«Οι άθλιοι» (Les misérables)
Σκηνοθεσία: Λαντζ Λι
Ερμηνεία: Νταμιάν Μπονάρ, Τζεμπρίλ Ζονγκά, Ζαν Μπαλιμπάρ, Στιβ Τιεντσέ
Ο αφρικανικής καταγωγής Γάλλος σκηνοθέτης Λαντζ Λι κάνει εδώ το ντεμπούτο του στο σινεμά μυθοπλασίας, με μια αιχμηρή «περιπλάνηση» στα υποβαθμισμένα παρισινά προάστια, τα οποία γνωρίζει από πρώτο χέρι... Μεγάλωσε στο Μονφερμέιγ, το προάστιο της γαλλικής πρωτεύουσας όπου διαδραματίζεται και το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ουγκώ. Ο Λαντζ Λι ξεκίνησε ως ντοκιμαντερίστας, μέσα από την κινηματογραφική κολεκτίβα Kourtrajmé (στην οποία συμμετείχε και ο Ρομέν Γαβράς). Το φιλμ «ανοίγει» με τους ξέφρενους πανηγυρισμούς του πολύχρωμου πλήθους, με τους παρίες των προαστίων σε πρώτο πλάνο, το καλοκαίρι του 2018 στο Παρίσι, για την κατάκτηση του Μουντιάλ από τους Τρικολόρ. Καθώς το ανθρώπινο ποτάμι φτάνει στην Αψίδα του Θριάμβου, ο τίτλος «Les Miserables» εμφανίζεται στην οθόνη, κοντράροντας την εικόνα μιας «εθνικής ομοψυχίας»...
Η ταινία είναι ένα επιδέξιο κράμα μυθοπλασίας και ντοκιμαντερίστικης «καταγραφής», εστιάζοντας στο πρόσωπο του Στεφάν, ενός αστυνομικού που μετακομίζει από τη γαλλική επαρχία στο Μονφερμέιγ για να ζήσει κοντά στο παιδί του... Στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, η επικεφαλής θα τον συστήσει στους δύο άμεσους συνεργάτες του, με τους οποίους θα βγαίνει σε περιπολία: Ο ένας είναι λευκός και ξενοφοβικός, ο άλλος αφρικανικής καταγωγής, αλλά, παραδόξως, οι δυο τους φαίνεται να «τα έχουν βρει», και το πρόβλημα τώρα είναι να εκπαιδεύσουν τον «καινούργιο», στις ανορθόδοξες, αμφίβολης νομιμότητας πρακτικές τους. Με την πρώτη περιπολία στους δρόμους του γκέτο, ο Στεφάν αντιλαμβάνεται ότι ισορροπούν με δυσκολία σε ένα τεντωμένο σκοινί, έτοιμο να σπάσει. Αλλά όσο κι αν ενοχλείται από την πρακτική που έχουν καθιερώσει οι συνάδελφοί του, τίποτα δεν τον προετοιμάζει για την έκρηξη που θα ξεσπάσει... Η κατάληξη της ταινίας είναι σκληρή αλλά ταυτόχρονα «ανοιχτή». Ακόμη τίποτε δεν έχει οριστικά κριθεί, φαίνεται να λέει ο Λαντζ Λι. «Έχουμε μάθει να ζούμε σε αυτές τις γειτονιές μέσα από τη συνύπαρξη τριάντα εθνικοτήτων», δηλώνει ο σκηνοθέτης. «Αλλά η ζωή στα προάστια απέχει πάρα πολύ από αυτό που δείχνει η τηλεόραση. Όσο για τους πολιτικούς, πώς θα μπορούσαν να λύσουν τα προβλήματά μας, όταν δεν ξέρουν καν πώς ζούμε;»
«Κόντρα σε όλα» (Ford v Ferrari)
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Μάνγκολντ
Ερμηνεία: Ματ Ντέιμον, Κρίστιαν Μπέιλ, Τζον Μπέρνταλ, Κατρίνα Μπαλφ, Τρέισι Λετς, Τζος Λούκας, Νόα Τζουπ
Ταινία «ανδρικής φιλίας», βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Αμερικανού σχεδιαστή αυτοκινήτων Κάρολ Σέλμπι (τον υποδύεται ο Ματ Ντέιμον), ο οποίος, σε συνεργασία με τον Βρετανό οδηγό Κεν Μάιλς (Κρίστιαν Μπέιλ), αμφισβήτησε, για λογαριασμό της Φορντ, την κυριαρχία του Έντσο Φεράρι στις «24 ώρες» του Λε Μαν το 1966. Είχαν προηγηθεί οι προσπάθειες του Χένρι Φορντ του δεύτερου για συγχώνευση της εταιρείας του με τη Φεράρι, που αντιμετωπίστηκαν με περιφρόνηση από τον Ιταλό (σύμφωνα με περιγραφή της εποχής, «ήταν σαν να αντιμετώπιζε ένας πρίγκηπας κάποιον άξεστο χωρικό»).
