Ευρωβουλευτές και στελέχη της Αριστεράς από την Ελλάδα, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία κάνουν μια πρώτη αποτίμηση του Brexit για το μέλλον της Ευρώπης, για το μέλλον της εργατικής τάξης, και καλούν την Ε.Ε. να αλλάξει για να μη... βουλιάξει.
Γκάμπι Τσίμμερ*:
Απόλυτη ανάγκη προοδευτικής μεταρρύθμισης
Σεβόμαστε απόλυτα τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις επιθυμίες του βρετανικού εκλογικού σώματος. Εναπόκειται τώρα στις Βρυξέλλες και το Λονδίνο το να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος προς τα εμπρός, που θα είναι δίκαιος και για τις δύο πλευρές, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την έξοδο.
Δυστυχώς, το Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισε να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε μια εκστρατεία που βασίζεται στην καπηλεία του φόβου, την παραπληροφόρηση και μισές αλήθειες και από τις δύο πλευρές, δόθηκε στους Βρετανούς ψηφοφόρους μια δυαδική επιλογή ανάμεσα σε μια ολοένα και πιο αντιδημοκρατική, ασύδοτη νεοφιλελεύθερη ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή ένα όραμα νοσταλγικό, ξενοφοβικό και αντι-μεταναστευτικό για το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η Βρετανία πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για την απόφαση αυτή αμέσως. Δεν δεχόμαστε την πρόταση του Ντέιβιντ Κάμερον να περιμένει μέχρι τον Οκτώβριο για ένα νέο πρωθυπουργό να αποφασίσει πότε θα αρχίσουν οι επίσημες διαπραγματεύσεις για την απόσυρση. Σήμερα είναι η μέρα που ο λαός του Ηνωμένου Βασιλείου αποφάσισε να φύγει. Δεν θα δεχτούμε ο Κάμερον να παίξει ένα βρόμικο παιχνίδι τώρα, προκειμένου να κερδίσει χρόνο για να βρει τρόπους για να μην εφαρμόσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Κοιτάζοντας προς τους Ιρλανδούς φίλους και συναδέλφους μας ελπίζουμε ότι η ιρλανδική ειρηνευτική διαδικασία θα συνεχιστεί και ότι η βρετανική έξοδος από την Ε.Ε. δεν θα κάνει τη διαδικασία να σταματήσει ή να αλλοιωθεί. Υποστηρίζουμε τους Ιρλανδούς συναδέλφους μας που καλούν για μια ψηφοφορία για την ιρλανδική ενοποίηση μετά από την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προβληματιστεί σχετικά με το Brexit και να ρίξει μια σκληρή ματιά στον εαυτό της ως προς το γιατί η πλειοψηφία των Βρετανών ψηφοφόρων επέλεξε να φύγει μετά από 43 χρόνια και γιατί αυξάνεται και η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών της Ε.Ε. προς την Ε.Ε. Η Ε.Ε. έχει απόλυτη ανάγκη προοδευτικής μεταρρύθμισης, και η νεοφιλελεύθερη και με γνώμονα τη λιτότητα ημερήσια διάταξή της δεν έχει μόνο βλάψει τα -σύντομα- 27 κράτη - μέλη, αλλά ακόμα υπονομεύει την υποστήριξη από εκείνους που αγωνίζονται για μια κοινωνική Ε.Ε. που βασίζεται στην αλληλεγγύη.
Το πρόβλημα θα οξυνθεί μόνο αν η προοδευτική μεταρρύθμιση καθυστερήσει περαιτέρω. Το Brexit και η άνοδος του ευρωσκεπτικισμού αποτελούν δριμύ κατηγορητήριο ότι η νεοφιλελεύθερη ελίτ έχει αποκολλήσει τον εαυτό της και τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. από την πλειοψηφία του πληθυσμού. Το Brexit θα πρέπει να χρησιμεύσει ως κλήση αφύπνισης προς εκείνους που νοιάζονται για το ευρωπαϊκό σχέδιο.
* Γερμανίδα ευρωβουλευτής Die Linke, επικεφαλής της Ευρωομάδας της Αριστεράς
Δημήτρης Παπαδημούλης*:
Ρεαλιστικό σχέδιο από τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις
Οι Βρετανοί επέλεξαν τη λογική του απομονωτισμού και της ξενοφοβίας. Νίκησαν οι απόψεις του κ. Φάρατζ και της κας Λεπέν που έχουν ως ατζέντα τη διάλυση της Ευρώπης. Η απόφαση είναι απολύτως δημοκρατική και σεβαστή.
Προκαλεί ήδη αβεβαιότητα και αναταραχές πριν απ’ όλα στη Μ. Βρετανία αλλά και στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Το μήνυμα είναι πολύ ισχυρό. Είναι αδύνατον και ανόητο να αγνοηθεί. Η Ε.Ε. πρέπει να αλλάξει γιατί αλλιώς κινδυνεύει με αποσύνθεση και διάλυση.
