“Αναλαμβάνω την ευθύνη” είπε χθες μια εμβρόντητη και μουδιασμένη Άνγκελα Μέρκελ ενώπιον ακόμη ενός εκλογικού “Τιτανικού” του κόμματός της που χρεώνεται η ίδια κι ενώ η Γερμανία υποκύπτει με τη σειρά της στη δηλητηριώδη “γοητεία” της αντιμεταναστευτικής και αντιευρωπαϊκής ρητορικής της εθνολαϊκιστικής Δεξιάς, βλ. AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία).
Μαζί με την εκλογική συντριβή τής καγκελαρίου ήρθαν και τα άσχημα “χαμπάρια” για την οικονομία. Ο ρυθμός ανάπτυξης πιθανόν να επιβραδυνθεί στο τρίτο τρίμηνο εκτιμά η Bundesbank, η ομοσπονδιακή κεντρική τράπεζα, λόγω της αδύναμης ζήτησης από το εξωτερικό για αγαθά του μεταποιητικού τομέα. Και το άλλοτε στιβαρό σύμβολο της γερμανικής οικονομικής ευρωστίας, η Deutsche Bank, είδε και πάλι χθες τις μετοχές της να “καίγονται” στα χρηματιστήρια με πτώση 2,6%. Από τις αρχές του χρόνου, η χρηματιστηριακή αξία της τράπεζας έχει βουλιάξει κατά 47%! Ακόμη κι αν δεν πληρώσει το πρόστιμο των 14 δισ. δολαρίων που της έχουν χρεώσει οι Αμερικανοί για τη σπέκουλα με τα ενυπόθηκα δάνεια, η τράπεζα θα χρειαστεί επειγόντως ανακεφαλαιοποίηση, προεξοφλούν οι ειδικοί.
Πανωλεθρία
Συγκεντρώνοντας μόλις το 17,6% στις τοπικές εκλογές της Κυριακής στο Βερολίνο, το συντηρητικό κόμμα της καγκελαρίου, η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU), κατέγραψε το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα της μεταπολεμικής ιστορίας της στην πόλη. Τις μεγάλες απώλειές της καρπώθηκε καθώς φαίνεται το AfD, συγκεντρώνοντας 14,2% και αποκτώντας αντιπροσώπευση σε ακόμη ένα τοπικό Κοινοβούλιο, γεγονός που αυξάνει περαιτέρω την επιρροή του.
Η άνοδός της σε μια μεγάλη κοσμοπολίτικη μητρόπολη της Γερμανίας αποδεικνύει ότι η Εναλλακτική δεν περιορίζεται πλέον στις υποβαθμισμένες ζώνες της πρώην ΓΛΔ όπου έχει τα προπύργιά της. Το μέχρι πρότινος περιθωριακό σχήμα που εμφανίστηκε στο αποκορύφωμα της ευρωκρίσης πριν από τρία χρόνια, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να βρίσκεται του χρόνου στην ομοσπονδιακή Βουλή... "Είμαστε πλέον ένα καθιερωμένο κόμμα" διακήρυξε περιχαρής ένας από τους ηγέτες του, ο Γεργκ Μόιτεν.
Για τη CDU της καγκελαρίου, η συντριβή είναι αβάσταχτη: Δεν θα εκπροσωπείται πλέον παρά μόνο σε 6 από τις 16 κυβερνήσεις ομόσπονδων κρατιδίων (!), σε δύο από τις οποίες μάλιστα ως ήσσων εταίρος στους τοπικούς κυβερνητικούς συνασπισμούς.
Προοπτική ελπίδας
Σημαντική όμως ήταν η επιτυχία της Αριστεράς (του Die Linke), που ενίσχυσε το ποσοστό της κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες, φτάνοντας στο 15,6%, και εδραιώνοντας τη θέση της ως τρίτη πολιτική δύναμη στη γερμανική πρωτεύουσα. Η εξέλιξη αυτή, σε συνδυασμό με την ανάδειξη των Σοσιαλδημοκρατών του SPD στην πρώτη θέση και των Πράσινων στην τέταρτη, αλλάζει άρδην τον συσχετισμό δυνάμεων και δρομολογεί αλλαγές προς προοδευτική κατεύθυνση όχι μόνο για το Βερολίνο αλλά πιθανώς και για όλη τη χώρα.
