Live τώρα    
25°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
22.8°C26.3°C
3 BF 32%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.6°C26.2°C
3 BF 34%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
19.0°C24.8°C
2 BF 50%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.8°C
2 BF 65%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
24 °C
23.9°C24.5°C
2 BF 33%
Το φρούριο της μοναξιάς...
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Το φρούριο της μοναξιάς...

Ένα παράξενο κι αλλόκοτο εικαστικό σύμπαν, που το συνθέτουν ετερόκλητα υλικά, από λούτρινα ζωάκια που παραπέμπουν στα αγαπημένα παιδικά παιχνίδια, έως συνθέσεις με μέλη από πλεκτά κουκλάκια και κατασκευές αλλά και έργα ζωγραφικής και φωτογραφίας, καταλαμβάνει τους δυο ορόφους του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης όπου από χθες το βράδυ εκτίθενται έργα του Μάικ Κέλι. Σημαντική μορφή μιας νέας γενιάς Αμερικανών καλλιτεχνών που εμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο δημοφιλής εικαστικός, που πέθανε το 2012 στα 58 του χρόνια, συλλέγει από τα σκουπίδια πεταμένα λούτρινα ζώα και φτηνές πάνινες κούκλες που υπήρξαν κάποτε παιχνίδια αγκαλιάς και λατρείας για παιδιά. Στήνοντάς τα σε μια διάταξη ψευδο-ψυχοθεραπευτικής συνεδρίας, φτιάχνει από μνήμης πρόχειρες αρχιτεκτονικές μακέτες του σχολείου ή του σπιτιού των παιδικών του χρόνων ή δημιουργεί αλλόκοτα ψυχεδελικά μουσικά βίντεο με βάση φωτογραφίες από τις δραστηριότητες που εικονίζονται σε σχολικά αμερικανικά λευκώματα αποφοίτησης.

Σύμφωνα με τον επιμελητή της έκθεσης Fortress of Solitude, Douglas Fogle, ο Κέλι καταδεικνύει την αλλόκοτη αίσθηση ψυχολογικής απατρίας που επικρατεί στον σύγχρονο κόσμο.

Οι πάνινες κούκλες παραπέμπουν σε συναισθηματικά ομοιώματα μιας χαμένης παιδικότητας, καθώς "ο καλλιτέχνης πάσχιζε να δει πώς προσπαθούμε διαρκώς να ανασυστήσουμε τον εαυτό μας με βάση τις ασταθείς και αναξιόπιστες αναμνήσεις από το παρελθόν μας".

Ανυπεράσπιστος μπροστά στην ασθένεια της νοσταλγίας, ο Κέλι προχωρά σε μια παράθεση διαλυμένων μελών από πλεκτά παιχνίδια που παραπέμπουν σε ανθρώπινα όργανα αποσπασμένα από σώμα. Ένα σχόλιο για τη φονική βία μεταξύ του παιδιών, το μπούλιγκ, τον ανταγωνισμό, το αίσθημα της χαμένης παιδικής ηλικίας. Μια σειρά από συνθέσεις, όπου σε ακέφαλα σώματα προσαρμόζει ετερόκλητα κεφάλια από χνουδωτά ζώα-παιχνίδια, αναδεικνύουν την έννοια της μεταμόσχευσης αλλά και το πώς επιβάλλεται το ασυνείδητο στην καθημερινότητα, με το αντεστραμμένο είδωλο ενός σουρεαλιστικού πνεύματος που έρχεται από την δεκαετία του ’30 και του ’40.

Στη σύνθεση “Αχ, τα νιάτα μου” ο Κέλι, που μεγάλωσε στις εργατικές συνοικίες του Ντιτρόιτ, δεν αφήνει τον εαυτό του έξω από την κριτική και δημιουργεί μια σειρά από εφτά φωτογραφίες σήμανσης λούτρινων ζώων που βρήκε σε ενεχυροδανειστήρια και τοποθέτησε δίπλα στην ελαφρώς “διαταραγμένη ” αυτοπροσωπογραφία του. Ένα έργο που εμπεριέχει, όπως σημείωνε ο επιμελητής, ένα είδος τραγικής μελαγχολίας που περιβάλλει το χαμένο για πάντα χαρακτηριστικό της νεανικής αθωότητας. "Όλα μοιάζουν να υπαινίσσονται ότι τα τραύματα της ενηλικίωσής μας καθιστούν αδύνατη την επιστροφή μας στο σπίτι, όσο κι αν κάποτε υπήρξαμε ευτυχισμένοι", όπως σημείωνε ο επιμελητής.

Σε μια από τις τελευταίες ενότητες δουλειάς του, ο Kέλι καταπιάνεται με τη μυθολογία γύρω από τον Σούπερμαν, που αποτελούσε εμμονή του. Την έκθεση με διάρκεια έως τις 25 Φεβρουαρίου οργανώνει ο Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL