Του Αργύρη Παναγόπουλου
«Επανάσταση δεν γίνεται χωρίς τραγούδια», είχε πει ο Σαλβαδόρ Αλιέντε σε ένα κατάμεστο θέατρο του Σαντιάγκο μπροστά στην Ισαμπέλ και τον Άνχελ Πάρα, τον Ρονάλντο Αλαρκόν, τον Βίκτορ Χάρα, τους Κιλαπαγιούν και πάνω από διακόσιους καλλιτέχνες της Νέας Λαϊκής Μουσικής της Χιλής λίγο πριν τον εκλογικό θρίαμβο της Unidad Popular στις εκλογές του 1970.
«Η Συμφωνική της Κατσαρόλας» εναντίον του Ντούκε
Στην Κολομβία και τη Χιλή οι μουσικοί κατά εκατοντάδες βρίσκονται ξανά στους δρόμους στον ατελείωτο αγώνα κατά της αδικίας. Οι νέες γενιές των μουσικών παίρνουν τη σκυτάλη από τους Inti Ilimani για θυμηθούν ότι «Λαός Ενωμένος Ποτέ Νικημένος», ενισχύουν την αισιοδοξία του κόσμου και δίνουν μια νέα πνοή στις διαδηλώσεις χωρίς να διστάζουν να αντιμετωπίσουν την αστυνομική βία.
Στη Κολομβία οι μουσικοί συνοδεύουν τις μεγάλες πορείες στη Μπογκοτά και στις άλλες πόλεις, ενώ στο Πάρκο των Χίπηδων στο κέντρο της Μπογκοτά περισσότεροι από τριακόσιοι μουσικοί της «Συμφωνικής της Κατσαρόλας» έπαιξαν μεταξύ άλλων την «Ενάτη Συμφωνία» του Μπετόβεν και ο κόσμος έκλαψε όταν στο τέλος έπαιξαν τον εθνικό ύμνο της Κολομβίας.
Δεκάδες μουσικοί ακολούθησαν τη μεγάλη πορεία από τον Βόρειο Αυτοκινητόδρομο της Μπογκοτά προς το κέντρο της πόλης, παίζοντας στη μια πλατεία μετά την άλλη κατά τη διάρκεια της πορείας προς το κέντρο μέχρι να μαζευτεί περισσότερος κόσμος από τις προσυγκεντρώσεις.
Στις μεγάλες διαδηλώσεις πρωτοστάτησαν οι φοιτητές και οι νέοι, γιατί η δολοφονία του 18χρονου φοιτητή Ντίλαν Κρουθ από κρότου λάμψης πυροδότησε το φυτίλι της εξέγερσης των φοιτητών ακόμη και των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αυτή τη φορά τα συνδικάτα δεν ζητούν μόνο να αποσυρθούν τα νεοφιλελεύθερα μέτρα λιτότητας, που προτείνει ο Ντούκε και το ΔΝΤ, όπως την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης ή την θέσπιση υποκατώτατου μισθού για τους νέους, αλλά και δημόσια Υγεία, Παιδεία, αξιοπρεπείς συντάξεις. Στην Κολομβία καταγράφεται το μεγαλύτερο κίνημα διαμαρτυρίας από τη δεαετία του ’60.
Οι μεγάλες ειρηνικές διαδηλώσεις στη Κολομβία αφόπλισαν τον Ντούκε και τους πλέον συντηρητικούς δεξιούς, γιατί δεν μπόρεσαν να έχουν για άλλοθι τη βία για να καταστείλουν την καθολική αντίδραση των εργαζομένων, των φοιτητών, των νέων και των γυναικών στη λιτότητα που προσπαθεί να επιβάλει με τη στήριξη του ΔΝΤ.
Ξύλο μετά μουσικής και τρομονόμου στην... Κονθεπθιόν
Στη Χιλή εντελώς αναίτια οι Καραμπινέρος επιτέθηκαν σε μια ομάδα μουσικών γιατί τόλμησαν με τη χαρούμενη μουσική τους να αψηφήσουν το φόβο.
Σε έκτακτη συνεδρίασή της η γερουσία ψήφισε με 22 υπέρ, 11 κατά και 2 αποχές ένα είδος «τρομονόμου», που αυξάνει τις ποινές σε όσους καλύπτουν το πρόσωπό τους στις διαδηλώσεις με ελάχιστη με ποινή φυλάκισης 541 ημερών και με υψηλότερη έως 3 έτη και 1 ημέρας. Οι δεξιοί γερουσιαστές, οι σοσιαλιστές και άλλα μικρότερα κεντροαριστερά κόμματα εκτιμούν πλέον ότι ο Πινιέρα «έχει τα εργαλεία για να αποκαταστήσει την τάξη».