Ήδη, ο συμπρόεδρος του Die Linke Μπερντ Ρίξινγκερ δήλωσε ότι η Αριστερά είναι έτοιμη να δρομολογήσει τη διαδικασία για τη μεγάλη πολιτική αλλαγή στη Γερμανία, απευθύνοντας ουσιαστικά πρόσκληση συνεργασίας στους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους. “Είναι δυνατός ένας συνασπισμός (με SPD και Πράσινους) σε εθνικό επίπεδο εφόσον υπάρξει κοινός πολιτικός παρονομαστής” ξεκαθάρισε ο Ρίξινγκερ. Οι προϋποθέσεις από πλευράς Die Linke είναι να υπάρξουν αλλαγές στο πρόγραμμα του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος σε θέματα κοινωνικής και φορολογικής πολιτικής και να σταματήσουν οι στρατιωτικές αποστολές της Γερμανίας στο εξωτερικό.
Το SPD καλωσόρισε με τη σειρά του την προοπτική συνεργασίας με την Αριστερά, διαβλέποντας προφανώς ότι ο πολιτικός χρόνος της Μέρκελ τελειώνει. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Τόμας Όπερμαν δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο ενός "κοκκινο - κοκκινο - πράσινου" συνασπισμού μετά τις εθνικές εκλογές του 2017. Για κάτι τέτοιο όμως -όπως είπε-, επιβάλλεται να υπάρχει συμφωνία σε ουσιώδη θέματα, η οποία επί του παρόντος δεν υφίσταται.
Θετικοί εμφανίζονται από την πλευρά τους και οι Πράσινοι, με την κοινοβουλευτική εκπρόσωπό τους Κάτριν Γκέρινγκ-Έκαρτ να παραπέμπει στο πετυχημένο μοντέλο της τρικομματικής κυβέρνησης συνασπισμού Die Linke - Πρασίνων - Σοσιαλδημοκρατών στο κρατίδιο της Θουριγγίας. Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες δεν έχουν πλέον πλειοψηφία στο Βερολίνο και επομένως είναι πολύ πιθανός ένας τέτοιος συνασπισμός και στην πρωτεύουσα.
Mea culpa...
Για την ίδια τη Μέρκελ, πάντως, η κατάσταση είναι πλέον οριακή. Τσακισμένη ψυχολογικά από ακόμη μία εκλογική πανωλεθρία και κυριευμένη προφανώς από την (αλάθητη γυναικεία) διαίσθηση ότι το τέλος πλησιάζει, η Γερμανίδα καγκελάριος επιδόθηκε χθες σε ένα ρεσιτάλ “αυτοκριτικής” που -κατά παρελκυστικό τρόπο- επικεντρώθηκε αποκλειστικά στη διαχείριση του προσφυγικού.
Δήλωσε έτοιμη να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί και εξέφρασε τη λύπη της για τη “διστακτική στάση” της απέναντι στο μεγάλο προσφυγικό κύμα του καλοκαιριού του 2015. Προσπαθώντας μάλιστα να χαϊδέψει τα αυτιά των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων της, έφτασε στο σημείο να πει πως “Αν μπορούσα, θα γύριζα τον χρόνο πίσω”... Εμφανίστηκε πρόθυμη ακόμη και για “κωλοτούμπα”, λέγοντας πως αν γνώριζε πόσο οι άνθρωποι ήθελαν να αλλάξει τη μεταναστευτική πολιτική της, θα εξέταζε αυτό το ενδεχόμενο. “Αν η επιθυμία τού γερμανικού λαού είναι να μην κατακλυστεί η χώρα από ανεξέλεγκτη και χωρίς ρυθμίσεις μετανάστευση, τότε γι' αυτό ακριβώς μάχομαι" επανέλαβε.
Όσον αφορά το αποτέλεσμα των εκλογών, δεν μπόρεσε να κρύψει τη θλίψη και την απογοήτευσή της. "Ο κυβερνητικός συνασπισμός του Βερολίνου δεν έχει πια πλειοψηφία και αυτό είναι πολύ πικρό" είπε χαρακτηριστικά.
