Με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας ξεκίνησε το «επετειακό» 70ό Φεστιβάλ των Καννών λόγω του φόβου για ενδεχόμενο τρομοκρατικό χτύπημα. Ωστόσο, η παρουσία των αστέρων του κινηματογράφου στην Κρουαζέτ προς το παρόν δεν φαίνεται να έχει επηρεαστεί από αυτούς τους φόβους. Η Ιταλίδα Μόνικα Μπελούτσι είναι η επίσημη παρουσιάστρια της φετινής διοργάνωσης και οι Γάλλοι δεν έχασαν την ευκαιρία να εγκωμιάσουν τη λάμψη που έφερε στο Φεστιβάλ, μαζί με κάποια σχόλια- πληροφορίες για πρόσφατη πλαστική στο πρόσωπό της... Ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ είναι ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής και στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε αναφέρθηκε ιδιαίτερα στον ρόλο που διαδραματίζει η ψηφιακή πλατφόρμα Netflix, η οποία όχι μόνο αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε σινεμά, αλλά έχει μπει πλέον και στην παραγωγή ταινιών - δύο από τις ταινίες του διαγωνιστικού προγράμματος έχουν συμπαραγωγό το Netflix: «Οι ψηφιακές πλατφόρμες είναι ένας νέος τρόπος να παρουσιάζονται λέξεις και εικόνες, αλλά αυτές οι πλατφόρμες δεν θα πρέπει να αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες μορφές παρουσίασης, όπως είναι οι κινηματογραφικές αίθουσες. Η μοναδική λύση, νομίζω, είναι οι νέες πλατφόρμες να προσαρμοστούν στους υπάρχοντες κανόνες που ήδη υιοθετούν και σέβονται τα υπόλοιπα δίκτυα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν είμαι ανοιχτός στο να απολαύσω τις νέες τεχνολογίες και τις νέες δυνατότητες, αλλά όσο ζω θα πολεμάω για να έχει ο θεατής τη δυνατότητα να μαγεύεται από τη μεγάλη οθόνη. Πιστεύω ότι η οθόνη όπου βλέπεις μια ταινία πρέπει να είναι μεγαλύτερη από την καρέκλα όπου κάθεσαι και ότι πρέπει να αισθάνεσαι μικρός μπροστά στις εικόνες...».
Σε διαφορετικό μήκος κύματος, και μακριά από τη λάμψη και το βραδινό επίσημο ένδυμα, η Βανέσα Ρεντγκρέιβ παρουσίασε εδώ στις Κάννες την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά, το ντοκιμαντέρ «Sea Sorrow» για την προσφυγική κρίση που αναστατώνει και ταυτόχρονα ντροπιάζει την Ευρώπη. Η ταινία ξεκινά σε ένα κέντρο υποδοχής μεταναστών στην Ιταλία, όπου νεαροί από το Αφγανιστάν μιλούν στην κάμερα για τις περιπέτειές τους μέχρι να φτάσουν στο «φρούριο» Ευρώπη. Και στη συνέχεια μεταφερόμαστε στη «ζούγκλα» του Καλαί αλλά και σε πλάνα από τη διάσωση μιας βάρκας γεμάτης πρόσφυγες κάπου στο Αιγαίο... Η ίδια η Βανέσα Ρεντγκρέιβ μιλά για τις προσωπικές της αναμνήσεις από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η οικογένειά της εγκατέλειψε το Λονδίνο, μιλά για την Ελέανορ Ρούσβελτ, η οποία εμφανίζεται σε επίκαιρα εποχής να σχολιάζει τη σημασία της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1948. Η Έμα Τόμσον διαβάζει ένα γράμμα της Σίλβια Πάνκχερστ σε μια βρετανική εφημερίδα του 1938 με διαμαρτυρία για την άρνηση της βρετανικής κυβέρνησης να δώσει άσυλο σε δύο νεαρές Εβραίες τις οποίες ήθελε να φιλοξενήσει...
