“Η μεγάλη συγκέντρωση στη Βαρκελώνη αποτέλεσε μια απάντηση στην τρομοκρατία, στους ρατσιστές και τους ξενόφοβους” τόνισε στην “Αυγή” ο Ζοάν Ζοζέπ Νουέτ, ο βουλευτής της Ενωμένης και Εναλλακτικής Αριστεράς της Καταλωνίας EUiA στο τοπικό κοινοβούλιο της Βαρκελώνης και ηγετικό στέλεχος του ενωτικού εγχειρήματος της καταλανικής Αριστεράς Los Comuns.
* Πως είναι η κατάσταση στη Βαρκελώνη;
Προσπαθούμε να ανακάμψουμε σταδιακά από το τρομοκρατικό χτύπημα. Η Βαρκελώνη πόνεσε, αλλά δεν φοβήθηκε. Στο πολιτικό επίπεδο, η κοινωνία μας στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και η Αριστερά ακόμη περισσότερο, αποτελώντας την πραγματική δύναμη ενότητας του κόσμου. Η Άντα Κολάου, η δήμαρχος της Βαρκελώνης, αποδείχθηκε μια πραγματική ηγέτης, δίνοντας μια απάντηση που ένωσε τους πολίτες πάνω στις αξίες της συμβίωσης διαφορετικών ανθρώπων, της απόρριψης της εκδικητικότητας, πάνω στην ενσωμάτωση και την ολοκλήρωση όλων, το σεβασμό των ανθρώπων σε όλα τα επίπεδα, το θρησκευτικό, το εθνικό και της καταγωγής, το πολιτικό, το κοινωνικό.
* Η Βαρκελώνη κινητοποιήθηκε και βγήκε στους δρόμους...
Το Σάββατο είχαμε μια τεράστια συγκέντρωση, που είχε προτείνει η δήμαρχος της πόλης Κολάου, όπως επίσης είχε προτείνει και τη μορφή που θα έπαιρνε, με πρωταγωνιστές τους ανθρώπους που σήκωσαν στην πλάτη τους την καταπολέμηση των τρομοκρατών και τη βοήθεια στα θύματά τους. Μέσα στην τραγική κατάσταση που βιώσαμε μπορούμε να πούμε ότι στο πολιτικό επίπεδο η Κολάου και ο χώρος που εκπροσωπεί αντιδράσαμε σωστά, ανοιχτά και ενωτικά, αποδεικνύοντας στους πολίτες το βάρος που έχουν οι αξίες μας.
* Είδαμε και τους μουσουλμάνους να βγαίνουν στους δρόμους...
Είχαμε πολλές εκδηλώσεις και πορείες από μουσουλμάνους σε όλη την Καταλωνία και όχι μόνο στη Ράμπλα της Βαρκελώνης. Η μουσουλμανική κοινότητα είναι ενσωματωμένη στην κοινωνία μας. Δεν είναι τόσο μεγάλη όσο στη Γαλλία ή στο Βέλγιο, αλλά είναι πολύ ενσωματωμένη. Δεν υπάρχουν προβλήματα γκετοποίησης. Μπορεί να υπάρξουν μεμονωμένες περιπτώσεις περιθωριοποίησης, αλλά είναι εντελώς απομονωμένες. Το γεγονός ότι οι δράστες των επιθέσεων προέρχονταν από την Καταλωνία εξέπληξε τους πάντες, εμάς, τις αρχές και τους ίδιους τους μουσουλμάνους. Δεν έχουμε ριζοσπαστικοποίηση των μουσουλμάνων. Πιθανώς ως σταυροδρόμι ανάμεσα στο Μαρόκο και στη Γαλλία, την Ευρώπη και την Αφρική υπάρχει μεγάλη κινητικότητα και κάποιοι μπορεί να βρουν στηρίγματα. Η μουσουλμανική κοινότητα αποτελεί τμήμα της κοινωνίας μας και αντέδρασε με ένα ορθό πολιτικό και κοινωνικό κριτήριο, που εμείς το στηρίζουμε. Η πλειονότητα των ιμάμηδων στηρίζει αυτές τις κινήσεις και εμείς είμαστε μαζί τους.
