Της Λήδας Καζαντζάκη
Η ατομική έκθεση του Χριστόφορου Κατσαδιώτη, στον «Χώρο Τέχνης 24», φέρει τον τίτλο Δούρειος Ίππος, τίτλος που γεννά από μόνος του ερωτήματα.
Οι φιγούρες των έργων του περιέχουν πολλαπλά σημαίνοντα που προβάλλονται χαραγμένα πάνω στο σώμα και τις φορεσιές του και μας ωθούν σε διαφορετικές αναγνώσεις.
Τα μεταμφιεσμένα πρόσωπά τους φέρουν, μέσα από τα αλλοιωμένα με τον τρόπο του κυβισμού και του εξπρεσιονισμού αλλά και μέσα από τα πυκνωμένα σε έναν αφαιρετικό μορφασμό χαρακτηριστικά, τα πολλαπλά και πολύπλοκα στρώματα του ανθρώπινου ψυχισμού.
Οι εικόνες του αντλούνται από διαφορετικούς κόσμους, όπως το τσίρκο, το θέατρο σκιών, η Κομέντια ντελ Άρτε, η Αλίκη στη Χώρα των θαυμάτων του Κάρολ, οι δαιμονικές αποτυπώσεις της κοινωνίας από τον Βέλγο Τζέιμς Ένσορ και οι απέλπιδες κραυγές της από τον Νορβηγό Έντβαρντ Μουνκ, στα τέλη του 19ου αιώνα, οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας του 20ού και 21ου αιώνα. Για να γραφούν σκηνές καθημερινές αλλά και για να ξαναγραφούν περιστατικά των μύθων και των παραμυθιών.
Οι πρόσφατες οξυγραφίες του εμπεριέχουν στοιχεία της δουλειάς του από προηγούμενα χρόνια που αναγνωρίζουμε.
Διαβάζουμε με φόρμες παλαιές τις νέες μορφές και παρασυρόμαστε στη δίνη των αλλεπάλληλων μεταμορφώσεων που υπερβαίνουν το πραγματικό.
«Ο σκουπιδότοπός» του είναι μια χωματερή κρανίων με διαφορετικές εκφράσεις, οστών αλλά και εργαλείων της καθημερινότητάς μας, που παρατηρεί μια γάτα αιμοβόρα, όπως εκείνη που ζωγράφισε ο Πικάσο το 1939.
Τα σύγχρονα «μαθήματα συμπεριφοράς» συντίθενται με απειράριθμες μικρές προσωπίδες που περιστοιχίζουν, μεταξύ άλλων, ένα πειθήνιο γουρουνάκι, σκύλοι φιλικοί, άγριοι, κοιμισμένοι, ένα θλιμμένο ψάρι, μοναχικά ανθρωποειδή.
Το έργο που αποκαλεί «Ανακύκλωση» προβάλλει μπροστά στην «πειραγμένη ελαφρά» επιγραφή του 2UPER MARKET, ισότιμα τις ανακυκλούμενες μάζες καταναλωτικών προϊόντων και των καταναλωτών.
«Η ιστορία μου» είναι γραμμένη με παιχνίδια παιδικά και τραγικά προσωπεία.
«Οι πολιτικοί μας» προβάλλονται, ως σαστισμένοι κλόουν και αμήχανες αυτοπροσωπογραφίες, με τους πολίτες στο περιθώριο, φτιαγμένους γραμμικά σαν ζωγραφιές νηπίων.
Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης χρησιμοποιεί, όπως και ο Βέλγος Ένσορ, το κρανίο και τη μάσκα, για να καταδείξει τα δύο άκρα της ύπαρξης.
Μεταχειρίζεται την αρχαϊκή και αρχαία, μεσαιωνική, αναγεννησιακή και τη σύγχρονη προσωπίδα, και μας αποκαλύπτει με μια γραφή συνειρμική τα τρομαγμένα και τρομερά πρόσωπα του σύγχρονου ανθρώπου, που τόσο συχνά κρύβονται στο όμορφα σμιλεμένο μέσα στην απόσβεση των σκοτεινών στιγμών των παιδικών μας χρόνων ξύλινο αλογάκι.
Το έργο το αποκαλεί «Δούρειο ίππο» και απαντά έτσι στα ερωτήματα που προκαλεί η ονοματοδοσία της έκθεσής του.
Είναι ο τίτλος που της αναλογεί και δίνει τη δυνατότητα στον θεατή να την περιηγηθεί σύμφωνα με τα δικά του, υποκειμενικά συμφραζόμενα.
Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Δούρειος Ίππος, Χώρος Τέχνης 24, Σπευσίππου 38, Κολωνάκι, 5 Νοεμβρίου - 5 Δεκεμβρίου 2013. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή:11.00-14.00 και 18.30-21.00, Σάββατο:11.00-14.00
