Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
24 °C
22.0°C24.8°C
3 BF 39%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
21.0°C24.2°C
2 BF 52%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
18.8°C20.5°C
4 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
20 °C
19.3°C19.8°C
5 BF 60%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
22.9°C24.0°C
3 BF 33%
Γερμανία / Τα "αγκάθια" του μεγάλου συνασπισμού
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Γερμανία / Τα "αγκάθια" του μεγάλου συνασπισμού

“Ευχηθείτε μου να έχουμε σύντομα κυβέρνηση στη Γερμανία”. Μ' αυτή τη φράση ολοκλήρωσε η Άνγκελα Μέρκελ την ομιλία της, την περασμένη Τετάρτη, από το βήμα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, όπου είχε την ευκαιρία να κάνει μετά από πολύ καιρό ηγετική εμφάνιση. Στο εξωτερικό, διότι εντός της Γερμανίας είχε επιλέξει το προηγούμενο διάστημα να παίζει το ρόλο της Σφίγγας. Μάλιστα, ήταν μια εμφάνιση “ευρωπαϊκή”, με διττό στόχο. Αφενός να δείξει στην πολιτική και οικονομική ελίτ του πλανήτη, λίγο πριν από την έλευση του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο Νταβός, ότι το Βερολίνο είναι αποφασισμένο να εργαστεί μαζί με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν για μια ενωμένη και ισχυρή Ευρώπη. Αφετέρου, να στείλει το μήνυμα και στο εσωτερικό της χώρας της -και στον εύθραυστο μελλοντικό κυβερνητικό εταίρο της Μάρτιν Σουλτς- ότι στον τομέα της ευρωπαϊκής πολιτικής είναι μαζί του κι όχι με τους “αδελφούς” της από τη Βαυαρία, που καλούν συστηματικά στις συναθροίσεις τους τον Ούγγρο -αντιευρωπαϊστή- πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν.

Η ακροβασία των υποχωρήσεων

Αυτή η χειρονομία καλής θέλησης της Μέρκελ αναμένεται να είναι μόνο η αρχή σε μια σειρά... υποχωρήσεις, που θεωρητικά θα αναγκαστούν να κάνουν τα κόμματα της Χριστιανικής Ένωσης (Χριστιανοδημοκράτες και Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας), έναντι των Σοσιαλδημοκρατών, ώστε να καταφέρει ο Σουλτς να πείσει την κομματική βάση του, να δώσει τις ευλογίες της στην κυβέρνηση του μεγάλου συνασπισμού. Η οριακή πλειοψηφία που εξασφάλισε ο Σουλτς στο συνέδριο του SPD την περασμένη Κυριακή -μόλις το 56% των συνέδρων είπε “ναι”- πλανάται ως δαμόκλειος σπάθη, πάνω από το κεφάλι όχι μόνο της ηγεσίας των Σοσιαλδημοκρατών, αλλά και των ηγεσιών της CDU και της CSU, που επίσης δεν έχουν καμία διάθεση να πάνε σε νέες εκλογές, φοβούμενες ότι οι ψηφοφόροι θα τις τιμωρήσουν για την ανικανότητά τους να σχηματίσουν κυβέρνηση.

Το κρίσιμο παζάρι ξεκίνησε την Παρασκευή, κατ' αρχάς σε επίπεδο κορυφής -Μέρκελ, Σουλτς, Ζεέχοφερ- και στη συνέχεια υπό την εποπτεία 15μελούς επιτροπής από τα τρία κόμματα, με στόχο να έχει ολοκληρωθεί σε κάτι λιγότερο από δύο εβδομάδες, μέχρι την Πέμπτη της Αποκριάς. Στη συνέχεια, ο Σουλτς θα ξεκινήσει περιοδεία στις κομματικές οργανώσεις για να πείσει τους Σοσιαλδημοκράτες να ψηφίσουν "ναι" στο εσωτερικό δημοψήφισμα κι αν όλα πάνε βάσει προγράμματος, θα υπάρχει κυβέρνηση στο Βερολίνο τις μέρες του Καθολικού Πάσχα.