Η Ε.Ε. χρειάζεται:
* Ανάπτυξη και όχι αιώνια λιτότητα.
* Ενίσχυση της συνοχής και όχι των ανισοτήτων.
* Περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια, αντί για αποφάσεις παρασκηνίων πίσω από κλειστές πόρτες.
Αυτή η ιστορική ανάγκη μιας μεγάλης αλλαγής και όχι της διάλυσης της Ευρώπης είναι πριν απ’ όλα ευθύνη των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων της Ευρώπης - και ιδιαίτερα της νέας γενιάς.
Απέναντι στο σημερινό τέλμα και τις εντεινόμενες ανισότητες που γεννά η κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική, απέναντι στην ατζέντα της διάλυσης και του απομονωτισμού που προβάλλει η Άκρα Δεξιά, οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις της ηπείρου μας, οφείλουν να προβάλουν τώρα ένα πειστικό και ρεαλιστικό σχέδιο αλλαγής και προόδου, μέσα από τη συνεργασία των ευρωπαϊκών λαών.
* Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Μαρίζα Ματίας*:
Δημοκρατική ανοικοδόμηση της Ε.Ε., η απάντηση
Πρέπει να αποδεχτούμε τη θέληση του λαού της Μ. Βρετανίας. Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος είναι το αποτέλεσμα της διακυβέρνησης των ευρωπαϊκών θεσμών πίσω από τις πλάτες των λαών. Πρέπει να πάρουμε ένα μάθημα. H απάντησή μας πρέπει να είναι η δημοκρατική ανοικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με μια πολιτική υπέρ των πολιτών και όχι εναντίον τους.
Δυστυχώς η μετανάστευση ήταν το βασικό ζήτημα του δημοψηφίσματος, πράγμα που δείχνει πόσο πολύ έχουμε ανάγκη την αλληλεγγύη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το σίγουρο είναι πως, με πολιτικές λιτότητας που συνιστούν ευθεία επίθεση κατά των πολιτών, η Άκρα Δεξιά θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί εργαλειακά τους φόβους τους και θα ενισχύεται.
* Ευρωβουλευτής του πορτογαλικού Μπλόκο της Αριστεράς, αντιπρόεδρος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ)
Τάνια Γκονζάλες*:
Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει πορεία
Είναι μια θλιβερή μέρα για τους ευρωπαϊστές. Σήμερα εκδηλώνεται η πολιτική κρίση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και πρέπει να αναλογιστούμε σε βάθος τι μας έφερε ως εδώ. Μια Ευρώπη που ήταν πάντοτε σύμβολο προόδου και δημοκρατίας, μια Ευρώπη που αποτελούσε μη αναστρέψιμη διαδικασία προς ένα καλύτερο μέλλον, έχει μετατραπεί σε κάτι που δεν μπορούμε πια να αναγνωρίσουμε.
Δεν αναγνωρίζουμε αυτή την Ευρώπη που παρακολουθεί απαθής τους πρόσφυγες να πνίγονται στις ακτές μας, την Ευρώπη της αύξησης της ξενοφοβίας και της βαρβαρότητας. Αυτή την Ευρώπη που αμφιβάλλει για τον εαυτό της, όπου μη εκλεγμένες αρχές επιβάλλουν επώδυνες πολιτικές, οι οποίες δεν αποδίδουν οικονομικά.
Τώρα, είναι η στιγμή να αναλογιστούμε τι πρέπει να κάνουμε για να ανοικοδομήσουμε το ευρωπαϊκό εγχείρημα σε βάσεις δικαιοσύνης, αδελφοσύνης των λαών και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Ευρώπη πρέπει να πάρει το μάθημά της και να αλλάξει πορεία.
Η νέα κυβέρνηση της Ισπανίας που θα προκύψει από τις εκλογές της Κυριακής πρέπει να θέσει ώς ύψιστη προτεραιότητά της την προστασία των δικαιωμάτων και συμφερόντων των εκατοντάδων χιλιάδων Ισπανών που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα μας εξαιτίας της πολιτικής λιτότητας και σήμερα ζουν και εργάζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Δεσμευόμαστε γι' αυτό όταν θα σχηματίσουμε κυβέρνηση.
Στο Podemos δεν αμφιταλαντευόμαστε γι' αυτό το όνειρο ειρήνης και συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς που εκπροσωπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, αν η Ευρώπη λειτουργούσε πραγματικά, αν εγγυόταν την ειρήνη, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αν είχε ένα σχέδιο ευημερίας και προόδου για το μέλλον, κανείς δεν θα ήθελε να φύγει από αυτήν και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα ήταν πολύ διαφορετικό.
