Την εκτίμησή του για τις προσπάθειες που καταβάλλουν η Ελλάδα, Ιταλία και η Γερμανία για τους μετανάστες υπογράμμισε ο πάπας Φραγκίσκος μιλώντας στους διαπιστευμένους διπλωμάτες 183 χωρών που βρίσκονται στο Βατικανό.
“Σήμερα μιλάμε πολύ για τους μετανάστες και το μεταναστευτικό, μερικές φορές μόνο για να προκαλέσουμε πρωτόγονους φόβους... Η Ευρώπη πρέπει να είναι υπερήφανη για την κληρονομιά της, που είναι βασισμένη σε ορισμένες αρχές και σε ένα όραμα του ανθρώπου που βασίζει τα θεμέλια της χιλιετούς ιστορία της εμπνευσμένη από τη χριστιανική αντίληψη του ανθρώπινου. Η άφιξη των μεταναστών πρέπει να την ενθαρρύνει να ανακαλύψει εκ νέου την πολιτιστική και θρησκευτική της κληρονομιά, έτσι ώστε, ανακτώντας τη συνείδηση των αξιών στις οποίες οικοδομήθηκε, να καταφέρει να κρατήσει ταυτόχρονα ζωντανή την παράδοσή της και να συνεχίσει να είναι ένας φιλόξενος τόπος υποδοχής, προάγγελος της ειρήνης και της ανάπτυξης”, τόνισε ο πάπας Φραγκίσκος.
Ο πάπας έπλεκε το εγκώμιο της Ιταλίας για την υποδοχή των μεταναστών και των προσφύγων και αναφέρθηκε στις προσπάθειες υποδοχής των προσφύγων από τη Συρία από την Ιορδανία, το Λίβανο και τη ν Τουρκία. Σε ότι αφορά όμως τις ευρωπαϊκές χώρες ο πάπας αναφέρθηκε μόνο σε τρεις χώρες, την Ιταλία, την Ελλάδα και τη Γερμανία καταγγέλλοντας “τη ρητορική εναντίον των μεταναστών”.
Ο επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας ζήτησε το σεβασμό του status quo της Ιερουσαλήμ, την υποστήριξη του διαλόγου στη χερσόνησο της Κορέας και την ειρήνη στην Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη.
“Εβδομήντα χρόνια συγκρούσεων καθιστούν ακόμη περισσότερο επείγουσα την αναζήτηση πολιτικής λύσης που να επιτρέψει στην περιοχή δύο ανεξάρτητα κράτη μέσα στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα. Παρόλες τις δυσκολίες, η θέληση του διαλόγου και επανέναρξης των διαπραγματεύσεων παραμένει η βασική οδός για να φθάσουμε επιτέλους σε μια ειρηνική συνύπαρξη των δύο λαών”, τόνισε ο πάπας Φραγκίσκος μιλώντας στους διαπιστευμένους διπλωμάτες στο Βατικανό.
Ο πάπας αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη του αφοπλισμού, κυρίως από τα πυρηνικά όπλα, και τη μείωση των ένοπλης επίλυση των διεθνών προβλημάτων, ενώ δεν παρέλειψε να καταφερθεί εναντίον των νέων δικαιωμάτων που γεννήθηκαν από τα κινήματα του '68, που δημιούργησαν μια “ιδεολογική αποικιοκρατία”.
