Από τότε που άφησε τη γενέθλια πόλη του, τα ορεινά Ιωάννινα, εγκαταλείποντας και την κομμωτική για να κατέβει στα... πεδινά, και πιο συγκεκριμένα στην Αθήνα, και να αφοσιωθεί πλέον στη μουσική και τις χιουμοριστικές σκηνικές παρλάτες του, ο Σπύρος Γραμμένος ακολουθεί μεν δύο τυπικά διαφορετικές διαδρομές, του τραγουδοποιού / ερμηνευτή και του stand up κωμικού, οι οποίες όμως στην πράξη συνδυάζονται και συνενώνονται σε μία και μοναδική, τις τόσο προσωπικές ώστε να καταλήγουν χαρακτηριστικότατες -κάποιοι/ες θα έλεγαν και αμίμητες!- παραστάσεις του.
Αυτό τον καιρό φαίνεται να εστιάζει περισσότερο στη θεατρική πλευρά του καθώς παρουσιάζει το θεατρικό έργο «Το φανταστικό χωριό» που έγραψε ο ίδιος (και σύντομα θα εκδοθεί σε βιβλίο) στο «Θέατρο 104» στον Κεραμεικό, αλλά παράλληλα προετοιμάζει τον καθιερωμένο πλέον κύκλο των εμφανίσεών του στον «Σταυρό του Νότου» στις αρχές της επόμενης χρονιάς. Μας μίλησε με το συνηθισμένο «αιρετικό» -που κατά βάθος όμως υποκρύπτει πάρα πολύ ανθρωπιά και, ναι, ακόμα και ευαισθησία- ύφος του για το πόσο σοβαρό πράγμα είναι τελικά η (μουσική) διασκέδαση υψηλού επιπέδου η οποία, πριν απ' όλα, σέβεται το κοινό, ακόμα και όταν το σατιρίζει.
Συνέντευξη στον Θάνο Μαντζάνα
* Πρώτα γράφτηκε το βιβλίο «Το φανταστικό χωριό» και μετά η παράσταση ή το αντίστροφο; Θα τη χαρακτήριζες παράσταση για ενηλίκους που είναι «μεταμφιεσμένη» σε παιδική ή μια παιδική παράσταση... κατάλληλη και για ενηλίκους;
Πρώτα γράφτηκε το βιβλίο. Στην αρχή δεν ήξερα τι μορφή θα πάρει. Όταν τελείωσε η συγγραφή και το διάβασα, μου ήρθε η ιδέα ότι θα μπορούσε να ζωντανέψουν στη σκηνή οι χαρακτήρες του. Το «Φανταστικό χωριό» είναι μια παράσταση για όλες τις ηλικίες. Είναι γραμμένο με πολύ απλό λόγο, μπορούν να το παρακολουθήσουν όλοι, έχει τα τραγουδάκια του και είναι μια καλή αφορμή για να συζητήσουν μετά την παράσταση μικροί και μεγάλοι.
* Σαφώς είναι μια αλληγορική ιστορία, αλλά κυρίως με ηθικό / κοινωνικό ή πολιτικό περιεχόμενο και νόημα;
Στο «φανταστικό χωριό» δεν υπάρχει εξουσία, δεν υπάρχουν ηγέτες ούτε ιδιοκτησίες, δεν υπάρχει εκμετάλλευση και φτώχεια. Οι κάτοικοι συζητούν και λύνουν όλα τα θέματά τους στη συνέλευση της Κυριακής, πριν από το γλέντι. Μάλλον ηθικό / κοινωνικό θα το έλεγα λοιπόν...
* Με την ευκαιρία, πώς θα έκρινες τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης της Ν.Δ., ανεξάρτητα αλλά και συγκρίνοντάς την με του ΣΥΡΙΖΑ που προηγήθηκε;
Πέραν από την αστυνομοκρατία και τη δίψα για ιδιωτικοποίηση, ακόμα και του αέρα που αναπνέουμε, δεν μπορώ να προσπεράσω την απογοήτευση που «κέρασε» ο ΣΥΡΙΖΑ στην Αριστερά και στο κίνημα. Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ ζέστανε το πάπλωμα για να χωθούν όλοι αυτοί από κάτω και να μπορεί ο καθένας να βγαίνει στα κανάλια και να λέει «την είδαμε την Αριστερά σας».
* Αισιόδοξος για το μέλλον, το προσωπικό σου και όλων μας, σε αυτή τη χώρα ή όχι;
Νομίζω πως ο άνθρωπος είναι από τη φύση του αισιόδοξος για να καταφέρει να επιβιώσει. Προσωπικά πιστεύω στην ουτοπία και στο «φανταστικό χωριό». Δεν γίνεται να σταματήσεις να ονειρεύεσαι.
* Αν έπρεπε να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου, θα τον έλεγες περισσότερο τραγουδοποιό / ερμηνευτή, ηθοποιό / perforrmer ή εξίσου και τα δύο;
Δεν μπορώ να μου βάλω κάποια ταμπέλα, βασικά δεν μπορώ να βάλω ταμπέλα ούτε στη μουσική μου. Ξέρω πως είναι δύσκολο και πως θέλουμε να τα βάζουμε όλα σε κουτάκια. Αλλά εγώ δεν τα καταφέρνω...
