Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
17.1°C20.7°C
2 BF 52%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
18 °C
16.5°C18.5°C
2 BF 68%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C16.6°C
3 BF 70%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
15.4°C18.0°C
4 BF 52%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.9°C19.9°C
3 BF 40%
Τα «αόρατα χέρια» του κόσμου της εργασίας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Τα «αόρατα χέρια» του κόσμου της εργασίας

«Το εργοστάσιο του τίποτα» του Πορτογάλου Πέντρου Πίνιου

Ένα αφιέρωμα στον κόσμο της εργασίας αλλά και της ανεργίας διοργανώνει φέτος το 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης που ξεκινά στις 2 Νοεμβρίου. Με τίτλο «Αόρατα χέρια», θα παρουσιαστεί με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Απέναντι στους ευφάνταστους δείκτες και τις αριθμητικές πράξεις που μετρούν τους άνεργους του κόσμου, το αφιέρωμα διερευνά τις ανθρώπινες επιπτώσεις του φαινομένου που συχνά διαφεύγουν από τις στατιστικές, σαν τον υδράργυρο.

Η αυτοδιαχείριση ως απάντηση στην κρίση, η μαγεία του χορού, το χιούμορ και τα ανθρώπινα πάθη, δημιουργούν ένα μείγμα που εξουδετερώνει τα στερεότυπα και απελευθερώνει την πιο αισιόδοξη πλευρά της ανθρώπινης φύσης.

Πέντε ταινίες που προβάλλονται σε πρεμιέρα στην Ελλάδα προσφέρουν μια απρόσμενη κινηματογραφική διαδρομή, γεμάτη ελπίδα:

* Η ταινία «Αόρατο χέρι» του Νταβίδ Μακιάν (Ισπανία), από την οποία το αφιέρωμα εμπνέεται τον τίτλο του, έχει ως φιλοσοφική αφετηρία τον όρο «αόρατο χέρι» του Άνταμ Σμιθ και εκτυλίσσεται σαν ένα οργουελικής σύλληψης ανθρώπινο πείραμα. Άνεργοι προσλαμβάνονται να εργαστούν σε μια πελώρια αποθήκη. Ο καθένας από αυτούς κάνει αυτό που γνωρίζει καλά: Ο χτίστης χτίζει, ο μηχανικός επισκευάζει αυτοκίνητα, ενώ κοινό τους παρακολουθεί. Οι εργοδότες τούς ζητούν να γίνουν ολοένα και πιο παραγωγικοί. Θα συμμορφωθούν ή θα επαναστατήσουν;

* Το μιούζικαλ «Το εργοστάσιο του τίποτα» του πρωτοεμφανιζόμενου Πορτογάλου Πέντρου Πίνιου είναι ένα καυστικό σχόλιο για τη σύγχρονη εργασία, που κέρδισε βραβείο Fipresci στο πρόσφατο Φεστιβάλ των Καννών (στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών). Οι ιδιοκτήτες ενός εργοστασίου φυγαδεύουν τα μηχανήματα κρυφά από το προσωπικό, με σκοπό να βάλουν λουκέτο. Όταν το ανακαλύπτουν οι εργάτες, ξεκινούν οι σκληρές διαπραγματεύσεις. Μόνο που οι ιδιοκτήτες θέτουν έναν παράλογο όρο: να παραμείνουν όλοι στις θέσεις τους μπροστά στις σταματημένες μηχανές, οκτώ ώρες την ημέρα, χωρίς να κάνουν τίποτα.

* Εμπνευσμένη από τα μιούζικαλ του Ζακ Ντεμί, η κομεντί «Δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι» των Πολ Καλορί και Κοστιά Τεστού (Γαλλία) είναι γεμάτη τραγούδια, έρωτα, άρωμα γυναίκας, αλληλεγγύη και... παπούτσια. Η νεαρή Ζουλί εργάζεται σε ένα εργοστάσιο παπουτσιών. Στην είδηση ότι μπορεί να κλείσει, νιώθει να γκρεμίζονται τα όνειρά της. Όμως ούτε εκείνη ούτε οι συνάδελφοί της θα δεχτούν τις αποφάσεις χωρίς μάχη.

* Μια παράξενη Οδύσσεια ξετυλίγεται στο «Έξω» του Γκιόργκι Κριστόφ (Σλοβακία, Ουγγαρία, Τσεχία). Ο Αγκοστόν ζει στη Σλοβακία με τη γυναίκα και την κόρη του. Όταν χάνει τη δουλειά του, ταξιδεύει μόνος στη Βαλτική με την υπόσχεση μιας νέας θέσης σε ναυπηγείο. Σύντομα, όμως, χάνεται στη δίνη μιας παράδοξης πραγματικότητας που θυμίζει κάτι μεταξύ κωμωδίας του Άκι Καουρισμάκι και δράματος.

Στο «Με λένε Σβέτα» της Ζάνα Ισαμπάγιεβα (Καζακστάν), η ομώνυμη ηρωίδα κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά της ως επιστάτρια σ’ ένα ραφείο. Στο μυαλό της η ζωή της καταρρέει σαν ντόμινο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL