Ένα θα πρέπει να αναγνωρίσει κανείς στο γερμανικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα: Ξέρουν να μαλώνουν μέχρι τελικής πτώσεως στο SPD. Και να μαλώνουν για την πολιτική, όχι μόνο για τις καρέκλες. Αυτό ξεχωρίζει τους Σοσιαλδημοκράτες από τα δύο χριστιανικά κόμματα, τους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ και τους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας, που εδώ και δεκαετίες στήνουν καυγά μόνο όταν είναι να αποκαθηλώσουν τον πρόεδρό τους.
Αυτή η... κακή συνήθεια του SPD προκαλεί τεράστιο πονοκέφαλο στον νυν πρόεδρό του Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος σήμερα θα δώσει τη μάχη όλων των μαχών στο συνέδριο του κόμματος, ώστε να το πείσει να εγκρίνει την έναρξη των διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα ο Σουλτς όργωσε τις οργανώσεις του SPD στα ομόσπονδα κρατίδια, ειδικά εκείνες που δεν δεσμεύουν τους συνέδρους τους με απόφαση "ναι ή όχι", αλλά τους αφήνουν να ψηφίζουν κατά βούληση. Αυτό ισχύει για τις μεγάλες οργανώσεις, π.χ. της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας ή της Βαυαρίας, που έχουν και τους περισσότερους συνέδρους, γι' αυτό και είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς τι θα αποφανθεί το συνέδριο απόψε το βράδυ.
Εάν στοιχημάτιζε κανείς στο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας -κάτι που δεν είναι απαραίτητα σοφό στην πολιτική-, θα έβαζε τα λεφτά του στο "ναι", με δεδομένο ότι σχεδόν ομόφωνα τα μεγάλα στελέχη του κόμματος στηρίζουν τον μεγάλο συνασπισμό. Βέβαια, η καμπάνια που έκανε η νεολαία του κόμματος ενάντια σε έναν νέο εναγκαλισμό με τη Μέρκελ πήγε πολύ καλά, ωστόσο υπάρχουν δύο επιχειρήματα - απειλές που διατύπωσε την Παρασκευή ο Σουλτς που θα κάνουν τους συνέδρους να σκεφτούν δυο φορές πριν τινάξουν την προοπτική εκ νέου διακυβέρνησης με τους Χριστιανοδημοκράτες στον αέρα. Το πρώτο είναι ότι το ναυάγιο θα σημαίνει "εξαιρετικά σύντομα" νέα προσφυγή στις κάλπες, και σ' αυτές το αποτέλεσμα του SPD θα είναι ακόμη χειρότερο από το αρνητικό ρεκόρ του περασμένου Σεπτεμβρίου. Αυτό δεν συνάγεται απαραίτητα από τις δημοσκοπήσεις -που δείχνουν ότι ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει τίποτε στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων-, ωστόσο ο Σουλτς εκτιμά πως "τα κόμματα που δεν θα καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση με την πλειοψηφία που διαθέτουν στη Βουλή θα τιμωρηθούν από τους ψηφοφόρους. Το δεύτερο έχει να κάνει με το περιεχόμενο της συμφωνίας των διερευνητικών επαφών: "Το προεκλογικό μας πρόγραμμα, εφόσον πάμε σε εκλογές, θα είναι σε μεγάλο μέρος ταυτόσημο με αυτή τη συμφωνία", είπε ο Σουλτς. "Πόσο παράλογο είναι αυτό;" αναρωτήθηκε.
Ο Σουλτς "πουλάει" ως επιτυχία στους συντρόφους του την αρχική συμφωνία τόσο για ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, όσο και για την ευρωπαϊκή πολιτική του Βερολίνου, η οποία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αναλυτών, ανοίγει τον δρόμο για εποικοδομητικές διεργασίες εντός της Ε.Ε., μακριά από την πολιτική του "όχι" του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Το αν οι σύνεδροι πειστούν από τα επιχειρήματα Σουλτς θα το ξέρουμε απόψε. Αλλά και στην περίπτωση που θα γίνει αυτό, τίποτε δεν θα έχει κριθεί οριστικά, αφού το σύνολο της βάσης του SPD θα κληθεί να ψηφίσει για το αποτέλεσμα της κυρίως διαπραγμάτευσης για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