«Ο Μαξίμ στην εξουσία» (Vyborgskaya storona)
Σκηνοθεσία: Γκριγκόρι Κόζιντσεφ, Λεονίντ Τράουμπεργκ
Ερμηνεία: Μπαρίς Τσιρκόφ, Βαλεντίνα Κιμπάρντινα, Μιχαήλ Ζαρόφ
Σε επανέκδοση, το τελευταίο μέρος της τριλογίας των Κόζιντσεφ - Τράουμπεργκ, σοβιετικής παραγωγής 1939. Ο ήρωας της ιστορίας, ο Μαξίμ, είναι πλέον κομισάριος της κρατικής τράπεζας μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση και προσπαθεί να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση. Αλλά ο Μαξίμ δεν γνωρίζει τους νόμους της οικονομίας και η διεύθυνση που ασκεί είναι θυελλώδης.
Η σκηνοθεσία υιοθετεί την εξπρεσιονιστική γραφή στις εσωτερικές σκηνές, υπακούοντας ωστόσο στην κυρίαρχη ρεαλιστική αφήγηση. Τα τραγούδια της ταινίας είχε επιλέξει ο Σοστακόβιτς και η «πριν» ή «μετά» από αυτά δράση «προσγειώνεται» ή «απογειώνεται» όπως περίπου στο μιούζικαλ.
«Χωρίς οικογένεια» (Rémi sans famille)
Σκηνοθεσία: Αντουάν Μπλοσιέ
Ερμηνεία: Ντανιέλ Οτέιγ, Μαλόμ Πακέν, Βιρζινί Λεντουαγιέν, Ζακ Περέν
Μεταφορά στην οθόνη του πασίγνωστου ομότιτλου μυθιστορήματος του Έκτορα Μαλό που πρωτοκυκλοφόρησε στα 1878 (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη σε μετάφραση της Ζωρζ Σαρρή). Ο Ρεμί, ένα ορφανό αγόρι που μεγαλώνει με τη θετή του μητέρα, θα υποχρεωθεί στα 10 του χρόνια να ακολουθήσει τον Βιταλίς, έναν περιπλανώμενο θιασάρχη, κοντά στον οποίο θα μάθει να επιβιώνει κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.
Από τα τέσσερα χρόνια που διαδραματίζεται η ιστορία του Ρεμί, η ταινία συμπυκνώνει την αφήγηση σε ένα χρόνο. Η σκηνοθεσία ενδιαφέρεται περισσότερο για τη σχέση του Ρεμί με τον Βιταλίς, ο οποίος επισημαίνει το ταλέντο του παιδιού να τραγουδά, μια «αυθαιρεσία» του σεναρίου σε σχέση με το βιβλίο.
«Ένας καλός ψεύτης» (The Good Liar)
Σκηνοθεσία: Μπιλ Κόντον
Ερμηνεία: Έλεν Μίρεν, Ράσελ Τόβι, Ίαν Μακέλεν, Τζιμ Κάρτερ
Ταινία μυστηρίου με τη σκηνοθετική υπογραφή του Μπιλ Κόντον, ο οποίος στο παρελθόν είχε κερδίσει Όσκαρ σεναρίου για το «Θεοί και δαίμονες». Εδώ χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη το μυθιστόρημα του Νίκολας Σιρλ. Ο Ίαν Μακέλεν είναι ο Ρόι, επαγγελματίας απατεώνας που έχει βάλει στο στόχαστρο μια χήρα με τεράστια περιουσία, την Μπέτι Μακλίς (Έλεν Μίρεν). Από την πρώτη τους συνάντηση, η Μπέτι μοιάζει γοητευμένη και το σχέδιο φαίνεται να πηγαίνει καλά, αλλά η εξέλιξη της ιστορίας έχει άφθονη ίντριγκα...
«Μια ευτυχισμένη γυναίκα» (The Escape)
Σκηνοθεσία: Ντόμινικ Σάβατζ
Ερμηνεία: Τζέμα Άρτερτον, Ντόμινικ Κούπερ
Η Τζέμα Άρτερτον στον ρόλο καταπιεσμένης συζύγου που εγκαταλείπει χωρίς προειδοποίηση τον εργασιομανή, εγωκεντρικό σύζυγό της (Ντόμινικ Κούπερ), και τα δύο παιδιά τους στο Λονδίνο, για ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή στο Παρίσι. Θα προσπαθήσει να ξαναβρεί τον εαυτό της αλλά το να εγκαταλείψεις τα πάντα και να ξαναρχίσεις από το μηδέν δεν είναι και τόσο απλό...
«Last Christmas»
Σκηνοθεσία: Πολ Φέιγκ
Ερμηνεία: Εμίλια Κλαρκ, Χένρι Γκόλντινγκ, Μισέλ Γιο, Έμα Τόμσον
Ρομαντική κομεντί, με την Εμίλια Κλαρκ να ερωτεύεται σε χριστουγεννιάτικους ρυθμούς... Wham. Η Έμα Τόμσον υποδύεται τη Γιουγκοσλάβα μετανάστρια μητέρα της, που αντιμετωπίζει προβλήματα σε ένα Λονδίνο στα πρόθυρα του Brexit.
Η ταινία δανείζεται στοιχεία από τις κλασικές χολιγουντιανές κομεντί και τα μιούζικαλ της «χρυσής» δεκαετίας του '30 αλλά το σύνολο δεν είναι ικανοποιητικό.
