Live τώρα    
13°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
13 °C
8.6°C14.6°C
1 BF 87%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αυξημένες νεφώσεις
12 °C
8.1°C13.5°C
1 BF 66%
ΠΑΤΡΑ
Αυξημένες νεφώσεις
15 °C
11.0°C14.9°C
2 BF 73%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
11 °C
10.8°C15.8°C
2 BF 71%
ΛΑΡΙΣΑ
Σποραδικές νεφώσεις
7 °C
6.9°C10.2°C
0 BF 100%
Από το Φεστιβάλ Αθηνών: τέσσερις παραστάσεις
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Από το Φεστιβάλ Αθηνών: τέσσερις παραστάσεις

Από τους “Πέρσες” της ομάδας ΘΕΑΜΑ

Σε τέσσερις από τις παραστάσεις που είδα και δεν μπόρεσα να γράψω εγκαίρως αφιερώνεται αυτό το σημείωμα, και οι κρίσεις μου θα είναι, αναγκαστικά, συνοπτικές.

Τα Top Girls της Κάρυλ Τσέρτσιλ, ένα έργο που είχε κάνει πάταγο όταν πρωτοπαίχτηκε πριν από 34 χρόνια, επειδή θεωρήθηκε σημαία του μαχόμενου φεμινισμού και κραυγή εναντίον του θατσερισμού, σήμερα μοιάζει ξεπερασμένο από τα πράγματα. «Οι δύο χαρακτήρες», μεταφέρω από το πρόγραμμα, «της σκληρής Μαρλήν που ζει ως επιχειρηματίας στο Λονδίνο και της αδερφής της, Τζόυς, που εργάζεται στη γενέτειρά της στην επαρχία, εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν ακόμα σήμερα τις δύο αντιμαχόμενες τάξεις, την άρχουσα και την εργατική, με τις συγκρούσεις και τις αγωνίες τους».

Δεν υπήρχε λόγος να μας πουν τα πιο πάνω, τα ξέραμε ήδη. Το έργο, αδύναμο δραματουργικά, εκθέτει απλώς την κατάσταση όπως έχει και εξαντλείται σε μια συνθηματολογία που μοιάζει ξεπερασμένη σήμερα. Η παράσταση, σε μετάφραση, διασκευή και σκηνοθεσία του Αλέξη Ρίγλη, σκηνικά - κοστούμια της Έλλης Παπαγεωργακοπούλου, φωτισμούς του Νίκου Βλασσόπουλου, ήχους του Κωστή Παυλόπουλου, επιχειρεί να «μεταφέρει» το κείμενο σε παιγνιώδεις εικόνες, και εν μέρει το κατορθώνει. Ανοίγουν καταπακτές, βγαίνουν κορίτσια στολισμένα ή αστόλιστα, απαγγέλλουν με φιλότιμο τα ωραία τους κομμάτια, αποσύρονται, βγαίνουν άλλα, διάφορα «τρυκ», και πρέπει να περιμένουμε το φινάλε για να φτάσουμε στο «κουκούτσι», να σηκωθεί επιτέλους το καπάκι της κατσαρόλας, να προβάλει η Θάτσερ και να μας πετάξει τα δικά της: «Τα κεφάλια μέσα, μάγκες, τέλειωσε το διάλειμμα»! (Η ίδια είχε δηλώσει στη Βουλή: «Το θέατρο είναι φύσει ανατρεπτικό και γι' αυτό δεν έχουμε λόγο να το στηρίξουμε!» Τουλάχιστον, ήταν ειλικρινής. Το θέατρο σήμερα το υπονομεύουν συστηματικά ακριβώς εκείνοι που ισχυρίζονται ότι το στηρίζουν φανατικά). Από τον πολυπρόσωπο θίασο, επτά γυναίκες υποδύονται τους δεκαέξι ρόλους: Αμαλία Αρσένη, Έφη Γούση, Μαρία Κεχαγιόγλου, Γεωργιάννα Νταλάρα, Νίκη Σερέτη, Δώρα Στυλιανέση, Θεοδώρα Τζήμου -θα ξεχώριζα, με βραχεία κεφαλή, την πρώτη και την τελευταία.

