Με μια αριστοτεχνική τεχνική, που συνδυάζει στοιχεία παντομίμας, κλοουνερί και γκροτέσκο, η νέα ηθοποιός Δανάη Ρούσσου εντυπωσίασε το κοινό στην πρώτη της σκηνοθεσία στο "Μάθημα" του Ιονέσκο, το οποίο μετατράπηκε με απόλυτο και διαυγή τρόπο σε "Μα.θυμα", προσδίδοντας στο γνωστό έργο νοηματικές και αισθητικές σχεδιάσεις υψηλής κλίμακας.
Η παράσταση, που ανεβαίνει για έξι βραδιές ακόμα (Κυριακή στις 7.00 μ.μ., Δευτέρα και Τρίτη στις 9.30 μ.μ.) στο θέατρο Olvio (Φαλαισίας και Ιεράς Οδού) με τον Νίκο Παντελίδη και τη Δανάη Ρούσσου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους της μαθήτριας και του καθηγητή, αποτελεί σκηνοθετική πρόταση μιας τονισμένης αφήγησης που χρησιμοποιεί σε σωστή δοσολογία και με πρωτοφανές μέτρο και ρυθμό, ακόμα και μέσα από χρήση τεχνικής κουκλοθέατρου και μαριονέτας στη σωματική κίνηση, μορφασμούς, χειρονομίες, ακραία εκφωνούμενο λόγο. Έτσι, η θεατρική φόρμα αφηγείται τα συναισθήματα και τις παρορμήσεις παρουσιάζοντας μια ολοκληρωμένη ιδέα που στηλιτεύει την κατάχρηση εξουσίας, τον δογματισμό, τον παραλογισμό, τη βία και τις ανθρώπινες αδυναμίες. Ένα αριστοτεχνικό σχόλιο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής με τρόπο ριζοσπαστικό που αφηγούνται οι συντονισμένες κινήσεις των ηθοποιών, ακόμα και οι σημειολογικές αναφορές του Δήμου Αβδελιώδη που υπογράφει τα φώτα.
Σκηνοθετική έκπληξη, που προϋπάρχει ως ενσυνείδητη σκηνοθετική αφηγηματική πρόταση, αποτελεί το τρίτο πρόσωπο της υπηρέτριας, που πρωταγωνιστεί ως εικαστική τερατωδία με τη μορφή ενός γυναικείου φουστανιού (σκηνικό Ηλίας Λόης) που ίπταται πάνω από τα κεφάλια καθηγητή και μαθήτριας και στο τέλος τους τυλίγει, σκεπάζοντας και κρύβοντας τον φόνο που διαπράττεται από τα μάτια του κόσμου. Η υπηρέτρια γίνεται έτσι ο κεντρικός ήρωας του έργου, γύρω από την οποία χτίζεται η σκηνοθετική αφήγηση με επίκεντρο τον μηχανισμό της εξουσίας και της γέννησής της που ενυπάρχει έντονα σε μορφές φασισμού και μητριαρχίας. Το έργο διαπερνά η θεματική του ευτελισμού του εκπαιδευτικού συστήματος, της παιδείας και της ανάγκης της εξαγοράς του. Διαπερνά ωστόσο και η δύναμη του πολίτη και του ανθρώπου που εύκολα μπορεί να χειραγωγηθεί και να χρησιμοποιηθεί.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζουν τα κοστούμια της Ιόλης Μιχαλοπούλου, η μουσική του Παναγιώτη Καλημέρη, το μακιγιάζ της Μαίρης Κασιούμη και η επιμέλεια κίνησης της Ειρήνης Κυρμιζάκη.
Μάνια Ζούση
