«Μια μελέτη για το τραγελαφικό στοιχείο της μοναξιάς, για τη μνήμη και το τραύμα...». Έτσι ορίζει την 23λεπτη ταινία της «Έκτορας Μαλό: Η τελευταία μέρα της χρονιάς», η Ζακλίν Λέντζου, ένα από τα νέα ταλέντα του ελληνικού κινηματογράφου, που απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στην Εβδομάδα Κριτικής των Καννών. Πρωταγωνιστεί η Σοφία Κόκαλη στον ρόλο μιας κοπέλας που πάνω στην αλλαγή του χρόνου αντιλαμβάνεται ότι δεν έχει κανέναν για να μοιραστεί το όνειρό της...
Δεν ήταν εύκολο για τη Ζακλίν Λέντζου να φτάσει σε αυτή τη βράβευση, παρά το γεγονός ότι και οι προηγούμενες μικρού μήκους ταινίες της έχουν αποσπάσει διεθνείς διακρίσεις (η «Αλεπού» το 2016 είχε βραβευτεί στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, αλλά και στη Δράμα, ενώ το «Hiwa», το 2017, είχε επιλεγεί για το επίσημο διαγωνιστικό τμήμα ταινιών μικρού μήκους της 67ης Μπερλινάλε). Φέτος στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ των Καννών υποβλήθηκαν 1.500 μικρού μήκους ταινίες απ' όλο τον κόσμο και η ταινία της Ζακλίν Λέντζου (σε παραγωγή της Φένιας Κοσοβίτσα) ήταν ανάμεσα στις δέκα που τελικά προκρίθηκαν να συμμετάσχουν στο διαγωνιστικό τμήμα.
Η επιτροπή που έδωσε το πρώτο βραβείο στην ταινία της Λέντζου τη χαρακτήρισε «εξαιρετική, ιμπρεσιονιστική απεικόνιση μιας νεαρής γυναίκας». «Με ενδιαφέρει πάρα πολύ η ιδέα του ασυνείδητου, άρα και του ονείρου» έχει πει η Ζακλίν Λέντζου για τη δουλειά της. Η γοητεία του κινηματογράφου ήρθε όταν είδε στην οθόνη το «Elephant» του Γκας Βαν Σαντ... Αυτή την περίοδο ετοιμάζει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, με τίτλο «On the name of a Father: Σελήνη 66», ιστορία ενηλικίωσης που «ακουμπά» στη σχέση πατέρα - κόρης.
Καλύτερη ταινία μεγάλου μήκους στην Εβδομάδα Κριτικής αναδείχτηκε το «Diamantino» του σκηνοθετικού διδ΄θμου Γκαμπριέλ Αμπράντες και Ντάνιελ Σμιντ (ο πρώτος είναι Πορτογάλος, ο δεύτερος Αμερικανός). Η ταινία θυμίζει πρώιμο Αλμοδόβαρ, με ήρωα έναν διάσημο Πορτογάλο ποδοσφαιριστή ονόματι Ντιαμαντίνο Ματαμούρος (χαρακτήρας κομμένος και ραμμένος πάνω στον σούπερ σταρ Ρονάλντο), μαζί με ακροδεξιούς ρατσιστές, Αφρικανούς πρόσφυγες και αποθέωση του queer cinema.
Στην «Εβδομάδα Κριτικής» προβλήθηκε (εκτός συναγωνισμού) και η νέα, 30λεπτη ταινία του Γιώργου Ζώη «Third Kind»: Φιλμ επιστημονικής φαντασίας, όπου τρεις αρχαιολόγοι «έρχονται» από το μέλλον για να εξετάσουν τα απομεινάρια ενός πολιτισμού που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς. Ο Ζώης γύρισε την ταινία στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού που φιλοξενούσαν πρόσφυγες, μέχρι τη στιγμή που εκκενώθηκαν βιαστικά. «Το θέαμα που αντικρίσαμε μπαίνοντας σε εκείνο τον χώρο ήταν συγκλονιστικό. Τα περισσότερα πράγματα των προσφύγων είχαν απομείνει εκεί, παντού έβλεπες ανθρώπινα ίχνη μέσα στη σκόνη...».