* Ισπανίδα ευρωβουλευτής Podemos
Ανν Σαμπουρέν*:
Επανακαθορισμός του ευρωπαϊκού προγράμματος από την Αριστερά
Το Brexit είναι ένα σοκ που αποκαλύπτει το εύρος της λαϊκής απόρριψης της νεοφιλελεύθερης Ε.Ε. Έχει έλθει ο καιρός επανίδρυσης της Ε.Ε., οικοδόμησης, υπό τον έλεγχο των πολιτών, μιας Ένωσης των λαών και των ελεύθερων εθνών, κυρίαρχων και ενωμένων, στραμμένης προς την ανθρώπινη πρόοδο και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Αρνούμαστε το ψευτοδίλημμα που επιβάλλουν οι θιασώτες της λιτότητας, μεταξύ της επιβολής της κοινωνικής κρίσης και του αυταρχισμού ή της διάλυσης με φόντο εθνικιστικές αντιπαλότητες. Υπάρχει μια άλλη επιλογή, αυτή του επανακαθορισμού του ευρωπαϊκού προγράμματος από την Αριστερά. Τα βλέμματά μας στρέφονται προς την Ισπανία. Οι Γάλλοι κομμουνιστές βρίσκονται στο πλευρό των λαών, της Αριστεράς της Βρετανίας και της Ιρλανδίας, στη σύνθετη και ασταθή περίοδο που ξεκινάει. Το θέμα της πολιτικής αλλαγής στην Αριστερά της Γαλλίας είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Το ΚΚΓ στοχεύει στην οικοδόμηση μιας συγκεκριμένης και επιθετικής πολιτικής για μια κυβέρνηση της Γαλλίας μαχητική στην ευρωπαϊκή σκηνή.
* Εκπρόσωπος Τύπου του ΚΚ Γαλλίας, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς
Γιάννης Μπουρνούς*:
Μοναδική ελπίδα η προοδευτική αλλαγή στον Νότο
Τέσσερα σημεία για το βρετανικό δημοψήφισμα:
1. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η ψήφος σημαντικού μέρους λαϊκών και μικρομεσαίων στρωμάτων "ενάντια στο κατεστημένο των Βρυξελλών". Η ψήφος αυτή ηγεμονεύτηκε από την ξενοφοβική, σοβινιστική ρητορεία των Φάρατζ - Τζόνσον, αλλά εξέφρασε ταυτόχρονα το γενικευμένο αίσθημα απέχθειας προς την ευρωπαϊκή ηγεσία, η οποία καταπατά συστηματικά τους δημοκρατικούς κανόνες και τη λαϊκή κυριαρχία. Ο ίδιος ο Κάμερον είχε επενδύσει, άλλωστε, σε αυτή τη ρητορεία, για να κρύψει τις δικές του περικοπές, και όταν προσπάθησε έξαφνα να πείσει για το Bremain, απέτυχε παταγωδώς.
2. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν, το Σιν Φέιν στη Βόρειο Ιρλανδία και η μεγάλη πλειοψηφία της ευρύτερης Αριστεράς της Αγγλίας και της Σκωτίας έθεσαν στη δημόσια συζήτηση την αριστερή ατζέντα ("μένουμε, παλεύοντας να αλλάξουμε την Ευρώπη", όπως υποστηρίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos). Μόνο που στη Βρετανία δεν είχε γίνει ποτέ επί της ουσίας συζήτησης για το ευρωπαϊκό εγχείρημα και τον ρόλο της Βρετανίας σε αυτό, αντιθέτως επικράτησε παραδοσιακά ο απομονωτισμός και ο ατλαντισμός. Σε 20 μέρες δεν αλλάζεις τόσο ριζικά την ατζέντα 40 χρόνων.
3. Σκωτία και Β. Ιρλανδία ψήφισαν συντριπτικά υπέρ του Bremain. Σήμερα ζητάνε δημοψηφίσματα ανεξαρτησίας και ένωσης με την Ιρλανδία αντίστοιχα. Η αγγλική σοβινιστική Δεξιά γρήγορα θα "ξεχάσει" τα περί εθνικής κυριαρχίας και δημοκρατίας και θα επιτελέσει τον ιστορικό της ρόλο, επιτιθέμενη λυσσαλέα σε μια τέτοια προοπτική.
4. Διανύουμε περίοδο αποσύνθεσης της Ε.Ε., που βρίσκεται εν εξελίξει από τις απαρχές της κρίσης. Οι νεοφιλελεύθεροι θερίζουν σήμερα ό,τι έσπειραν τις τελευταίες δεκαετίες και γιγαντώθηκε τα 6 τελευταία χρόνια με πρωτοφανή δημοσιονομικό και πολιτικό αυταρχισμό. Εισερχόμαστε στην εποχή των τεράτων: Λεπέν, Βίλντερς, Όρμπαν, Κατσίνσκι και η λίστα μεγαλώνει. Μοναδική ελπίδα η προοδευτική αλλαγή στον Νότο και επιτακτική ανάγκη ο σχηματισμός κυβέρνησης Unidos Podemos-PSOE στην Ισπανία.
* Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, υπεύθυνος του Τομέα Διεθνών Σχέσεων
