Σε αναζήτηση ισοδυνάμων μέτρων που θα ενισχύσουν την ύφεση, αφού θα αφαιρέσουν κι άλλο χρήμα από την πραγματική οικονομία, αναγκάζεται να στραφεί η κυβέρνηση μετά το τριπλό "άδειασμα" που δέχθηκε η πολιτική της από το Συμβούλιο της Επικρατείας (μειώσεις αποδοχών ενστόλων, φορολόγηση επιδομάτων πανεπιστημιακών, ειδικό τέλος μείωσης εκπομπών αερίων ρύπων).
Τα όποια μέτρα όμως ληφθούν δεν περιορίζονται σε εκείνα που θα έρθουν από την αναζήτηση και τον εντοπισμό των ως άνω ισοδυνάμων προκειμένου να καλύψουν -ακόμη και αν το πρωτογενές πλεόνασμα υπερβεί το 1 δισ. ευρώ- τις συνεπαγόμενες απώλειες των εσόδων του προϋπολογισμού από τις αποφάσεις του ΣτΕ (οι οποίες ενδεχομένως να επιφέρουν και αλυσιδωτές αντιδράσεις, όπως λ.χ. να προστεθούν στα 500 εκατ. ευρώ που θα υποστεί ως δημοσιονομικό κόστος ο προϋπολογισμός από την απόφαση για τους ενστόλους, ποσά για τα μισθολόγια και άλλων κλάδων) αλλά και στην κάλυψη του "δίδυμου" (δημοσιονομικού και χρηματοδοτικού) κενού.
Το μεν δημοσιονομικό κενό της διετίας 2014-2015 προσδιορίζεται προς το παρόν στα 4,5 δισ. ευρώ και ενδεχεται να φθάσει μαζί με τα έκτακτα ποσά του ΣτΕ και της μειωσης των εργοδοτικών εισφορών περίπου στα 6 δισ. Ευρώ.
Το δε χρηματοδοτικό κενό προσδιορίστηκε από την τρόικα περίπου στα 14 δισ. ευρώ, από 10,9 δισ. ευρώ που υπολογιζόταν έως και πριν δύο μήνες, καθώς συμπεριλαμβάνει σε αυτό και τις αποκλίσεις εισπράξεων από τις προγραμματισμένες ιδιωτικοποιήσεις.
Ας σημειωθεί ότι ο υπολογισμός των δύο αυτών κενών της διετίας εξαρτάται και από το υπολογιζόμενο περίπου στιο 1 δισ. ευρώ "κενό" των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτό μπορεί να μην έχει απασχολήσει ιδιαίτερα ώς τώρα τις δύο πλευρές, ωστόσο δεν θα μείνει σε εκκρεμότητα (σε αυτήν παραμένει από το καλοκαίρι του 2013), καθώς οι λύσεις είναι δύο: ή θα ενταχθεί στο δημοσιονομικό κενό ή θα προστεθεί στο χρηματοδοτικό κενό και συνακόλουθα θα προσμετρηθεί στις ανάγκες του τρίτου δανείου. Η τελευταία αυτή εκδοχή (νέο δάνειο) φαντάζει ολοένα και πιο πιθανή, καθώς οι Ευρωπαίοι δανειστές έχουν εκφράσει τις αντιρρήσεις τους για το "πείραγμα" των κεφαλαίων του ΤΧΣ που περίσσεψαν από την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών για "κλείσιμο" του κενού.
Τόσο η επιλογή τους να πιέσουν την ελληνική κυβέρνηση για να προχωρήσει σε μη δημοφιλείς μεταρρυθμίσεις και μέτρα όσο και ο εντοπισμός της πηγής συγκέντρωσης επιπλέον κεφαλαίων, ικανών να καλύψουν τα κενά στις χρηματοδοτικές ανάγκες της Αθήνας κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους (αυτά εκτιμώνται σε ποσό περί τα 6 δισ. ευρώ) συζητήθηκαν μεταξύ άλλων στη συνάντηση που είχαν την περασμένη Δευτέρα υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των δανειστών. Εκπρόσωποι από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωζώνη, μαζί με τους υπουργούς Οικονομικών Γερμανίας Β. Σόιμπλε και Γαλλίας Π. Μοσκοβισί συζήτησαν -ερήμην της Ελλάδας, αφού ο Γ. Στουρνάρας δεν εκλήθη στη συνάντηση- για την Ελλάδα. Παρ' ότι η Wall Street Journal, σύμφωνα με το δημοσίευμα της οποίας έλαβε χώρα η συνάντηση μετά το πρόσφατο Εurogroup, σημειώνει ότι δεν υπήρξε αποτέλεσμα, το κλίμα που περιέγραψε είναι αυτό που αφήνει και η τρόικα να πλανάται ως εντύπωση. Δηλαδή, ότι υπάρχει προβληματισμός από τη στάση της Αθήνας, κάτι που δεν είναι άσχετο με την επιλογή των επικεφαλής ελεγκτών των δανειστών να επιστρέψουν πριν επιτευχθεί συμφωνία πάνω στα θέματα της ατζέντας που συζητούνται μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας στα βασικά θέματα. Αυτό έχει και μια άλλη ανάγνωση, ότι η άφιξη στη χώρα των Μ. Μορς, Κλ. Μαζούχ και Π. Τόμσεν θα σημαίνει και ότι επίκειται συμφωνία, ενώ πιέζει ασφυκτικά και ο χρόνος, καθώς:
* Πρώτον, θα εγκριθεί η αποδέσμευση του επόμενου πακέτου (περί τα 11 δισ. ευρώ) Μάρτιο ή Απρίλιο, με το οποίο θα καλυφθεί το σχεδόν ισοϋψές ποσό των 10 με 11 δισ. ευρώ με το οποίο θα πληρωθούν τον Μάιο οι λήξεις ομολόγων.
* Δεύτερον, απομένουν πλέον λιγότερες από 90 ημέρες για την κατάρτιση του νέου Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2014-2017, καθώς αυτό προγραμματίζεται να κατατεθεί πριν το τέλος Απριλίου. Σε αυτό θα περιγράφεται η δημοσιονομική πολιτική τα επόμενα χρόνια, μέσα στα οποία η Ελλάδα θα συνεχίσει να υπόκειται σε μαρτύριο αυστηρής εποπτείας και δεσμεύσεων.
Καθώς όμως κυβέρνηση και τρόικα σχεδιάζουν το νέο Μεσοπρόθεσμο, καταδεικνύεται καθημερινά και ποικιλοτρόπως η αστοχία των προηγούμενων Μνημονίων. Όχι μόνο θεωρητικά, όπως λ.χ. από τις διαπιστώσεις του ευρωβουλευτού Χοάμ Νγκοκ για τις καταστροφικές αποφάσεις που ελήφθησαν, αλλά και σε "μικρά" πρακτικά ζητήματα: σχεδόν 4 με 4,5 χρόνια από το αίτημα της Ελλάδας να ζητήσει την "τεχνογνωσία" του ΔΝΤ για φορολογικά ζητήματα (έτσι είχε επιχειρηθεί να παρουσιαστεί στα τέλη του 2009 από τον τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου η κατοπινή υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ) οι φορολογούμενοι συνεχίζουν να αποτελούν θύματα ενός διαρκούς τραγελαφικού αλαλούμ στα φορολογικά. Με πιο πρόσφατα κρούσματα τα ήξεις - αφήξεις με τα πρόστιμα της εφορίας ή τη μετάθεση της περιόδου υποβολής των μηνιαίων συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατών και προμηθευτών στις 23 Μαΐου λόγω ανετοιμότητας του φορολογικού μηχανισμού!
