Στο έγγραφο που εστάλη από τον γενικό γραμματέα Πολιτισμού Γιώργο Διδασκάλου στη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς και τη Γενική Διεύθυνση Αναστήλωσης, Μουσείων και Τεχνικών Έργων την Τρίτη 6 Αυγούστου (Α.Π ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/427919/306277 και Α.Π. Αποστολέα: ΥΠΠΟΑ/ΓΓΓΠ/427910/7103) με θέμα “Ανακοινώσεις - δημόσιες αναρτήσεις για τα θέματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων του ΥΠΠΟΑ” αναφέρεται χαρακτηριστικά:
"Στο πλαίσιο του στρατηγικού συντονισμού και της ενιαίας οργάνωσης και λειτουργίας του ΥΠΠΟΑ και προκειμένου να διασφαλίζεται η βέλτιστη προστασία και προβολή του έργου του, καθώς και να αποτρέπεται οποιαδήποτε σύγχυση από την αποσπασματική διάδοση πληροφοριών και ειδήσεων που αφορούν τις δράσεις του, παρακαλούμε για τα εξής: πριν από οποιαδήποτε δημοσιοποίηση ή ανακοίνωση ή δημόσια ανάρτηση για θέματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων του (για τις οποίες δεν απαιτείται από την κείμενη νομοθεσία προηγούμενη έγκριση), να ενημερώνεται εκ των προτέρων η αρμόδια Γενική Διεύθυνση του ΥΠΠΟΑ ώστε σε συνεργασία με το Γραφείο Τύπου να γίνονται οι όποιες επίσημες ανακοινώσεις και ενημερώσεις".
Στο εξής δεν μπορεί κανένας αρχαιολόγος, μηχανικός, συντηρητής, αρχιτέκτονας ή οποιοσδήποτε εργαζόμενος στο ΥΠΠΟΑ να ανακοινώνει τίποτα εάν δεν πάρει πράσινο φως από το Γραφείο Τύπου, δηλαδή από την Ειδική Σύμβουλο Επικοινωνίας της υπουργού Άννα Παναγιωταρέα. Ένας ανασκαφέας, δηλαδή, δεν μπορεί να μιλήσει για την ανασκαφή του, ένας προϊστάμενος ΕΦΑ δεν δικαιούται να αναφερθεί σε οποιεσδήποτε πολιτιστικές δράσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, ξεναγήσεις, εκθέσεις ή άλλη δραστηριότητα της Εφορείας στην οποία προΐσταται, δεν μπορεί να δώσει συνέντευξη, ούτε καν να κάνει ανάρτηση σε προσωπικό του λογαριασμό στα σόσιαλ μίντια. Και κυρίως, κανένας επιστήμονας, αρχαιολόγος, αρχιτέκτονας, μηχανικός ή συντηρητής του ΥΠΠΟΑ δεν μπορεί να κάνει καμία ανακοίνωση για την έρευνα και τη δουλειά του. Επιχειρείται άραγε να χειραγωγηθεί η επιστημονική έρευνα;
Αναρωτιέται κανείς γιατί τέτοια ζέση. Ωστόσο, με δεδομένο το προηγούμενο της Αμφίπολης, την επικοινωνιακή διαχείριση του σπουδαίου μνημείου προς χάριν μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων από τη νυν υπουργό, τότε γενική γραμματέα και την τότε επονομαζόμενη από τα σόσιαλ μίντια "εκπρόσωπο τάφου", νυν ειδική σύμβουλο Επικοινωνίας, και ερωτηματικά, και εύλογες ανησυχίες δημιουργούνται. Πολλώ δε μάλλον όταν η πολιτική ηγεσία, όπως έχει ανακοινωθεί, ετοιμάζεται να επαναφέρει στο προσκήνιο ζητήματα που θεωρούνταν λυμένα όπως η τύχη των αρχαιοτήτων του μετρό Θεσσαλονίκης, ή να ανοίξει καινούργια, όπως η μετατροπή των μεγάλων δημόσιων μουσείων σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Ακόμα περισσότερο όταν υπάρχουν καυτά ζητήματα τα οποία ήδη έχουν παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη, όπως το Ταμείο Αλληλοβοήθειας, στελέχη του οποίου, παρότι ελέγχονται για κακουργηματικές πράξεις, πήραν θέση στο πάνελ των ομιλητών κατά την τελετή παραλαβής - παράδοσης του υπουργείου. Γι' αυτά τα θέματα πλέον, αλλά και για ό,τι αφορά το υπουργείο, απαγορεύεται να μιλάει οποιοσδήποτε εκτός του γραφείου Τύπου.
Κάτι ανάλογο, θυμόμαστε, είχε επιχειρηθεί ξανά στο παρελθόν, σε πιο ήπια μορφή, την περίοδο που γενική γραμματέας ήταν επίσης η νυν υπουργός. Και αποσύρθηκε μετά τις γενικευμένες αντιδράσεις.
Το συγκεκριμένο έγγραφο όμως επιχειρεί να υπερβεί και να υποκαταστήσει την κείμενη νομοθεσία.
Αν είναι έτσι τα πράγματα, εδώ πια δεν πρόκειται για ένα απλό έγγραφο, αλλά για μια στοχευμένη προσπάθεια, ώστε να μην υπάρχει διαφορετική άποψη, ούτε καν άποψη, επιστημονική ή άλλη, πέρα απ' αυτή που προκρίνει η νυν πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού. Τίθεται δηλαδή θέμα δημοκρατίας.
Πόλυ Κρημνιώτη