* Μετά τον πρόωρο θάνατο του Τζίμη Πανούση, υπάρχει κανείς που να θεωρείς όχι πρότυπο αλλά «συνοδοιπόρο» στον πολύ ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο εργάζεσαι και λειτουργείς;
Υπάρχουν αρκετοί που τους αισθάνομαι «συγγενείς». Ο Φοίβος Δεληβοριάς, οι Χατζιφραγκέτα, αλλά και άλλοι με εντελώς διαφορετικό ήχο.
* Πώς προέκυψε η διαδικτυακή τηλεοπτική εκπομπή σου και ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από αυτήν μέχρι τώρα; Και αν κάποτε υπήρχε ο «κουρέας της Σεβίλλης», εσύ είσαι ο κουρέας τής... ποιας;
Σε κάποια κουβέντα αναζήτησης με τους υπόλοιπους συντελεστές της εκπομπής τι θα μπορούσαμε να κάνουμε και επειδή στις περισσότερες εκπομπές του youtube υπάρχουν τύποι που βρίζουν και ουρλιάζουν, καταλήξαμε πως δεν θέλουμε ούτε να βρίζουμε ούτε να ουρλιάζουμε και, εντέλει, σε αυτό που κάνω επί τόσα χρόνια. Ο κουρέας της καρδιάς σας, θα έλεγα λοιπόν!
Το «Ενενηντάρα TDK» που κυκλοφόρησες πρόσφατα είναι απλά ένα τραγούδι νοσταλγίας ή και κάτι περισσότερο; Νοσταλγείς όντως την εποχή που υπήρχαν κασέτες; Και, αν ναι, γιατί;
Το τραγούδι αυτό είναι η εφηβεία μου. Είναι μια εποχή με πολύ ρομαντισμό, ακριβώς πριν η τεχνολογία κάνει τη ζωή μας να τρέχει με ασύλληπτες ταχύτητες. Είναι η εποχή που όταν κυκλοφορούσε ένας δίσκος πήγαινες κάθε ημέρα στο δισκάδικο να δεις αν ήρθε. Έβγαζες είκοσι τέσσερις φωτογραφίες στις διακοπές, πήγαινες έξω από το φωτογραφείο, περίμενες να τις παραλάβεις και η κάθε μία έλεγε κάτι για εσένα, σε αντίθεση με σήμερα, που φωτογραφίζεις εκατομμύρια στιγμές οι οποίες χάνονται σε σκληρούς δίσκους και δεν θα ξανασχοληθείς μαζί τους ποτέ. Ναι, αναπόφευκτα τη νοσταλγώ!
* Έκανες μια νέα δισκογραφική αρχή με ένα άλμπουμ σε μια μεγάλη τότε εταιρεία, αλλά ακολούθησε, με μόνη διακοπή αυτό το τραγούδι τώρα, μια αρκετά μακρόχρονη δισκογραφική σιωπή σου. Ετοιμάζεις ή μήπως έχεις ήδη έτοιμη μια καινούργια εργασία;
Έχουμε έτοιμο τον καινούριο δίσκο και τώρα είμαστε στο styling. Μπήκαμε στο στούντιο τον Αύγουστο, αλλά μια σειρά από περίεργα γεγονότα μάς καθυστέρησε αρκετά. Θα έχουμε να λέμε πως αυτός ο δίσκος γράφτηκε μέσα σε οικοδομικά εργοτάξια, νοσοκομεία, οδοντιάτρους και ταξίδια. Αν όλα πάνε καλά, θα κυκλοφορήσει μαζί με ένα βιβλίο με διηγήματα, αλλά δεν μπορώ ακόμα να αποκαλύψω περισσότερα, πέραν από το ότι θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις ΚΨΜ.
* Σε τι θα βασίζεται και ποιες διαφορές θα έχει από τα προηγούμενα το πρόγραμμα που θα παρουσιάσεις στον «Σταυρό του Νότου»;
Κάθε χρόνο κάνουμε μια παράσταση στις 14 Φεβρουαρίου, αλλά αυτή τη φορά θα το κάνουμε για έξι Παρασκευές. Θα γιορτάσουμε τον έρωτα για έξι βράδια, δίνοντάς του τη δυνατότητα να εξελιχθεί. Κάθε χρόνο είχα διάφορους καλεσμένους, αλλά πόσους φίλους να χωρέσεις σε μια νύχτα; Θα τους μοιράσω σε αυτές τις βραδιές και έτσι θα μπορέσω να φέρω περισσότερους. Όπως κάθε χρονιά, θα έχει κόσμο από τον χώρο του τραγουδιού και της κωμωδίας, αλλά φέτος θα έχουμε και από άλλους χώρους του θεάματος.
* Και ποια είναι τα σχέδιά σου για το υπόλοιπο της σεζόν;
Πέρα από το «Φανταστικό Xωριό», που συνεχίζεται κάθε Τετάρτη και Κυριακή, τις παραστάσεις στον «Σταυρό του Νότου» τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, τον δίσκο που έρχεται, και πρέπει να του φτιάξουμε και κανένα βίντεο, και τις συναυλίες στην περιφέρεια, θα βρίσκομαι ανήμερα τα Χριστούγεννα στην κεντρική σκηνή του «Σταυρού» με τον Θωμά Ζάμπρα και τον Διονύση Ατζαράκη. Είναι ένα παρεάκι που το δοκιμάσαμε πέρυσι και μας άρεσε!
Χριστούγεννα με μια καλή και με πολύ χιούμορ παρέα που προσκαλεί όποιον και όποια παρευρίσκεται να γίνε μέλος της; Ακούγεται σαν δελεαστική πρόταση...
