Προσωρινό στοπ στη μεταφορά των αρχαιοτήτων που εντοπίστηκαν στις Σκουριές, στη Μεγάλη Παναγιά της Χαλκιδικής, έβαλε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, αναβάλλοντας τη γνωμοδότησή του για τη μεταφορά τους ή όχι έως ότου εκδοθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τη συνέχιση της λειτουργίας της Ελληνικός Χρυσός στην περιοχή μετά την προσφυγή τής εταιρείας έναντι της απόφασης Σκουρλέτη για αναστολή των εργασιών της.
Έπειτα από ερώτηση της νομικής συμβούλου του ΚΑΣ προς τους εκπροσώπους της εταιρείας αλλά και την παρέμβαση της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Κατερίνας Ιγγλέζη, η οποία επίσης είχε ζητήσει παράσταση, τα μέλη του ΚΑΣ ενημερώθηκαν για την εκκρεμούσα απόφαση του ΣτΕ και ανέβαλαν τη γνωμοδότησή τους.
Στη συζήτηση που προηγήθηκε η κ. Ιγγλέζη τάχθηκε κατά της μεταφοράς των αρχαιοτήτων, τονίζοντας ότι "δεν συνάδει αυτή η περιοχή, η πατρίδα του Αριστοτέλη, να καταστραφεί για μια προσωρινή εκμετάλλευση". Έχοντας δει τα ευρήματα της περιοχής, η κ. Ιγγλέζη επισήμανε ότι "αναδεικνύουν ένα σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας της, καθώς αποδεικνύουν την ύπαρξη μεταλλευτικής εγκατάστασης στην αρχαιότητα" και ότι "πρέπει να διατηρηθούν και να αναδειχθούν" εν όψη μάλιστα των 2.400 χρόνων από τη γέννηση του Αριστοτέλη και δεδομένης της ανακήρυξης του 2016 από την UNESCO ως έτους Αριστοτέλη. Το πιο ενδιαφέρον σημείο της παρέμβασης της βουλευτού ήταν όταν, απαντώντας στα μέλη του ΚΑΣ, τόνισε ότι "στην περίπτωση που το ΣτΕ απορρίψει την προσφυγή της Ελληνικός Χρυσός, θα σταματήσουν όλες οι εργασίες στις Σκουριές", ως εκ τούτου "θα έχουν μεταφερθεί οι αρχαιότητες χωρίς λόγο". Και όταν τα μέλη του ΚΑΣ ρώτησαν την εκπρόσωπο της Ελληνικός Χρυσός Έμμη Γαζέα τι θα σημάνει αν η απόφαση του ΣτΕ είναι απορριπτική, εκείνη απάντησε ότι "αν το ΣτΕ απορρίψει την προσφυγή της εταιρείας, ακυρώνεται όλο το επενδυτικό της σχέδιο".
Στην παρουσίαση των ευρημάτων, που έγινε κατά τη διάρκεια της συζήτησης από τον ανασκαφέα Κώστα Παπαστάθη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χαλκιδικής και Αγίου Όρους, επισημάνθηκε ότι πρόκειται για μια "υποδειγματική" σωστική ανασκαφή, ενώ ο αρχαιολογικός χώρος χωρίστηκε σε επτά ενότητες, οι οποίες αντιστοιχούν σε ισάριθμες περιοχές δραστηριοτήτων. Εντοπίστηκαν κατάλοιπα κτηρίου με κεραμίδια από τη στέγη του αλλά και ένα θραύσμα κεραμικής του 2ου π.Χ. αι., σε άλλη ενότητα ένα μικρό λιθόστρωτο, αλλά και ένας παρακείμενος λάκκος, στον οποίο πιθανότατα γινόταν η διαδικασία επίπλευσης του κοιτάσματος - σημαντικό μέρος της παραγωγικής διαδικασίας της εποχής. Εντοπίστηκαν, επίσης, μεταλλευτικοί κλίβανοι, πασσαλότρυπες από, ίσως στεγασμένα, παραπήγματα που χρησιμοποιούσαν οι μεταλλουργοί της αρχαιότητας και ένας λάκκος γεμάτος σκουριές, από την ανάλυση των οποίων αποδείχτηκε ότι περίπου το 80% αποτελείται από οξείδιο του σιδήρου κι ένα 7% από χαλκό, ποσοστά που αποδεικνύουν ότι οι μεταλλωρύχοι της εποχής δεν ενδιαφέρονταν ή δεν είχαν την τεχνογνωσία αφαίρεσης του σιδήρου, όπως επίσης ότι τα μέσα που διέθεταν δεν επέτρεπαν να εκμεταλλεύονται πλήρως τα κοιτάσματα της περιοχής. Εντοπίστηκαν επίσης ακροφύσια φυσερών που διοχέτευαν οξυγόνο στον κλίβανο, τμήματα από οινοχόες με ωραία σχέδια κεφαλών αλλά και δώδεκα νομίσματα.
Στη συζήτηση που προηγήθηκε της απόφασης για αναβολή γνωμοδότησης τόσο η Διεύθυνση Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων όσο και η Διεύθυνση Αναστηλώσεων Αρχαίων Μνημείων αλλά και η Εφορεία Αρχαιοτήτων Χαλκιδικής και Αγίου Όρους πρότειναν την απόσπαση, μεταφορά και ανάδειξη των αρχαιοτήτων σε άλλο σημείο της περιοχής, στην αυλή του Μουσείου του Πολυγύρου, καθώς βρίσκονται στο κέντρο του έργου της εταιρείας. Αντίθετα κατά της μεταφοράς των αρχαιοτήτων τάχθηκαν εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, φορέων της περιοχής και κάτοικοι της Μεγάλης Παναγιάς οι οποίοι επίσης παραβρέθηκαν στη συνεδρίαση.