* Είδαμε όμως και κάποιες ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιδράσεις. Τι βάρος έχουν;
Μιλάμε για περιθωριακές εκδηλώσεις λίγων δεκάδων ατόμων ή ακόμη μικρότερων ομάδων. Σε καμιά περίπτωση δεν πλησίασαν τους εκατό. Είναι επίσης θετικό ότι στην Καταλωνία δεν μπορούν να σταθούν η Άκρα Δεξιά, οι νεοναζί και οι νεοφασίστες, η κουλτούρα του μίσους και της εκδίκησης. Στην Καταλωνία η Άκρα Δεξιά βρίσκεται στο Λαϊκό Κόμμα, που είναι ένα σχετικά μικρό κόμμα. Δεν έχουμε φασιστικές οργανώσεις με κάποιο σημαντικό μέγεθος. Η Καταλωνία είναι ανοιχτή σε όλους, εκτός από τους φασίστες, τους ρατσιστές και τους ξενόφοβους. Δεν είδαμε πουθενά κανέναν να διαμαρτύρεται για τις πορείες των μουσουλμάνων. Είδαμε μόνο να τους χειροκροτούν και να ενώνονται για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας που δυναμιτίζει την ειρηνική μας συμβίωση. Η Βαρκελώνη είναι μια ανοιχτή πόλη, που σφύζει αυτές τις μέρες από τους τουρίστες. Γι’ αυτό προσπάθησαν να τη χτυπήσουν. Είναι τα σημάδια της εποχής που ζούμε. Δεν θα τα καταφέρουν με τη Βαρκελώνη, όπως δεν τα κατάφεραν με το Παρίσι, το Λονδίνο, το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες, τη Νίκαια. Δεν θα τα καταφέρουν πουθενά. Η Ευρώπη όμως θα πρέπει να σταματήσει τους πολέμους στη Μέση Ανατολή και να ενδιαφερθεί για τις πρόσφυγες και τους μετανάστες. Η ισπανική Δεξιά ήταν πολύ μετρημένη στις δηλώσεις της μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Βαρκελώνη. Δεν είχαμε ξενοφοβικές, διχαστικές και ρατσιστικές δηλώσεις από τον πρωθυπουργό ή την κυβέρνηση. Είναι συντηρητικοί, είναι αντίπαλοί μας, αλλά δεν συνεισέφεραν σε ένα κλίμα αντιπαράθεσης και μίσους. Στη συγκέντρωση στη Βαρκελώνη ήταν όλη η κυβέρνηση, όλοι οι υπουργοί. Ήταν θετικό.
* Αυτό έγινε κατανοητό το βράδυ της τρομοκρατικής επίθεσης από τη συνέντευξη Τύπου της Άντα Κολάου. Δεν συμμερίστηκαν όμως όλοι αυτή την άποψη...
Υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα για τις σχέσεις της Καταλωνίας με την υπόλοιπη Ισπανία. Αυτές τις ημέρες όμως, το θέμα αυτό μπήκε σε μια παρένθεση, αποφεύγοντας να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία διαμέσου του προβλήματος που υπάρχει ανάμεσα στην Καταλωνία και την υπόλοιπη Ισπανία. Είναι αλήθεια ότι υπήρξε ένα θέμα ανάμεσα στις αρμοδιότητες των αρχών. Η Καταλωνία έχει τη δική της αστυνομία και η ασφάλεια αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητά της. Έχουμε 18.000 αστυνομικούς που ελέγχουν τα πάντα, ενώ η εθνική αστυνομία και η Γκουάρδια Θιβίλ, που αποτελούν κρατικά σώματα, στην Καταλωνία αποτελούν μια μικρή μειοψηφία. Ένα θέμα που αφορά και την ανεξαρτησία ή μη της Καταλωνίας κ.λπ. Αυτό το θέμα το θέσαμε σε δεύτερη μοίρα αυτές τις ημέρες γιατί προβάλαμε την ενότητα. Υπήρξαν ξεκάθαρα προβλήματα συντονισμού, διαχείρισης των πληροφοριών και αντιπαραθέσεις και αντιζηλίες ανάμεσα στα διάφορα αστυνομικά σώματα. Αυτό θα το συζητήσουμε με ηρεμία. Αυτή τη στιγμή προέχει ο πόνος για τα θύματα, η ενότητα και η βελτίωση και επάρκεια θεσμών. Είναι θετικό το γεγονός ότι η Αστυνομία της Καταλωνίας κατάφερε να εξαρθρώσει τον τρομοκρατικό πυρήνα. Είχαμε μια επιτυχία. Οι τρομοκράτες είναι στη φυλακή ή νεκροί. Αυτή είναι μια επιτυχία της Αστυνομίας της Καταλωνίας. Τώρα πρέπει να αποφύγουμε τις αντιπαραθέσεις για το ποιος το έκανε καλύτερα ή χειρότερα. Ή ότι μπορούμε να είμαστε ανεξάρτητοι, κ.λπ. Εμείς προσπαθούμε να συμβιβάσουμε δύο ακραίες θέσεις, τη μία που θέλει την ενότητα της Ισπανίας με ένα συγκεντρωτικό σύστημα και την άλλη που θέλει την ανεξαρτησία. Εμείς βρισκόμαστε στη μέση.