Την ίδια στιγμή συνεχίζεται η σκληρή καταστολή. Το Εθνικό Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανακοίνωσε ότι θα μηνύσει τους Καραμπινέρος για απόπειρα ανθρωποκτονίας, γιατί μια 36χρονη που περίμενε σε στάση το λεωφορείο έχασε πλήρως την όρασή όταν η αστυνομία πέταξε στο πρόσωπό της δακρυγόνο σε έναν εντελώς ήσυχο δρόμο.
Παράλληλα η κυβέρνηση επιτάχυνε την εκπαίδευση στις σχολές της αστυνομίας για να βγάλει από τη Δευτέρα άλλους 2.500 αστυνομικούς Καραμπινέρος στους δρόμους, ενώ μέσα στους επόμενους δύο μήνες 2.000 ακόμη αστυνομικοί και Καραμπινέρος θα αναλάβουν υπηρεσία στους δρόμους. H γαλλική αστυνομία διέψευσε πάντως την ανακοίνωση της κυβέρνησης του Πινιέρα ότι μαζί με τις αστυνομίες της Βρετανίας και της Ισπανίας ότι θα αναλάβει συμβουλευτικό και εκπαιδευτικό ρόλο για τη διασφάλιση της τάξης από τους Καραμπινέρος.
Στη Χιλή δεν είναι όλα μαύρα σε ότι αφορά την πολιτική διέξοδο. Στη βουλή, που δυνάμεις της κεντροαριστεράς και της Αριστεράς έχουν την πλειοψηφία, η κυβέρνηση του Πινιέρα δέχθηκε ένα ισχυρό διπλό πλήγμα όχι γιατί απέρριψε την πρότασή του Πινιέρα για αύξηση του ελάχιστου μικτού εγγυημένου εισοδήματος στα 350.000 πέσος (380 ευρώ), αλλά και γιατί ψήφισε σχεδόν τον διπλασιασμό του στα 550.00 πέσος (στα 600 ευρώ), οδηγώντας την κυβέρνηση να απειλεί ότι θα προσφύγει για την… αντισυνταγματικότητα της απόφασης.
Επιπλέον η πρόταση του Πινιέρα προέβλεπε ότι τη διαφορά ανάμεσα στον κατώτατο μισθό των 301.000 πέσος (328 ευρώ) και τα 350.000 (380 ευρώ) θα την κατέβαλαν τα δημόσια ταμεία, ενώ η βουλή ψήφισε ότι θα την καταβάλλουν οι εργοδότες. «Εάν η εκτελεστική εξουσία δεν έχει τη θέληση θα πρέπει να προχωρήσουμε με τις πρωτοβουλίες μας για να ανταποκριθούμε στα αιτήματα της κοινωνίας μας», τόνισε η βουλευτής του ΚΚ της Χιλής Καριόλα.
Η "Ενάτη Συμφωνία" του Μπετόβεν στο Πάρκο των Χίπις της Μπογκοτά
Η βουλή ψήφισε ομόφωνα τη μείωση κατά 50% της αποζημίωσης των βουλευτών, του προέδρου, των υπουργών, των υφυπουργών και γενικών γραμματέων των υπουργείων και των κυβερνητών, χωρίς να παρέμβει στους μισθούς των δημάρχων και των δικαστικών.
Η πολιτική και κοινωνική κρίση έχει οδηγήσει στη μεγαλύτερη πτώση της ιστορίας τους τις καταναλωτικές δαπάνες, που σημείωσαν τον Οκτώβριο πτώση 17,2% σε σχέση με τον ίδιο μήνα του προηγούμενου έτους, τη μεγαλύτερη πτώση από την έναρξη της έρευνας το 1991, και ετήσια πτώση 4,1%, σύμφωνα με το Εθνικό Επιμελητήριο της χώρας (CNC).
«Η Συμφωνική της Κατσαρόλας» παίζει τον εθνικό ύμνο της Κολομβίας:
«Δεν πειράζει που κλαίτε και οι καλλιτέχνες είμαστε άνθρωποι, ενότητα και αγώνας»
