Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.2°C21.2°C
3 BF 71%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ασθενής ομίχλη
17 °C
13.6°C19.4°C
2 BF 78%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
17.7°C19.4°C
3 BF 67%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
25 °C
22.7°C24.8°C
6 BF 33%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
17 °C
16.8°C18.5°C
0 BF 82%
Νίκος Αναστασόπουλος: / Νίκος Αναστασόπουλος: Μπροστά στον κίνδυνο της Ακροδεξιάς, η σιωπή δεν είναι χρυσός
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Νίκος Αναστασόπουλος: / Νίκος Αναστασόπουλος: Μπροστά στον κίνδυνο της Ακροδεξιάς, η σιωπή δεν είναι χρυσός

για το έργο που έγραψε και σκηνοθετεί η Ειρήνη Σταματίου, το οποίο ανεβαίνει σήμερα στο Θέατρο Αλκμήνη (9 μ.μ.) με τις Μαρία Μαυροματάκη, Χρύσα Μπαλατσούρα και τον ίδιο να ερμηνεύει έναν ήρωα - καταλύτη για τη δράση, που επικεντρώνει στον ανθρώπινο παράγοντα που όλο και απομακρύνεται από τη σύγχρονη κοινωνία.


Νίκος Αναστασόπουλος

"Οι τρεις ήρωες, δύο αδελφές, καλλιτέχνιδες, και ένας συνταξιούχος υπάλληλος, μέσα από τη συνάντησή τους σπάνε τα στεγανά της μοναξιάς και μέσα από τις προσωπικες τους εξομολογήσεις καταγράφουν τη σημερινή ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία. Κυρίως την ανάγκη να επιστρέψουμε στην ανθρώπινη επαφή, συνομιλία και συνεργασία. Έχουμε ανάγκη να πιάνουμε ο ένας το χέρι του άλλου, να αγκίζουμε, να αφήνουμε το συναίσθημα να λειτουργεί αβίαστα. Η εικόνα του Διαδικτύου μάς έχει στραγγαλίσει, μας έχει αφαιμάξει".

Για τον Νίκο Αναστασόπουλο "το θεάτρο δεν είναι μόνο ταξίδι στους πολύτιμους θυσαυρούς των κειμένων και κατάθεση ψυχής, αλλά επίσης μια καθημερινή πολιτική πράξη που συντελείται στη σκηνή και συνομολογείται με το κοινό. Αυτή η 'ερωτική' σχέση που δημιουργείται με τους θεατές είναι στην ουσία μια διαδικασία που κινητοποιεί τα πιο υγιή στοιχεία του ανθρώπου και σαφώς απαιτεί κοινωνική, αισθητική και ψυχική εγρήγορση, κριτική και αυτοκριτική στάση, κυρίως όμως τη χαμένη μας ανθρωπιά".

Με μακρά διαδρομή στα θεατρικά δρώμενα, ο Νίκος Αναστασόπουλος δεν περιορίζεται μόνο στις δραστηριότητες που απαιτεί η τέχνη του. Με κοινωνικές και πολιτικές ευαισθησίες, αφήνει ανοιχτές τις κεραίες του καλλιτέχνη να οσμισθούν την κοινωνική συνθήκη. "Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, και για μας τους ηθοποιούς, για τους καλλιτέχνες γενικά, και για όλη την κοινωνία" λέει. "Είναι επιτακτική η ανάγκη πρωτίστως εμείς οι καλλιτέχνες να εκφράσουμε έναν άλλο λόγο, σύγχρονο και γιατί όχι ανατρεπτικό, που οι καιροί απαιτούν, όπως και η ίδια η κοινωνία. Να παραμερίσουμε δηλαδή λάθη και αδυναμίες του παρελθόντος και του σήμερα που έγιναν είτε από την Πολιτεία είτε από τους ίδιους τους εαυτούς μας και με γενναιότητα να σταθούμε απέναντι στα πράγματα και να ξαναεκτεθούμε".

