Μια σπουδαία ερμηνεύτρια, από τις ελάχιστες που έχουν το χάρισμα και τη στόφα της Αρέθα Φράνκλιν, να κινείται σε όλο το εύρος της αφροαμερικανικής μουσικής παράδοσης, έχει την ευκαιρία να απολαύσει το αθηναϊκό κοινό για ακόμα μια φορά. Η Dee Dee Bridgewater τραγουδά αύριο στο Μέγαρο Μουσικής, ξεδιπλώνοντας ένα σπάνιο ταλέντο, αυτό που την κατατάσσει στις κορυφαίες της εποχής μας.
Η Dee Dee Bridgewater γεννήθηκε μεν στο Μέμφις του Τενεσί στις 27 Μαΐου 1950 αλλά μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη του Μίσιγκαν. Ο πατέρας της ήταν δάσκαλος αλλά και jazz τρομπετίστας και φαίνεται πως κληρονόμησε από αυτόν τόσο τη φιλομάθεια όσο φυσικά και την αγάπη της για την μουσική και πριν από όλα βέβαια για το ιδίωμα που εξαιτίας εκείνου ήταν το πρώτο με το οποίο ήρθε σε επαφή, την jazz. Ίσως γι’ αυτό δεν ακολούθησε την απολύτως τυπική διαδρομή των περισσοτέρων μαύρων Αμερικανίδων ερμηνευτριών της εποχής και πριν από όλες της προαναφερθείσης Aretha Franklin, που ο πατέρας της ήταν ιερέας. Προσπέρασε δηλαδή το στάδιο του να τραγουδάει gospel στην εκκλησία της περιοχής της και, στα δέκα έξι της μόλις, άρχισε να τραγουδάει επαγγελματικά με ένα rock και rhythm ’n’ blues τρίο σε clubs της Πολιτείας του Μίσιγκαν. Ήδη όμως στο δεύτερο πανεπιστήμιο στο οποίο φοίτησε έγινε μέλος της jazz μπάντας του ιδρύματος, με την οποία μάλιστα έκανε και περιοδεία στην τότε ΕΣΣΔ πριν συμπληρώσει τα είκοσι χρόνια της! Είχε πια βρει ή μάλλον εντοπίσει εκ νέου, αφού αυτό άκουγε και αγαπούσε περισσότερο από μικρή, το ιδίωμα που της ταίριαζε περισσότερο.
Παντρεύτηκε πολύ νέα, με έναν jazz μουσικό, τρομπετίστα όπως και ο πατέρας της, και μετοίκισαν μαζί στη Νέα Υόρκη. Στη μητρόπολη της jazz ήρθε σε επαφή με πάρα πολλούς μουσικούς της ανάλογης σκηνής και άρχισε να συνεργάζεται με αρκετούς από αυτούς. Το 1974 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός της δίσκος και την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στο musical «Ο Μάγος Του Οζ» ξεκινώντας έτσι και την παράλληλη -αλλά πολύ πιο περιορισμένης έκτασης από την ερμηνευτική, φυσικά- καριέρα της ως ηθοποιός. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 μετοίκισε στο Παρίσι όπου και έπαιξε σε ακόμα περισσότερα musicals. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 όμως επέστρεψε στη «βάση» της, την jazz, αν και η δισκογραφία της περιλαμβάνει ποικιλία ρεπερτορίου, από τραγούδια του Kurt Weill, που φυσικά έχουν πολύ μεγάλη σχέση με την jazz, μέχρι κλασικά γαλλικά τραγούδια αλλά ακόμα και ένα album στο οποίο συνεργάστηκε με Αφρικανούς μουσικούς από το Μάλι!
Αν και είναι εξήντα επτά ετών πλέον, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Dee Dee Bridgewater διάγει την πιο δημιουργική και παραγωγική περίοδο της. Η φωνή της διατηρεί όλη τη δυναμική και το μεγαλύτερο μέρος της έκτασής της και είναι πιο ώριμη από ποτέ. Και όχι μόνο δεν έχει χάσει την όρεξή της να τραγουδά αλλά, αντίθετα, εμφανίζεται συνεχώς, στην Αμερική μα και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις και ανάμεσα σε όλα αυτά κατάφερε να έχει και μια πλούσια προσωπική ζωή, τρεις γάμους από τους οποίους απέκτησε ισάριθμα παιδιά, δύο κόρες και έναν γιο. Η μεγαλύτερη κόρη της ήταν ένα προικισμένο παιδί, που ολοκλήρωσε τις σπουδές της πολύ νωρίτερα από την κανονική διάρκειά τους και σήμερα είναι η εφ’ όλης της ύλης μάνατζερ της μητέρας της. Η κόρη της από τον δεύτερο γάμο της κληρονόμησε το φωνητικό ταλέντο της, έχει μιαν ήδη αξιοσημείωτη διαδρομή και αρκετά συχνά εμφανίζεται μαζί με τη μητέρα της.
Η Dee Dee Bridgewater είναι λοιπόν πια σε θέση να κάνει μόνον ό,τι θέλει η ίδια και όχι ό,τι της επιβάλλει οποιοσδήποτε άλλος. Το τελευταίο της project, του οποίου η παγκόσμια περιοδεία την φέρνει στην Αθήνα, είναι ο προσεχής δίσκος της «Memphis». Το Μέμφις δεν είναι μόνον η γενέθλια πόλη της ιδίας αλλά και του Elvis Presley, ένας τόπος με πολλαπλή σημασία συνολικά για την αμερικανική μουσική παράδοση. Στον δίσκο αυτό αφήνει κατά μέρος την jazz και επικεντρώνεται στα ιδιώματα με τα οποία ξεκίνησε πολύ νέα, το rhythm ’n’ blues και το blues. Είναι ενδεικτικό ότι η μπάντα που την συνοδεύει στη συγκεκριμένη περιοδεία είναι ένα τυπικό γι’ αυτά σεξτέτο (σαξόφωνο, τρομπέτα, κιθάρα, πιάνο/αρμόνιο, μπάσο και ντραμς). Στις συναυλίες όμως, φυσικά, δεν περιορίζεται μόνο στο υλικό του δίσκου και έτσι αναμφίβολα τη Δευτέρα το βράδυ το Μέγαρο θα γεμίσει επίσης από ήχους προφανώς πάρα πολλής jazz αλλά και αποσπασμάτων από musicals, πιθανότατα ακόμα και κάποια soul τραγούδια. Όλα από την ίδια φωνή που τα κατέχει εξίσου, σχεδόν δηλαδή στον υπέρτατο βαθμό!
