Τον Αύγουστο που πέρασε, στη σκηνή του γερμανικού Wacken Open Air Festival έλαβε χώρα ακόμα μια ολογραφική παράσταση, η πρώτη από τον χώρο του heavy metal. Έχουν προηγηθεί αρκετές τα τελευταία χρόνια: Από τον Elvis - ολόγραμμα σε "ντουέτο" με τη Celine Dion, μέχρι τον Tupac, τον Easy-E και φυσικά τον Michael Jackson. Το φαινόμενο έχει βρει εφαρμογές σε χώρους πέραν της show business. Ο Ινδός πρωθυπουργός Shri Narendra Modi είχε "περιοδεύσει" ως ολόγραμμα σε εκατοντάδες περιοχές της χώρας στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας.
Στην περίπτωση που μας απασχολεί εδώ, ήταν ο Ronnie James Dio (Elf, Rainbow, Black Sabbath, DIO), αποβιώσας το 2010, που αναγεννήθηκε, με την αρωγή της CGΤ (Computer - Generated - Technology) για να ερμηνεύσει, παρέα με συνεργάτες, την επιτυχία του ομώνυμού του σχήματος "We Rock". Η εμπειρία περιγράφεται από αυτόπτες μάρτυρες ως συγκλονιστική.
Θα μπορούσε να σημειώσει κανείς εδώ ότι το σύμπαν των μαζικών συναυλιών είναι, από καταβολής του, ένα πλασματικό σύμπαν, βασίλειο της οφθαλμαπάτης. Τα πλήθη ανέκαθεν προσέρχονταν στο μεγάλο στάδιο για να δοξάσουν όχι το ταλέντο ή τις ευαισθησίες του επιτυχημένου καλλιτέχνη, αλλά τη δύναμη που ενσαρκώνει.
Με το στάδιο αναβαθμισμένο σε Reichstag, καθηλωμένοι από οπτικοακουστικά μέσα μελετημένα για να αποσπούν εκβιαστικά τη συμμετοχή τους, οι φαν γεύονται μια μυσταγωγική εμπειρία ενότητας μέσα από την υποταγή. Τα αδυσώπητα μεγέθη καθιστούν άτοπη την επικοινωνία ανάμεσα στον θεατή - κουκκίδα στο πλήθος και τον μουσικό – κουκκίδα στη σκηνή. Ρόλο διαμεσολαβητή έρχεται να παίξει, εδώ όπως παντού, η (γιγαντο-) οθόνη, καταγράφοντας το γεγονός σε απευθείας μετάδοση, μετατρέποντάς το σε "ιστορία εν τη γενέσει".
Η ελεύθερη πτώση των πωλήσεων δίσκων είναι η άλλη όψη της ανόδου των live. Πεδίο τιμής των δισκογραφικών είναι πλέον αυτά τα τελευταία. Όσο για τις διαφημιστικές καμπάνιες τους, περιλαμβάνουν τη διάδοση ψευδών ειδήσεων γύρω από διαδικτυακές πωλήσεις και την παραγωγή πλασματικών αριθμών clicks στο YouΤube.
Αν, όμως, στο άμεσο μέλλον η μουσική συρρικνώνεται στο live γεγονός, ίσως το απώτερο μέλλον του live γεγονότος να αφορά αποκλειστικά... ολογράμματα. Γιατί, με την ίδια έννοια που το μαγαζάκι της γειτονιάς εκτοπίζεται από τις αλυσίδες των υπερκαταστημάτων, το liveάδικο κινδυνεύει να εκτοπιστεί απ' το μεγάλο στάδιο. Και μαζί μ' αυτό και κάθε εναλλακτική φωνή ή πρόταση.
Ασφαλώς, για την παρούσα γενιά, μια επέλαση ολογραμμάτων θα είχε τη γεύση του μακάβριου. Όμως για την επόμενη, απαλλαγμένη από τα... δεσμά της πραγματικότητας, τι πιο φυσιολογικό από την εμπειρία μιας γενικευμένης, ολογραφικού τύπου αναβίωσης της μουσικής παράδοσης, από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα, παρέα με φρέσκους υπερήρωες, κατευθείαν από τα άδυτα των virtual ποπ εργαστηρίων; Στην Ιαπωνία υπάρχει ήδη μια τέτοια: Η Hatsune Miku, δημιουργημένη από στατιστικές προτιμήσεων, έχει αναρίθμητα "original" τραγούδια και 2.000.000 followers στο Facebook...
Ο Steven Hawking δήλωσε προσφάτως ότι "Στο μέλλον δεν θα υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε virtual και αληθινή πραγματικότητα".
Και πράγματι, ο ίδιος ο όρος virtual reality χαρακτηρίζεται από μια δυναμική κυριαρχίας του πρώτου σκέλους του πάνω στο δεύτερο. Τίποτα δεν φαίνεται να σταματά την κίνηση προς κάτι σαν αυτό που προαναγγέλλει ο μέγας επιστήμων.
Καθώς βυθιζόμαστε στον παραισθητικό κόσμο των nanobots (τα οποία, αλληλεπιδρώντας με βιολογικούς νευρώνες, θα παράγουν virtual reality μέσα από το ίδιο το νευρικό σύστημα), θα πάρουμε οριστικά διαζύγιο από την πραγματικότητα ως έννοια - και ως αίτημα. Και τότε, καθώς θα κολυμπάμε στα νερά της λήθης -μια θάλασσα από 0 και 1-, το σύμπαν μας θα είναι ένα σύμπαν αυτονομημένων σημείων, συντιθέμενων και αποσυντιθέμενων σύμφωνα με τη «δική μας» βούληση.
Όμως, εκτός από τους κλινικά ψυχοπαθείς, οι μόνοι άνθρωποι που δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν τη φαντασία από την πραγματικότητα είναι τα μικρά παιδιά, καθώς έχουν την πολυτέλεια να κοιτούν τον κόσμο από την ασφάλεια ενός θεατή αμέτοχου στα πράγματα.
Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε ότι οι μηχανικοί της ποπ, με αρωγό τη νέα τεχνολογία, μας προετοιμάζουν για ένα από τα δύο: παλίμπαιδες ή ψυχοπαθείς. Διαλέξτε.
