Στις 10 Αυγούστου 1979 ο Michael Jackson ήθελε λιγότερο από είκοσι ημέρες για να συμπληρώσει τα 21 του χρόνια. Ήταν λοιπόν από κάθε πλευρά έτοιμος και στην πιο κατάλληλη ηλικία για να κυκλοφορήσει τον δίσκο που θα προετοίμαζε την εκτόξευσή του στο ποπ στερέωμα, του οποίου αντικειμενικά αποτέλεσε το λαμπρότερο άστρο. Η πρόσφατη επανακυκλοφορία του «Off The Wall» σε special edition, όμως, μας δίνει την ευκαιρία να το επανεκτιμήσουμε, διαπιστώνοντας ότι ήταν κάτι πολύ περισσότερο από ένα κομβικό σημείο στη διαδρομή του. Πρόκειται απλά ένα διαχρονικό pop masterpiece 24 καρατίων και αυτό, επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω, δεν αμφισβητείται εύκολα.
Αξίζει να θυμηθούμε εν συντομία από πού ερχόταν και πού βρισκόταν ο Michael Jackson τη στιγμή που κυκλοφόρησε το «Off The Wall». Το μικρότερο από τα αγόρια της οικογένειας Jackson δεν άργησε να ξεχωρίσει για τις φωνητικές του ικανότητες. Όταν πλέον άρχισε να εκδηλώνει επιπλέον μια συναρπαστική σκηνική παρουσία, δεν άργησε να εξελιχθεί στην κεντρική φυσιογνωμία του γκρουπ. Δεν είναι παράξενο ότι ήταν και ο πρώτος που άρχισε να κυκλοφορεί προσωπικούς δίσκους, αρχικά singles, όπως το πολύ επιτυχημένο «Ben», αλλά και albums, ξεκινώντας με το «Got To Be There» του ’72. Είχε ήδη κυκλοφορήσει τέσσερα μέχρι τότε. Ωστόσο, προπομπός του «Off The Wall» δεν ήταν κάποιο από αυτά, αλλά το single του ’73 των Jackson 5 «Dancing Machine».
Ούτε κι αυτό όμως ακόμα δεν μπορούσε να προϊδεάσει για την εκ βάθρων και εφ’ όλης της ύλης –μουσική, στίχος, image, σκηνική παρουσία– ανατροπή σε σχέση με το παρελθόν του που αποτέλεσε το «Off The Wall». Τυπικά, με τον δίσκο αυτό ο Jackson ανέβαινε κι αυτός –με καθυστέρηση μάλιστα σε σχέση με τους περισσότερους άλλους– στο τρένο της disco. Εντελώς τυπικά όμως, γιατί στην πράξη ήταν εκείνος που πήρε την disco και τη μετέτρεψε σε βάση ενός προσωπικού ιδιώματος, αυτού που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «ο ήχος του Michael Jackson». Υπό αυτή την έννοια, ο τίτλος του τελευταίου –συμβολικά ίσως;- τραγουδιού του album θα μπορούσε να εκληφθεί όχι σαν προφητικός, αλλά κυριολεκτικά: «Burn This Disco Out»!
Ήδη από το εναρκτήριο τραγούδι, το κλασικό των κλασικών «Don't Stop 'Til You Get Enough», είναι φανερό ότι ο Jackson του «Off The Wall» ελάχιστη ως και καμία σχέση έχει με τον εαυτό του των Jackson 5, αλλά και με τις προηγούμενες σόλο προσπάθειες. Δεν είναι μόνο η άψογη ερμηνεία και ο απόλυτος φωνητικός έλεγχος που έχει πλέον κατακτήσει, καθιστώντας την ένα αυτόνομο μουσικό όργανο. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς καλύτερη συνέχεια, όμως το «Rock With You» που ακολουθεί καταφέρνει να είναι ακριβώς αυτό και, επιπλέον, όχι μόνο ανώτερο αλλά και πολύ πιο σύνθετο μουσικά, καθώς ισορροπεί ευφυέστατα σε μια νοητή γραμμή ανάμεσα στην μπαλάντα και στο χορευτικό κομμάτι, η οποία μέχρι τότε κανείς δεν είχε καν υποθέσει ότι μπορούσε να υπάρχει. Είναι αλήθεια ότι οι κορυφώσεις του δίσκου βρίσκονται στην αρχή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα υπόλοιπα τραγούδια (με προσωπική μου προτίμηση το ομότιτλο) είναι κατώτερα.
Υπογράφοντας ο ίδιος συνθετικά και στιχουργικά τρία τραγούδια και με βασικούς συνεργάτες τον σπουδαίο συνθέτη και ενορχηστρωτή της jazz Quincy Jones, ο οποίος δημιούργησε στην κυριολεξία ένα... έπος από πλευράς παραγωγής και, επίσης, τον Άγγλο συνθέτη και κιμπορντίστα Rod Temperton, που έγραψε τα περισσότερα από τα υπόλοιπα τραγούδια (στους συνθέτες συμπεριλαμβάνονται και άλλοι, όπως ο μετέπειτα προσωπικός φίλος του Jackson Paul McCartney, αλλά και ο Stevie Wonder...), o Jackson με το «Off The Wall» έφτιαξε έναν δίσκο που δεν ήταν μπροστά από την εποχή του, αλλά αληθινά την υπερέβαινε. Τα καλύτερα στοιχεία όχι μόνο της disco αλλά και του funk, της soul, ακόμα και κάποια rock ανακατεύονται ευρηματικά με αυθεντική ποπ μαγεία σε ένα αδιάψευστα προσωπικότατο «χαρμάνι», που εξακολουθεί να διατηρεί ακέραια τη σαγήνη της αθωότητάς του και, ταυτόχρονα, να είναι ακαταμάχητα σέξι. Το ντοκιμαντέρ του Spike Lee ««Michael Jackson’s Journey from Motown to Off Τhe Wall», που περιλαμβάνεται στη special edition, δίνει πολλές χρήσιμες πληροφορίες για το πως επιτεύχθηκε αυτό. Τρία χρόνια αργότερα, το «Thriller», που υλοποιήθηκε με τους ίδιους συνεργάτες, μπορεί να έκανε τον Michael Jackson σούπερσταρ, όχι μόνο όμως δεν ήταν καλύτερο από το «Off The Wall», αλλά τελικά διέθετε πολύ λιγότερα από τον αυθορμητισμό και τη φρεσκάδα του.