Έχοντας διανύσει σαράντα χρόνια στο θέατρο, μετράει επίσης μια σημαντική διαδρομή σε συλλογικότητες και κοινωνικές δομές. "Χρωστάω ευγνωμοσύνη που μου δόθηκε ευκαιρία να ανακλύψω ξανά τον εαυτό μου, να αναθεωρήσω και να φιλοσοφήσω για άλλη μια φορά τη ζωή μου, όταν βρέθηκα να μοιράζομαι τα όνειρά μου και τα εφόδια μου, ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος, μέσα από τα προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης με ανθρώπους με αναπηρία αλλά και μέσα από τις συλλογικές αναζητήσεις και αγώνες ανθρώπων του θεάτρου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης".

Μέλος του ΣΕΗ και του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και έχοντας την ευθύνη των πολιτιστικών θεσμών του Δήμου Ζωγράφου, ο Ν. Αναστασόπουλος, διαχωρίζει τον "στείρο συνδικαλισμό" από τη συλλογική διαδικασία. "Με λύπη μου διαπίστωσα τις τελευταίες ημέρες, όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοι στο ελληνικό θέατρο και οι θεατές μαζί, όσα διαδραματίστηκαν στο ΚΘΒΕ μέσα από μια άτοπη διαδικασία που κράτησε κλειστό το θέατρο επί έναν μήνα. Όλοι αγωνιζόμαστε για τα εργασιακά μας δικαιώματα, αλλά ο αγώνας πρέπει να έχει έρμα και ουσία". Ωστόσο επισημαίνει ότι "η κριση δημιούργησε αφ' ενός την ανάγκη να εκφραστεί ο καλλιτέχνης, αλλά παράλληλα εμφάνισε 'τυχάρπαστους' και 'προσωρινούς' θεατρανθρώπους που επιχειρούν να επιβιώσουν εις βάρος των ηθοποιών, του ίδιου του θεάτρου και των θεατών. Ως συνδικαλιστές, ας κοιτάξουμε και εδώ την έννοια της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, αλλά και το ποιοτικό θέατρο. Είμαστε υπόλογοι στους θεατές, στην κοινωνία".

Η Αριστερά για τον Νίκο Αναστασόπουλο είναι "συνθήκη ζωής. Είναι το σπίτι μου. Από κει αντλώ την ασφάλειά μου, τη δύναμή μου, την αισιοδοξία και την ελπίδα για το αύριο. Παρά τις πρόσκαιρες πικρίες, ιδιαίτερα η αμήχανη ματιά που ρίχνει στον πολιτισμό και τους ανθρώπους του, πιστεύω ότι ποτέ δεν είναι αργά να μας αφουγκραστεί, να επεξεργαστεί, κυρίως όμως να επενδύσει στη δύναμη και τη δυναμική μας για στέρεα βήματα προς το μέλλον" λέει. "Θέλω να τονίσω επίσης ότι και εμείς οι καλλιτέχνες δεν μπορούμε πια να σιωπούμε εκ του ασφαλούς, από την πολυθρόνα μας. Οφείλουμε να μιλάμε δημόσια, να παίρνουμε θέση και ρόλο συλλογικό, γιατί οι κίνδυνοι της εποχής μας μάς υπερβαίνουν. Ο κίνδυνος της Ακροδεξιάς και των ναζιστικών μορφωμάτων είναι υπαρκτός, τον βλέπουμε στη χώρα μας, στην Ευρώπη, στον κόσμο. Σ' αυτή την περίπτωση η σιωπή δεν είναι χρυσός. Πρέπει να δράσουμε πολιτικά, πολιτιστικά και κοινωνικά άμεσα. Να ξαναβάλουμε τις αξίες της Αριστεράς στο οπλοστάσιό μας, γιατί αυτές είναι η ουσιαστική ομπρέλα μας στη σημερινή καταιγίδα".

Αμέσως μετά την "Ομπρέλα", ο Νίκος Αναστασόπουλος θα εμφανιστεί ως Τειρεσίας στον "Οιδίποδα Τύραννο" σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μπιμπή, που θα παρουσιαστεί το καλοκαίρι σε φεστιβαλικούς χώρους.

Πόλυ Κρημνιώτη

Για τον Νίκο Αναστασόπουλο "το θεάτρο δεν είναι μόνο ταξίδι στους πολύτιμους θυσαυρούς των κειμένων και κατάθεση ψυχής, αλλά επίσης μια καθημερινή πολιτική πράξη που συντελείται στη σκηνή και συνομολογείται με το κοινό

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL