Βγήκαν για τα καλά τα μαχαίρια στο γαλλικό Σοσιαλιστικό κόμμα, θέτοντας επί τάπητος ένα ζήτημα που ήταν προγραμματισμένο να ανοίξει μετά από τις προεδρικές εκλογές. Πρόκειται, ούτε λίγο ούτε πολύ για το μέλλον του κόμματος στον 21 ο αιώνα. Οι δύο υποψήφιοι, Αμόν και Βαλς, του δεύτερου γύρου της εσωκομματικής διαδικασίας για το χρίσμα του κόμματος, εκφράζουν δύο αντικρουόμενες κοσμοθεωρίες, που ήταν φανερό από το βράδυ του δεύτερου γύρου, φέτος, στις 30 Ιανουαρίου.
Οι δύο προσεγγίσεις (σοσιαλφιλελεύθερη του Βαλς, με περισσότερα κοινωνικά χαρακτηριστικά, εκείνη του Αμόν) ήταν με μαθηματική ακρίβεια βέβαιο ότι θα οδηγούσαν σε έκρηξη τον κομματικό φορέα. Όπερ και εγένετο, με τη δήλωση, που ήταν αναμενόμενη, του Βαλς ότι για «λόγους εθνικού συμφέροντος», στηρίζει Μακρόν. Το ίδιο άλλωστε είχε κάνει και πριν από λίγο καιρό ο υπουργός Άμυνας του Ολάντ, Ζαν Ιβ Λε Ντριάν. Και είναι απολύτως χαρακτηριστικό ότι και στις δύο περιπτώσεις, ο Εθνικός Γραμματέας του κόμματος, Ζαν Κριστόφ Καμπαντελίς εξέφρασε τη «θλίψη» του, χωρίς να καταδικάσει ενώ κάλεσε τα μέλη του κόμματος να επιδείξουν «ψυχραιμία». Αν σκεφθεί κανείς ότι έναν μόλις μήνα πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών (στις 23 Απριλίου), ο πρώην πρωθυπουργός κι ένας από τους σημαντικότερους υπουργούς του προέδρου Ολάντ, εγκαταλείπουν τον επίσημο υποψήφιο του κόμματος και τάσσονται ανοικτά υπέρ του αντιπάλου του, Εμανουέλ Μακρόν, χωρίς να προκληθεί καν η καταδίκη από τον γραμματέα του κόμματος, αντιλαμβάνεται το ναδίρ στο οποίο βρίσκεται το πάλαι ποτέ κραταιό κόμμα του Φρανσουά Μιτεράν.
Πλέον ο Μπενουά Αμόν βρίσκεται στο 10%, είναι πέμπτος, πίσω από τον Ζαν Λικ Μελανσόν, που βρίσκεται σε άνοδο. Ενδεικτικό ότι ο Αμόν έχασε 1,5 μονάδα, την οποία πήρε αντιστοίχως ο υποψήφιος της «Ανυπότακτης Γαλλίας». Ήταν έτσι απολύτως αναμενόμενο το γεγονός ότι ο Μελανσόν απέρριψε την πρόταση του εθνικού γραμματέα του Κομμουνιστικού κόμματος, Πιέρ Λωράν, για συνάντηση των δύο υποψηφίων καθώς και του οικολόγου Γιανίκ Ζαντό, ο οποίος στηρίζει τον Αμόν. Ο Αμόν κάλεσε τους «σοσιαλδημοκράτες αλλά και το ΚΚΓ, τους κομμουνιστές και τον Πιέρ Λωράν να ενώσουν τις δυνάμεις τους» με τις δικές του. Ωστόσο ο υποψήφιος της «Ανυπότακτης Γαλλίας» έκοψε κατηγορηματικά κάθε συζήτηση: «Έχω κάνει πολύ δρόμο, δεν έκανα καμία υποχώρηση, και δεν θα ξεκινήσω σήμερα»!
Την ίδια στιγμή, στην κορυφή των δημοσκοπήσεων, η Λεπέν κονταροχτυπιέται με τον Μακρόν, με τον Φιγιόν να χάνει καθημερινά έδαφος, και τους εσωκομματικούς του αντιπάλους να κάνουν ήδη σχέδια για το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων στη μετά -Φιγιόν εποχή- δηλαδή μετά από τις 23 Απριλίου. Μπορεί λοιπόν να μην έχουν διεξαχθεί ακόμη οι προεδρικές εκλογές, ωστόσο ένα είναι ήδη δεδομένο: ότι το πολιτικό τοπίο της Γαλλίας, είναι σε φάση μεγάλων ανακατατάξεων, με τις δύο βασικές, ιστορικές του εκφάνσεις -το ΣΚ και το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων-, να βιώνουν ουσιαστικά ταυτότητας και να έχουν μπει σε διαδικασία επαναθεμελίωσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
