O Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβαν τον ρόλο του πιονιέρου για τις πιο σημαντικές πολιτικές αλλαγές που πρέπει να πραγματοποιηθούν στην Ευρώπη. Με τεράστιο θάρρος και γενναιότητα. Για να δεχθούν μια πραγματικά αδυσώπητη και βίαιη απάντηση από τους ευρωκράτες και τους διεθνείς κερδοσκόπους του χρηματοοικονομικού τομέα, όπως της Goldman Sachs, και άλλους γύπες. Είναι καλό να μην ξεχνάμε και να διατηρούμε τη μνήμη μας και να αποδίδουμε την τιμή και τις ευχαριστίες που αξίζει ο καθένας.
Το πρώτο έτος της κυβέρνησης του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Αντόνιο Κόστα, που στηρίζεται από την κοινοβουλευτική Αριστερά, αποτέλεσε μια μεγάλη πολιτική και πολύ επιτυχημένη στροφή. Μια απρόβλεπτη στροφή που προκάλεσε σε πολλούς έκπληξη και κυρίως στη Δεξιά και όχι μόνο. Όχι όμως για μένα, που ήμουν πάντα και δημοσίως υπέρ μιας αριστερής λύσης για την κυβέρνηση. Είχα μάλιστα βοηθήσει να οικοδομηθεί αυτή η συμμαχία με μια δεκαετή παρουσία στον Δήμο της Λισσαβώνας.
Ο Αντόνιο Κόστα έθεσε τέλος στην ανελέητη και παράλογη πολιτική της δεξιάς κυβέρνησης. Μια πολιτική που φτωχοποίησε τους Πορτογάλους. Τα αποτελέσματα βρίσκονται στα μάτια όλων μας και μπορούμε να τα μετρήσουμε βάσει του επιπέδου της μείωσης του δημόσιου ελλείμματος. Το κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό κλίμα στην Πορτογαλία είναι εντελώς διαφορετικό σήμερα γιατί έχει βελτιωθεί σημαντικά.
Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη την περίοδο της διακυβέρνησης του Πάσος Κοέλιο, η Πορτογαλία στάθηκε στο ύψος των διεθνών και ιδιαίτερα των ευρωπαϊκών περιστάσεων με ένα αξιοπρεπές και σταθερό ανάστημα, χωρίς να προκαλεί περιττές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις. Γεγονός που αφόπλισε το θράσος των ακραίων ευρωκρατών και τροϊκανών. Οι πιέσεις, χάρη στη σταθερή και σοβαρή αριστερή θέση που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση, δεν είχαν αποτέλεσμα.
Οι συναντήσεις των ηγετών του ευρωπαϊκού Νότου αποτέλεσαν ένα εξαιρετικά θετικό γεγονός. Είναι σημαντικός ο συντονισμός και η άρθρωση του αγώνα για την υπεράσπιση σαφών κοινών συμφερόντων. Σε αντιπαράθεση με την έλλειψη ευαισθησίας των ευρωκρατών, που βρίσκονται μακριά από τα προβλήματα του κόσμου. Αδιάφορων, πολλές φορές, στα τρομερά κοινωνικά δράματα που τροφοδοτούν οι απρόσωπες αποφάσεις τους. Που πολλές φορές λαμβάνονται στο όνομα των μεγάλων χρηματοοικονομικών συμφερόντων.
Η Ευρώπη πρέπει να επιστρέψει και να αποτελέσει μια γη ελπίδας και επιβεβαίωσης των αξιών της αλληλεγγύης. Πρέπει να υπερασπίσουμε και να διατηρήσουμε το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Εάν το ευρωπαϊκό μοντέλο πεθάνει και οδηγηθούμε σε μια νέα εποχή συγκρούσεων, αβεβαιότητας, ίσως ακόμη και σε ένα ολοκληρωτικό σκότος. Οι σχέσεις των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση είναι καλές και σωστές και, χωρίς να είμαι αφελής και αθώος, έχουμε πλήρη συνείδηση ότι από αυτές τις καλές σχέσεις εξαρτάται το μέλλον μας, για να σταθούμε όλοι μας όρθιοι με αξιοπρέπεια, ο καθένας με τον τρόπο του, για την Πορτογαλία και όλο τον πορτογαλικό λαό.
Αγωνιζόμαστε για τις αξίες της Αριστεράς, τις αρχικές αξίες της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και αυτή αποτελεί μια αποφασιστική μάχη για το μέλλον του ευρωπαϊκού σχεδίου. Για το μέλλον της ειρήνης και της αλληλεγγύης στην Ευρώπη. Αυτή είναι η γνώμη μου και νομίζω ότι γύρω από αυτές τις αξίες θα πρέπει να ενωθούν όλοι και όλες, ο προοδευτικός κόσμος της Ευρώπης και εκτός αυτής. Δεν πρέπει να παρακολουθούμε ως ανήμποροι τον θρίαμβο της λαϊκιστικής, ξενοφοβικής και ρατσιστικής Δεξιάς. Προσοχή, είναι σημαντικό να ξέρουμε να διαβάζουμε τα μαθήματα του προηγούμενου αιώνα για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη. Αυτός είναι ο αγώνας των Πορτογάλων σοσιαλιστών.
Ζοάο Σοάρες, συγγραφέας και πολιτικός
Μετάφραση - απόδοση: Αργύρης Παναγόπουλος
Ζοάο Σοάρες
Ποιος είναι
Ο Ζοάο Σοάρες είναι ιδρυτικό μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Σαλαζάρ το 1973, επί μια περίπου δεκαετία δήμαρχος της Λισσαβώνας με τη στήριξη του Πορτογαλικού Κ.Κ., επί σειρά θητειών βουλευτής και ευρωβουλευτής, διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού της κυβέρνησης του Αντόνιο Κόστα. Μαζί με τον πατέρα του, πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας και πρώην πρωθυπουργό Μάριο Σοάρες, που έφυγε στις 7 Ιανουαρίου του 2017, υπήρξαν από τους πρωταγωνιστές της συνεργασίας του Σοσιαλιστικού Κόμματος με το Μπλόκο της Αριστεράς και το Πορτογαλικό Κ.Κ. για την αλλαγή στην Πορτογαλία και αποτέλεσαν μεγάλους φίλους του ελληνικού λαού από την αρχή της κρίσης, καταγγέλλοντας τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της τρόικας.