* Τις δύο αυτές ακραίες θέσεις στις οποίες αναφέρεστε τις υποστηρίζουν κυρίως τα δύο Δεξιά και από τα πιο νεοφιλελεύθερα κόμματα της χώρας σας...
Αυτό είναι αλήθεια. Εμείς θέλουμε μια δημοκρατική και διαφορετική Ισπανία, με πολλές και μεγάλες θεσμικές αλλαγές. Αυτό δεν είναι εύκολο, γιατί αυτές οι ακραίες αντιλήψεις είναι καθαρά εθνικιστικές. Η μία μιλά για μια Ισπανία που δεν μπορούμε να ταυτιστούμε και η άλλη για μια Καταλωνία που δεν έχει σχέση με το δημοκρατικό και προοδευτικό μοντέλο που έχουμε στη σκέψη μας. Είναι δύο δεξιοί εθνικισμοί. Ο λογικός τρόπος που αντιμετωπίζουμε την κρίση και το γεγονός ότι έχουμε μια κοινή αίσθηση που ταυτίζεται με τις ανησυχίες τού κόσμου είναι καλό. Πολύς κόσμος κατάλαβε όχι μόνο ότι προτείνουμε σοβαρές λύσεις για το θέμα Ισπανία - Καταλωνία, αλλά και ότι το μοντέλο που προτείνουμε δεν θα διαιωνίσει την κατάσταση που υπάρχει σήμερα. Δεν προτείνουμε θαύματα. Αυτοί που προτείνουν την ανεξαρτησία υπόσχονται θαύματα. Ξέρουμε πολύ καλά ότι στην πολιτική δεν υπάρχουν θαύματα. Τα πάντα είναι σύνθετα και διαρκούν αρκετά. Το μοντέλο που προτείνουμε διατηρεί τη συνοχή του λαού μας, που, εάν αποφασίσει να βγει γρήγορα, μπορεί να διασπαστεί σε μια αντιπαράθεση με άλλες ταυτότητες.
* Αναφέρεστε στην προσπάθεια ενοποίησης των ψυχών της καταλανικής Αριστεράς;Ακριβώς. Σήμερα είμαστε όλοι σε ένα κόμμα. Δεν είναι εύκολο, είναι δύσκολο και σύνθετο. Υπάρχουν διαφορετικές τάσεις, θεωρίες, σκέψεις, πρακτικές και πολιτικές κουλτούρες. Ξεκινήσαμε τον Απρίλιο και σιγά - σιγά τα καταφέρνουμε. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν υπάρχουν βήματα προς τα πίσω. Θα έχουμε όλοι μας ένα κόμμα.
* Πώς βλέπετε το Αντιτρομοκρατικό Σύμφωνο;
Αυτό ξεκίνησε από το Λαϊκό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα για να αντιμετωπίσει την ΕΤΑ και είχε γίνει με την υιοθέτηση αντιδημοκρατικών μέτρων. Από την αρχή είχαμε μια κριτική στάση και δεν συμμετείχαμε. Την προηγούμενη Δευτέρα συμμετείχαμε ως παρατηρητές, για να δείξουμε στην κοινωνία ότι αναζητούμε μια ενωτική απάντηση και όχι να μετατρέψουμε την αντιπαράθεση με την τρομοκρατία σε μια μικροκομματική και μικροπολιτική αντιπαράθεση. Χάρη και στη δική μας στάση, η συνεδρίαση του Αντιτρομοκρατικού Συμφώνου περιορίστηκε στη χάραξη του συντονισμού της αστυνομίας και των θεσμών και στην αύξηση των ποινών ή στον περιορισμό των δικαιωμάτων και των ελευθεριών.
