Θέλησαν να συνδέσουν τη ζωή με την τέχνη. Οι καλλιτέχνες που ανέδειξαν από τον 16ο αιώνα και ένθεν το είδος της «νεκρής φύσης», προτού ακόμα καθιερωθεί ως όρος. Σε μια εποχή όπου η ανακάλυψη των φυτών και των βοτάνων του Νέου Κόσμου και της Ασίας άνοιγε νέους ορίζοντες για την απελευθέρωσή τους από τους εκάστοτε μαικήνες. Απέκοψαν άψυχα αντικείμενα και προϊόντα της φύσης από κάθε θρησκευτικό, μυθικό ή ιστορικό πλαίσιο και τους προσέδωσαν μια αυτονομία με την οποία εξέφρασαν το πρόταγμα της αυτονομίας της δημιουργίας τους. Κινήθηκαν ανάμεσα στο μακρινό της αναλυτικής, εγκυκλοπαιδικής ή προοπτικής απεικόνισης των ανοίκειων νέων λουλουδιών και στο κοντινό της υπερμεγέθους, εξωπραγματικής προβολής των οικείων τους λαχανικών. Τα τοποθέτησαν στο ύψος του ματιού του θεατή και έθεσαν έτσι τις βάσεις για τις μορφοπλαστικές αναζητήσεις στα έμψυχα δημιουργήματα των πρωτοπόρων του μοντέρνου, όπως ο Βαν Γκογκ, ο Γκογκέν, ο Κουρμπέ, ο Σεζάν, ο Μανέ, ο Πικάσο ή ο Λιχτενστάιν.
Οι καλλιτέχνες που εκθέτουν τα έργα τους στο παντοπωλείο - μανάβικο με τη μυθική επωνυμία Κέρας της Αμάλθειας, του εικαστικού Αλέξανδρου Βέργη και της ξεναγού Αντζελίνας Μανιάτη, σε επιμέλεια και με συμμετοχή του εικαστικού και δασκάλου τους Γιάννη Ψυχοπαίδη, βαδίζουν πάνω στα ίχνη τους, ως μια συλλογικότητα που ο πυρήνας της δημιουργήθηκε στα φοιτητικά τους χρόνια στο Ζ' Εργαστήριο της ΑΣΚΤ. Αποτυπώνουν με νευρώδεις, συγκρατημένες και χειρονομιακές πινελιές και πυκνώνουν μέσα σε λιτούς χρωματιστούς όγκους την οντότητα των φρούτων και των λαχανικών. Αναδεικνύουν μέσα από την εκρηκτική παρουσίαση την πληθωρικότητα της ύπαρξής τους. Ανατρέχουν σε παραδοσιακές και σύγχρονες συνθέσεις που αναζωογονούν με παιγνιώδεις φόρμες. Δημιουργούν ένα διάλογο με το παρελθόν μέσα από την αντίθεση της παλιάς κορνίζας με τα μετασχηματισμένα σε εξπρεσιονιστικές μορφές προϊόντα της φύσης, που μας παραπέμπουν σε εκείνες τις πρώτες συμβολικές όσο και ωμές αναπαραστάσεις του Joachim Beukelaer. Τα μεταμορφώνουν σε ποιητικά αντικείμενα πλασμένα με πηλό και βαμμένα με γραφίτη. Τα βυθίζουν μέσα σε τοπία λυρικά, φτιαγμένα με ακρυλικά και πριονίδια και τα εγκαταλείπουν, σαν τυχαία ριγμένα, μέσα στον χώρο κι έχοντας αφομοιώσει τα διδάγματα του Σεζάν, σβήνοντας τα περιγράμματα και τα διαφορετικά επίπεδά του στο φως που αναδίνει το ίδιο τους το χρώμα. Τα μετατρέπουν σε αφηρημένα πεδία που ορίζονται από τη σύνδεση των ίδιων των χάρτινων υλικών τους. Τα δείχνουν αυτούσια κάτω από ένα διαρρηγμένο ξύλο όπου έχει τυπωθεί το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι «νεκρές φύσεις» που προβάλλονται στο παντοπωλείο - μανάβικο Κέρας της Αμάλθειας έχουν λιγότερο ή περισσότερο σαφείς αναφορές στις εικόνες που καθόρισαν το είδος. Η ειδοποιός τους διαφορά είναι ότι προβάλλονται μέσα στον ίδιο τον τόπο από όπου αντλούν την πνοή τους. Τα έργα αλλά και ο ανύποπτος πελάτης, που μεταμορφώνεται εν τη πλήρη αγνοία του σε θεατή, τους γίνονται ένα κομμάτι της καθημερινότητας. Η τέχνη συνδέεται άμεσα με τη ζωή και η ζωή με την τέχνη. Η εικαστική γλώσσα αποκτά, σε μια εποχή όπου η εικονική πραγματικότητα της τηλεόρασης και του Διαδικτύου τείνει να καλύψει τον αληθινό κόσμο και τις αληθινές μας σχέσεις με τον κόσμο, υπόσταση και λόγο ύπαρξης. Μας βοηθά να επιστρέψουμε στο πραγματικό και να ανακαλύψουμε ξανά τη δύναμή του.
info: «ΚΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ, Η τέχνη στο μανάβικο», Μητροπέτροβα 26, Πολύγωνο. Διάρκεια έκθεσης: 3-28 Φεβρουαρίου. Ώρες λειτουργίας καταστημάτων. Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Βέργης, Κρίστυ Γρηγορίου, Δημήτρης Κατσούδας, Κωστής Κόντος, Αγγελική Λόη, Ιβάν Μαστερόπουλος, Πέννυ Μονογυιού, Τάσος Παντής, Νίκος Παπαδόπουλος, Κων/νος Πάτσιος, Βασίλης Παφίλης, Μπέσσυ Ράλλη, Βάσω Τζούτη, Δέσποινα Φλέσσα, Γιάννης Ψυχοπαίδης