Από την ομάδα ΘΕΑΜΑ (Θέατρο Ατόμων Με Αναπηρία) παρακολουθήσαμε μια αληθινά πρωτότυπη δουλειά, ολόκληρους τους Πέρσες του Αισχύλου σε κανονική παράσταση, με ταυτόχρονη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα (Θεοδώρα Τσαποΐτη), όπου συμμετείχε ως κορυφαία η Γιώτα Βέη. Επισημαίνω πρώτα την εύστοχη επιλογή του έργου, το κεντρικό μήνυμα του οποίου είναι η νίκη των θεωρούμενων «αδύναμων» επάνω στους αλαζόνες και υπερόπτες δυνατούς. Έτσι και εδώ... Η παράσταση σε μετάφραση (άριστη) και σκηνοθεσία του Βασίλη Οικονόμου, εκγύμναση χορού της Αιμιλιανής Αβραάμ, σκηνικά Δέσποινας Φλέσσα, κοστούμια Σοφίας Σταυρακάκη, μουσική επιμέλεια Αλέξανδρου Καψοκαβάδη, φωτισμούς Φώτη Κίκηρα, ζωντανή μουσική κρουστών (Μάκης Σουλελές και Αλέξανδρος Χατζάρας). Το πράγμα αντιμετωπιζόταν από τους ηθοποιούς με σοβαρότητα υποδειγματική, και με πλήρως αφομοιωμένους ρόλους που είχαν γίνει κτήμα τους, γεννώντας αυθεντική συγκίνηση. Τίποτα σχεδόν δεν είχε να ζηλέψει από μια «κανονική» επαγγελματική παράσταση. Μπράβο στα παιδιά: Χριστίνα Τούμπα, αφοπλιστική «Άτοσσα», Χριστίνα Τσαβλή, Πάνος Ζουρνατζίδης, Μιχάλης Ταμπούκας, Βασίλης Οικονόμου. Στο Χορό: Αιμιλιανή Αβραάμ, Μιχάλης Γραμματάς, Γιώργος Ηλιάκης, Μαρία Μουρελάτου, Μαρίνα Σταμάτη, Μαίρη Σταματουλά, Έφη Τούμπα.

Από το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, σε συνεργασία με την Ομάδα Ιδέα του Κώστα Γάκη, παρακολουθήσαμε στο Ηρώδειο ένα «ποτ-πουρί» από αριστοφανικές κωμωδίες, με τον τίτλο Αριστοφανειάδα, με δηλωμένο στόχο να αποδειχθεί «πόσο πικρά επίκαιρος είναι σήμερα ο Αριστοφάνης» (δραματουργική επεξεργασία και σύνθεση της ομάδας, σκηνοθεσία και μουσική Κώστα Γάκη, ήχοι Στέφανου Τορτόπογλου, σκηνικά Παναγιώτας Κοκκορού, κοστούμια Βασιλικής Σύρμα, φωτισμοί Κατερίνας Μαραγκουδάκη).

Ένας άλλος τίτλος θα μπορούσε να είναι: «Όλος ο Αριστοφάνης σε μια ώρα». Με άξονα κεντρικό τους Βατράχους επιχειρείται μια περιπλάνηση - καταβύθιση στον ονειρικό κόσμο του ποιητή. Η ιδέα δεν μοιάζει κακή, αλλά η εκτέλεσή της ήθελε, φοβάμαι, πληρέστερη διακειμενική επεξεργασία, μεγαλύτερη προσοχή στις «αναλογίες», λιγότερα κωμικά «γκαγκ» και περισσότερη συλλογική δουλειά με τους ηθοποιούς (Αντώνης Καφετζόπουλος, Γεράσιμος Γεννατάς, Γιώργος Πυρπασόπουλος, Ευαγγελία Μουμούρη, Γιάννης Δρακόπουλος, Θάνος Τοκάκης).

Το έργο Αβαρία - πράγματα που άφησα πίσω μου του Βασίλη Μαυρογεωργίου, σκηνοθετημένο από τον ίδιο, με σκηνικά - κοστούμια Ζαμάνη, μουσική Γασπαράτου, φωτισμούς της Στέλλας Κάλτσου και ενεργή συμμετοχή της έμπειρης Νέλλης Καρρά στη δραματουργία, περιγράφει την περιπλάνηση μιας μελαγχολικής εφηβικής ψυχής, υπό διάφορα προσωπεία, στους δύσκολους δρόμους της ωρίμανσης και ενηλικίωσης, αλλά φοβάμαι ότι στερείται δραματουργικής δομής, παραμένει απλή διαδρομή, γραμμική παράθεση σταθμών και στάσεων, όπως λέμε: Πατήσια - Αμπελόκηποι, χωρίς να γίνεται περιπέτεια. Τα σύμβολα που επιστρατεύει δεν αρκούν, και παρά το επιτελείο καλών ηθοποιών ή συνεργατών, το πράγμα εντέλει δεν απογειώνεται, κειμενικά και παραστασιακά. Μένει ως έχει (Κατερίνα Μαυρογεώργη, Γιάννης Νταλιάνης, Αργύρης Ξάφης, Σοφία Πάσχου, Σεραφείμ Ράδης).

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL