Ρεπορτάζ: Μάνια Ζούση
«Το μόνο νόημα που βρίσκω πάνω στη σκηνή είναι η επικοινωνία, σαν να περιμένεις κάτι να σε κεντρίσει μπας και βρεθείς να κυοφορείς. Για ν’ αλλάξει κάτι μέσα σου. Αυτό ζητάς. Όλα τα άλλα είναι εξαιρετικά βαρετά. Μην πηγαίνετε στα θέατρα. Μην μας βλέπετε αν δεν σας μιλάμε πραγματικά. Ή δεν σας κεντρίζουμε για να κυοφορήσετε κάτι. Είμαστε πολύ μεγάλοι απατεώνες και καλοί ψεύτες» ομολογούσε, με τον τρόπο που τον διακρίνει, ο Νίκος Καραθάνος μιλώντας χθες το μεσημέρι για τους “Όρνιθες”, την παράσταση με τις πολλές ζωές, που συνεχίζει να συγκινεί και να ταξιδεύει στον κόσμο μπολιασμένη με νέους ηθοποιούς, καινούργιες σκηνές, ρόλους, τραγούδια και τη βραζιλιάνικη ομάδα χορού Passinho Carioca από τις φαβέλες του Ρίο.
Η παράσταση, μετά την Επίδαυρο, τη Στέγη και τη Νέα Υόρκη, ταξιδεύει στη Χιλή και στο διεθνές φεστιβάλ Santiago a Mil, όπου από τις 17 έως τις 22 Ιανουαρίου θα παιχτεί στο Teatro Municipal de Las Condes αλλά και σε έναν υπαίθριο χώρο, έξω από την πρωτεύουσα, με ελεύθερη είσοδο.
«Ο καθένας από εμάς αντιπροσωπεύει όλες τις φαβέλες του τόπου μας» έλεγε ένας από τους νεαρούς Βραζιλιάνους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην παράσταση και παρουσίασαν ένα εντυπωσιακό χορευτικό δείγμα.
«Σε μια παράβαση λέμε πως σήμερα ο νόμος ξαναγράφεται. Αίτημα των Χιλιανών είναι να ξαναγράψουν το σύνταγμά τους» υπογράμμισε ο Ν. Καραθάνος προσθέτοντας: «Η δουλειά που κάνουμε έχει μόνο ένα νόημα. Κάθε ηθοποιός ανεβαίνει στη σκηνή για να βροντοφωνάξει το δικαίωμα του ανθρώπου να είναι ελεύθερος. Μέχρι να καταργήσουμε και το ίδιο το θέατρο, γιατί μόνο τότε θα είμαστε καλά».
Με αφορμή την παράσταση, ο σκηνοθέτης Μπάμπης Μακρίδης, ακολουθώντας τον θίασο στα ταξίδια του, κινηματογράφησε πολλές εικόνες στη Νέα Υόρκη, την Ισλανδία, την Ελλάδα, την Παταγονία και χωρίς σενάριο γύρισε μια ταινία «υβριδική μεταξύ ντοκιμαντέρ και φίξιον», όπως εξήγησε, «δανειζόμενη στοιχεία της παράστασης και του κειμένου και καταλήγοντας σε κάτι σουρεαλιστικό, experimental. Έγινε κάτι πολύ προσωπικό. Μια ταινία που μιλάει περισσότερο για τον άνθρωπο, παρά για τα πουλιά, αλλά κυρίως για το πώς ένας άνθρωπος θέλει να γίνει πουλί». Η ταινία θα παιχτεί στο φεστιβάλ του Ρότερνταμ.
Νέοι ηθοποιοί στην παράσταση οι Κλέλια Ρένεση, Θανάσης Αλευράς, Μάρθα Φριντζήλα, Αμαλία Μουτούση και Στεφανία Γουλιώτη, καθώς και ακόμη δώδεκα ηθοποιοί, μουσικοί και χορευτές.
Με ενθουσιασμό για τη «φρεσκάδα της παράστασης» μίλησε η Αμαλία Μουτούση. «Ένιωσα αυτό που νιώθει κάποιος όχι όταν βλέπει μια παράσταση, αλλά όταν ζει κάτι. Αισθάνομαι ότι όλοι εμείς που είμαστε μαζί έχουμε κάτι ο καθένας πολύ διαφορετικό. Ο Νίκος έχει το φοβερό χάρισμα να φέρνει κοντά τους ανθρώπους και να τους ενώνει. [Αλλά επειδή είναι και βαθιά ιδιοσυγκρασιακός καλλιτέχνης, μπορεί να αφήσει την ιδιοσυγκρασία του ελεύθερη σ’ αυτό που κάνεις. Αυτή η συνεύρεση έχει κάτι πολύ προσωπικό για τον καθένα».]
Η Στεφανία Γουλιώτη έκανε λόγο για «μια εμπειρία ζωής» λέγοντας: «Χαίρομαι που είμαι κομμάτι αυτής της παράστασης, που είναι μια κατάσταση. Είναι μια αποκάλυψη για μένα το πώς ο Νίκος έχει νιώσει μια γεύση της ζωής που, ενώ είναι δίπλα μας συνέχεια, δεν τη μυρίζουμε. Μοιάζει μ’ αυτό που μυρίζεις όταν σηκώνεις μια βρεγμένη πέτρα. [Είναι ό,τι είναι μαγικό και είναι δίπλα μας και δεν το βλέπουμε. Κι ενώ μοιάζει πολύ απλό, είναι πολύ ειδικό και προσπαθούμε πάρα πολύ να το καταλάβουμε. Γίνεται μια μαγική ένωση αυτού που θέλει ο Νίκος σαν γεύση μ’ αυτό που καταλαβαίνουμε εμείς σαν ιδιοσυγκρασίες και όλες μαζί κάνουνε μια παράλογη, μαγική μείξη».]
Η παράσταση, η μουσική της οποίας κυκλοφορεί σε ένα ξεχωριστό βινύλιο, πριν παρουσιαστεί στη Χιλή θα ανέβει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση την Κυριακή 29 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι και τη Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου στις 5 το απόγευμα.
