Στην Ιταλία βρισκόμαστε σε μια περίοδο ενός ανοιχτού διαλόγου για την οικοδόμηση του νέου πολιτικού ενωτικού υποκειμένου της Αριστεράς. Από τις 6 έως τις 8 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί μια μεγάλη εθνική συνέλευση όσων επιθυμούν να δημιουργήσουν το νέο πολιτικό υποκείμενο. Η προσπάθεια αυτή συνδέεται με τους αγώνες εναντίον της λιτότητας και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση του Ρέντζι υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό ο ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου, για να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος σκληρών αγώνων σε όλα τα επίπεδα έπειτα από αυτό που εμείς θεωρήσαμε ως ήττα μετά το ευρωπαϊκό πραξικόπημα, που για εμάς δεν βάζει τη λέξη «τέλος» σε τίποτα. Ήταν μια μεγάλη μάχη ενός μεγάλου πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού πολέμου που συνεχίζεται αμείλικτος.
Το ευρωπαϊκό πραξικόπημα εναντίον της Ελλάδας άνοιξε μια μεγάλη συζήτηση στην αντινεοφιλελεύθερη Αριστερά, που είναι λογικό να γίνει σε βάθος, έχοντας υπόψη μας αυτό που λέμε πάντα, ότι η Ευρώπη είναι ένα πεδίο ταξικού αγώνα. Σίγουρα δεν αποτελεί ένα πρόσφορο έδαφος, γιατί αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί έναν θανάσιμο εχθρό των εργαζομένων. Πρέπει να δώσουμε τη μάχη διαμορφώνοντας ένα διεθνιστικό κίνημα σε όλη την Ευρώπη, με χαρακτηριστικά εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, που να συναντάται με την προσπάθεια ανοικοδόμησης στοιχείων εθνικής κυριαρχίας σε κάθε κράτος - μέλος ως τμήματος της αυτονομίας και αυτοδιάθεσης της κάθε χώρας.
Προσωπικά, στο βιβλίο που έγραψα πέρσι έφτασα μέχρι του σημείου να προτείνω την κυκλοφορία ενός διπλού νομίσματος. Μέχρι εκεί. Αυτό δεν πρέπει να σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι θα πρέπει να οδηγηθούμε στην επιστροφή στον εθνικισμό και ότι τα προβλήματα θα λυθούν επιστρέφοντας στην εθνική κυριαρχία και στο εθνικό κράτος. Πρέπει να εξετάσουμε και μορφές ανυπακοής σε εθνικό επίπεδο εναντίον των συνθηκών εκεί που μπορούμε, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να δίνουμε τις μάχες μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
