τι σε έκανε να την επιλέξεις, ποια θεωρείς ότι είναι τα στοιχεία της που την καθίσουν απολύτως κατάλληλη για τη συγκεκριμένη εργασία;

Ήταν πρόταση του Παρασκευά Καρασούλου αμέσως μόλις άκουσε το υλικό που του πήγα, τρία από τα εννέα τραγούδια του δίσκου και τον ευχαριστώ και δημόσια για αυτό το «πάντρεμα»! Φωνή ώριμη και μεστή παρά το νεαρό της ηλικίας της, παρουσία λαμπερή και χαμογελαστή, άνθρωπος θαυμάσιος και σπάνιος. Είναι απολύτως ικανή να ερμηνεύσει μια πολύ μεγάλη γκάμα τραγουδιών, πολιτικά, κοινωνικά, ερωτικά και αυτό νομίζω φαίνεται και στον δίσκο καθώς υπάρχουν «οριακά» κομμάτια, τα «Κραυγή», «Οι μάχες», «Το χέρι σου στο χέρι μου» και «Να με κρατάς».

* Πόσο εύκολο ήταν το να ταυτιστείς ή έστω να βρεις τόσα κοινά στοιχεία σε στίχους γραμμένους από γυναίκα ώστε να εμπνευστείς όσο χρειαζόταν από αυτούς για να τους μελοποιήσεις;

Πανεύκολο! Δεν εμπνεύστηκα όσο χρειαζόταν αλλά ακόμα περισσότερο. Δεν έχει να κάνει με το φύλο οι στίχοι της Αθηνάς μου μίλησαν κατευθείαν και ταυτοχρόνως στην καρδιά, στο μυαλό και στην ψυχή. Το «Κραυγή» για παράδειγμα ήταν το πρώτο που μου έστειλε και μόλις το διάβασα κατάλαβα ότι πρόκειται για αριστούργημα. Έκανα όμως ότι δεν το καταλαβαίνω για να μην με πιάσει άγχος οπότε αμέσως κάθισα στο πιάνο και, αντιμετωπίζοντάς το με σεβασμό αλλά και με απλότητα, το μελοποίησα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL