Ο Χρήστος Λεοντής είναι από τους λίγους πλέον εναπομείναντες ενεργούς εκείνης της παλαιάς, καλής και δυνατής γενεάς συνθετών, των άξιων συνοδοιπόρων των Μίκη Θεοδωράκη και Μάνου Χατζιδάκι.
Το σημαντικότερο μάλιστα είναι ότι, αν και τον επόμενο μήνα θα συμπληρώσει τα εβδομήντα επτά χρόνια του, δεν περιορίζεται στο να αναπαράγει τις σπουδαίες στιγμές του από το παρελθόν, αλλά εξακολουθεί να επανέρχεται τακτικά με νέα έργα που πάντα έχουν πολλά να πουν, ενώ συχνά ακόμα και ταράζουν τα λιμνάζοντα εδώ και αρκετά χρόνια νερά της ελληνικής δισκογραφίας.
Δεν είναι παράξενο λοιπόν ότι στην παρουσίαση του καινούριου του δίσκου «Φλόγα που καίει», σε στίχους Δημήτρη Λέντζου, που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα το βράδυ στη μουσική σκηνή «Σφίγγα», δεν παρευρέθηκαν μόνον εκπρόσωποι των ΜΜΕ και πολλοί φίλοι της μουσικής του, αλλά και αρκετοί άνθρωποι του πολιτισμού και του πνεύματος.
Παρόντες, εκτός από ομοτέχνους του, όπως οι Γιάννης Γλέζος, Μιχάλης Τερζής, Λουκάς Θάνος και Νίκος Πλατύραχος, ήταν και ο στιχουργός Μάνος Ελευθερίου, συνεργάτης του δημιουργού από την εποχή που ξεκινούσαν και οι δύο, στις αρχές της δεκαετίας του 1960 αλλά και οι συγγραφείς Γιώργος Σκαμπαρδώνης και Άρης Σκιαδόπουλος.
«Τα τραγούδια του Χρήστου Λεοντή έρχονται με δυναμική απλότητα και με τρεις φωνές καθαρές, του Θοδωρή Βουτσικάκη, της Ιωάννας Φόρτη και του Αλέξανδρου Τσιωνά. Ακούγοντάς τα μου ησύχασε η ψυχή. Ένας έφηβος Λεοντής» είπε έντονα συγκινησιακά φορτισμένος ο πρώτος εκ των ομιλητών Σταμάτης Κραουνάκης.
«Ο δίσκος αφήνει στη άκρη κάθε είδους άψυχους μεταμοντερνισμούς και παρουσιάζει ένα σοφό πλην παροπλισμένο δόγμα, ότι ο πιο σύντομος δρόμος είναι η ευθεία. Με ξεκάθαρο μήνυμα την αισιοδοξία, όχι ως στεγνή ρητορική, αλλά ως αποτέλεσμα εναγώνιου πείσματος» συμπλήρωσε ο ποιητής, στιχουργός και κριτικός μουσικής Σπύρος Αραβανής.
«Ο Χρήστος Λεοντής με έμαθε να γράφω τραγούδια» περιορίστηκε να πει, αλλά με τόση βαρύτητα, ο στιχουργός του δίσκου Δημήτρης Λέντζος. Ο ιδρυτής και διευθύνων της δισκογραφικής εταιρείας Μετρονόμος και του ομότιτλου καλού μουσικού περιοδικού Θανάσης Συλιβός θυμήθηκε ότι πριν από δέκα ακριβώς χρόνια η πρώτη κυκλοφορία της εταιρείας του ήταν το «Έρωτας Αρχάγγελος» του Χρήστου Λεοντή σε στίχους και πάλι του Δημήτρη Λέντζου και ότι τότε έγραφε στο σημείωμά του για τον δίσκο: «Ο Λεοντής είναι ένας άνθρωπος που κουβαλάει μέσα του τον πολιτισμό και αποτελεί πρότυπο ηθικής για όλους και κυρίως για τις νεότερες γενεές. Αγωνίζεται να φέρει στο προσκήνιο τις αξίες και δίνει το χέρι σε όσους προσπαθούν το ίδιο, τους στηρίζει ηθικά και ιδεολογικά».
Ο ίδιος ο συνθέτης, τέλος, σεμνός όπως πάντα, είπε «ευχαριστώ καταρχήν τον Σταμάτη για το ελεύθερο μυαλό και το ωραίο συνθετικό - θεατρικό ταλέντο του. Ελπίζω να ανταποκριθήκαμε στις προσδοκίες σας. Στους νέους βλέπω το μπροστά, αυτοί θα προχωρήσουν το τραγούδι. Και τους λέω μόνον γράφετε όσα τραγούδια μπορείτε που να μιλάνε για την εποχή μας, για τα προβλήματά μας. Οι ίδιοι παίρνετε ελπίδα και ο κόσμος στηρίζεται ακούγοντάς τα». Αυτό ακριβώς δηλαδή που έκανε πάντα ο ίδιος και συνεχίζει με τόση συνέπεια να κάνει, όπως στο «Φλόγα που καίει», ο ίδιος...