Τα σημεία τριβής

Ωστόσο, θα ήταν παρακινδυνευμένο να προβλέψει κανείς ότι το χρονοδιάγραμμα θα τηρηθεί, αφού ο Σουλτς έχει δεσμευτεί έναντι του συνεδρίου του κόμματός του να πετύχει "βελτιώσεις" στο συμπεφωνημένο πλαίσιο διαπραγμάτευσης, σε θέματα που δυσκολεύουν την άλλη πλευρά. Για παράδειγμα, θέλει μια "νίκη" στα εργασιακά, να συμφωνηθεί, δηλαδή, ότι οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου θα είναι στο μέλλον η εξαίρεση, καθώς και να τερματιστεί η ιατρική φροντίδα "δύο ταχυτήτων". Σ' αυτά η CDU είναι αντίθετη και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι είδους συμβιβασμό θα βρουν - και πόσο νόημα θα έχει αυτός για τους εργαζόμενους και τους ασθενείς δεύτερης κατηγορίας στη Γερμανία. Ακόμη πιο δύσκολο φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση να πείσει ο Σουλτς την CSU -που έχει και εκλογές το φθινόπωρο στη Βαυαρία- να φανεί πιο... γενναιόδωρη στην επανένωση των οικογενειών των προσφύγων. Από την άλλη μεριά, η Μέρκελ προσπαθεί -ίσως για πρώτη φορά από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου- να βάλει τη δική της (;) σφραγίδα στο κυβερνητικό πρόγραμμα του μεγάλου συνασπισμού. Καθώς, όλες αυτές τις 120 ημέρες της ακυβερνησίας, την κατηγορούν ότι δεν έχει δικό της στίγμα, τώρα προβάλλει τα θέματα της ψηφιοποίησης, της τεχνητής νοημοσύνης, της έρευνας και της εκπαίδευσης, τα "θέματα του μέλλοντος", όπως τονίζουν τα στελέχη του κόμματός της.

Το κοινό πρόβλημα που έχουν οι επικεφαλής διαπραγματευτές είναι η εσωκομματική αδυναμία τους. Μεγαλύτερη είναι η αδυναμία του Σουλτς, που αμφισβητείται ευθέως και καλείται από διάφορους και εντός του SPD να μην συμμετάσχει ο ίδιος στην κυβέρνηση, εφόσον αυτή σχηματιστεί - μάλλον ματαίως. Ωστόσο, αποδυναμωμένη είναι και η Μέρκελ -για "λυκόφως της καγκελαρίου" γράφει συνεχώς και ο συντηρητικός γερμανικός Τύπος-, αν και έχει για την ώρα το πλεονέκτημα ότι δεν υπάρχει στην CDU η διάδοχη κατάσταση. Όσο για τον Ζεέχοφερ, ήδη αναγκάστηκε να δώσει τα ηνία στο Μόναχο στον ορκισμένο αντίπαλό του Μάρκους Ζέντερ, που θα είναι και ο υποψήφιος πρωθυπουργός στις επικείμενες τοπικές εκλογές.

Τα εσωτερικά διλήμματα της Αριστεράς

Την ώρα που κλυδωνίζεται το SPD, πληρώνοντας ουσιαστικά τη δεξιά του στροφή από τα χρόνια του Γκέρχαρντ Σρέντερ και του περιβόητου Τρίτου Δρόμου -όχι μόνο έπεσε εκλογικά από το 40,9% το 1998 στο 20,5% το 2017, αλλά συνεχίζει την κατηφόρα στις δημοσκοπήσεις-, στους κόλπους της γερμανικής Αριστεράς έχουν ξεκινήσει επώδυνες διαδικασίες για το μέλλον του κόμματος. Την πρωτοβουλία πήρε ο Όσκαρ Λαφονταίν -πρώην πρόεδρος του SPD- και κυρίως η Σάρα Βάγκενκνεχτ, η οποία ουσιαστικά είναι το νούμερο ένα του κόμματος και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας στην ομοσπονδιακή Βουλή, μετά την αποχώρηση από την κεντρική πολιτική σκηνή του Γκρέγκορ Γκίζι. Λαφονταίν και Βάγκενκνεχτ οραματίζονται ένα νέο, διευρυμένο “λαϊκό” κόμμα αριστερότερα της Σοσιαλδημοκρατίας -αυτό δεν είναι και δύσκολο-, αλλά με ανοίγματα σ' εκείνους που φοβούνται το προσφυγικό και προτιμούν μια πιο “σκληρή” πολιτική έναντι του ασύλου και της μετανάστευσης. Η αντίδραση της “δίδυμης” ηγεσίας του κόμματος, της Κάτια Κίπινγκ και του Μπερντ Ρίξινγκερ, σε αυτή τη στροφή της Αριστεράς στο προσφυγικό είναι έντονη - και το κόμμα νιώθει να διχάζεται μεταξύ της “ποπ σταρ” Βάγκενκνεχτ και της συμπροέδρου Κάτιας. Το κλίμα είναι βαρύ, αλλά η γερμανική Αριστερά είναι συνηθισμένη σε τέτοιες διελκυστίνδες - κι έχει αποδείξει ότι καταφέρνει να τις ξεπερνάει. Μια ομάδα στελεχών με επικεφαλής τον Άξελ Τρόοστ προσπαθεί να γεφυρώσει τις αντιθέσεις και να αποκλιμακώσει τις εντάσεις. Για την ώρα πάντως, η Βάγκενκνεχτ και οι υποστηριχτές της εντός του κόμματος σχεδιάζουν πρωτοβουλίες για μια “Αριστερά των κινημάτων”, με πρότυπα τον Μπέρνι Σάντερς στις ΗΠΑ, τον Τζέρεμι Κόρμπιν στη Βρετανία και τον Ζαν Λικ Μελανσόν στη Γαλλία.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL