Ανταπόκριση από το Παρίσι, Μόδεστος Σιώτος
Με την αποχή να αγγίζει το 49,83% ολοκληρώθηκε ο δεύτερος γύρος των περιφερειακών εκλογών τη προηγούμενη Κυριακή στη Γαλλία. Μεγάλος νικητής ο Νικολά Σαρκοζί και το κεντροδεξιό UMP, που κέρδισαν 66 περιφερειακά τμήματα από τα συνολικά 101, σηματοδοτώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την επιστροφή του πρώην προέδρου στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
«Ποτέ ξανά στο παρελθόν ο πολιτικός μας χώρος δεν είχε κερδίσει τόσες Περιφέρειες» υποστήριξε με εμφανή ικανοποίηση ο Σαρκοζί μπροστά στους υποστηρικτές του το βράδυ των εκλογών, δίνοντας το τόνο της στρατηγικής που θα ακολουθήσει εν όψει των προεδικών εκλογών του 2017: «Η αλλαγή έρχεται και τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει. Η ελπίδα ξαναγεννιέται στη Γαλλία, αλλά ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος».
Μετά την επιστροφή του στην πολιτική το περασμένο Νοέμβριο, ο Σαρκοζί δεχόταν τα πυρά από τους εσωκομματικούς του αντιπάλους, που τον κατηγορούσαν ότι η εκλογή στη προεδρία του UMP θα εμπόδιζε το γκωλικό κόμμα να επιστρέψει στη προεδρία. Λίγους μήνες αργότερα, ο Σαρκοζί μπορεί με βεβαιότητα να πει ότι η στρατηγική του πέτυχε. Συσπείρωσε τη δεξιά παράταξη βάζοντας τέλος στον εσωτερικό διχασμό των δελφίνων Φρανσουά Φιλόν και Ζαν - Φρανσουά Κοπέ, που βασάνιζε για δύο χρόνια το γκωλικό στρατόπεδο, διασφάλισε κρίσιμες εκλογικές συμμαχίες με μικρότερα κόμματα της Δεξιάς και του Κέντρου εν όψει των περιφερειακών εκλογών και περιθωριοποίησε τον βασικό του εσωκομματικό αντίπαλο Αλέν Ζουπέ. Επόμενος στόχος του Σαρκοζί, η ανασύσταση της κεντροδεξιάς παράταξης.
Σε δύσκολη θέση ο πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς
Στην ακριβώς αντίθετη θέση βρίσκεται ο πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, που δέχεται τα πυρά όχι μόνο του Σοσιαλιστικού Κόμματος αλλά και των Οικολόγων Πρασίνων, με τους οποίους συνεργάστηκε εκλογικά σε πολλές Περιφέρειες. Οι Σοσιαλιστές κέρδισαν 29 περιφέρειες και έχασαν το ένα τρίτο των αντιπροσώπων τους, σημειώνοντας τη δεύτερη χειρότερη επίδοσή τους από το 1988.
Παρ' ότι ο Βαλς εμφανίστηκε ήρεμος και μετρημένος την επομένη των εκλογών, η ακύρωση της παρουσίας του στο Συμβούλιο υπουργών Γαλλίας - Γερμανίας στο Βερολίνο μαρτυρά τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται.
Οι Σοσιαλιστές έχουν συνέδριο στις αρχές Ιουνίου και ο προσυνεδριακός διάλογος που έχει ανοίξει διεξάγεται προς το παρόν σε χαμηλούς τόνους. Η ηγεσία του κόμματος τονίζει πως «δεν πρέπει να δοθεί η εικόνα μιας διχασμένης παράταξης». Ωστόσο, ο Βαλς, που δεν ταξίδεψε στο Βερολίνο για να παρευρεθεί στη συνάντηση των βουλευτών του Σοσιαλιστικού Κόμματος, φαίνεται πως αντιλαμβάνεται το προσεχές πολιτικό αδιέξοδο.
Σύμφωνα με τον γαλλικό Τύπο, η συνάντηση των βουλευτών του Σ.Κ. είχε τον χαρακτήρα ενός «γκρουπ θέραπι», με τον βουλευτή Λοράν Μπομέλ να μιλάει για μια συνάντηση «χωρίς ενθουσιασμό και πάθος, αλλά με πολλή αγωνία». Η πεποίθηση ότι τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης Βαλς είναι αδιέξοδα βαθαίνει, ενώ πληθαίνουν οι φωνές από τη βάση του κόμματος που ζητούν από την ηγεσία της κυβέρνησης και του κόμματος να κάνουν μια στροφή «προς τα αριστερά» πριν να είναι πολύ αργά.
Πράσινοι: μεταξύ Σοσιαλιστών και Μετώπου της Αριστεράς
Ο αναβρασμός στο εσωτερικό των Σοσιαλιστών επηρεάζει προτίστως τα κόμματα που βρίσκονται στα αριστερά τους και κατά κύριο λόγο τους Πράσινους, που μέχρι πριν από ένα χρόνο συμμετείχαν στην κυβέρνηση.
Η Σεσίλ Ντουφλό, πρώην εθνική γραμματέας των Πρασίνων και υπουργός στη κυβέρνηση Αϊρό, κάλεσε τους Σοσιαλιστές να σταματήσουν να υποκρίνονται ότι «τίποτα δεν έχει αλλάξει», τονίζοντας την ανάγκη για τη χάραξη μιας «εναλλακτικής πολιτικής».
Το κόμμα των Πρασίνων είναι χωρισμένο στα δύο. Παρ' ότι ένα κομμάτι των οικολόγων συζητά την επιστροφή τους στη κυβέρνηση, η επιρροή της «αριστερής πτέρυγας» του κόμματος, που ζητά στενότερες σχέσεις με το Μέτωπο της Αριστεράς, δυναμώνει. Η ήττα του συνασπισμού των δυνάμεων της «ευρύτερης Αριστεράς» (στην οποία οι Γάλλοι συμπεριλαμβάνουν και τους Σοσιαλιστές) στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών τροφοδοτεί το φλερτ με τις δυνάμεις του Μετώπου της Αριστεράς, που έχει φουντώσει τους τελευταίους μήνες, μετά και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.
Για πολλά μέλη των Πρασίνων η νίκη της Αριστεράς στην Ελλάδα έχει γεννήσει προσδοκίες για το αναγκαίο ιστορικό ξεπέρασμα των παραδοσιακών διαχωριστικών γραμμών των κομμάτων της Αριστεράς και της Οικολογίας σε μία χρονική στιγμή που οι πολιτικές λιτότητας παρουσιάζονται ως μονόδρομος.
«Μια νέα αριστερή πολιτική απάντηση είναι επιτακτική»
Το κλειδί στην επανασύσταση της ριζοσπαστικής Αριστεράς βρίσκεται στα χέρια του Μετώπου της Αριστεράς, που καλεί τον κόσμο της εργασίας σε μαζικές κινητοποιήσεις το προσεχές διάστημα ενάντια στον νόμο Μακρόν, που στοχεύει στην απελευθέρωση του ωραρίου εργασίας τις Κυριακές και στην άρση των κλειστών επαγγελμάτων.
Τα αποτελέσματα των περιφερειακών εκλογών για το Μέτωπο της Αριστεράς κρίνονται ικανοποιητικά, παρά την απώλεια της Περιφέρειας του Αλιέρ, της μίας από τις δύο Περιφέρειες που ήλεγχε. Οι δυνάμεις της Αριστεράς συγκέντρωσαν το 9,46% των ψήφων, αυξάνοντας το ποσοστό τους κατά 0,6% σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές. Συνολικά, εξέλεξαν 178 περιφερειακούς συμβούλους, εκ των οποίων οι 166 ανήκουν στο Κομμουνιστικό Κόμμα, ενώ διατήρησαν τον έλεγχο της περιφέρειας Βαλ-ντε-Μαρν, που αποτελεί παραδοσιακό προπύργιο της γαλλικής Αριστεράς.
Σε άρθρο του στην εφημερίδα "L' Humanité" με τίτλο «Μία νέα αριστερή πολιτική απάντηση είναι από εδώ και πέρα επιτακτική», ο γενικός γραμματέας του Κ.Κ. Γαλλίας Πιερ Λοράν έδωσε τον τόνο για τη στρατηγική της Αριστεράς μετά τις εκλογές. Ο γ.γ. των κομμουνιστών τόνισε την ανάγκη να «κατασκευάσουμε μια νέα ελπίδα» απέναντι στον τρικομματισμό Σοσιαλιστών-UMP-Εθνικού Μετώπου που ανέδειξαν οι κάλπες, ενώ επανέλαβε την ανάγκη συσπείρωσης όλων των δυνάμεων που τοποθετούνται στην Αριστερά.
Για τον Πιερ Λοράν, η τάση της αποχής των «λαϊκών τάξεων» από τις εκλογές και η στροφή τους στην αγκαλιά της γαλλικής Ακροδεξιάς οφείλεται στην ανυπαρξία εναλλακτικής κοινωνικής και αλληλέγγυας πολιτικής απέναντι στη λιτότητα των Σοσιαλιστών. Τα λαϊκά στρώματα στη Γαλλία έχουν χάσει τη στενή σχέση τους με τα κόμματα της Αριστεράς και εν πολλοίς το φταίξιμο βρίσκεται στην ίδια Αριστερά. Την άποψη αυτή εστερνίζεται ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, το έτερον ήμιση στην ηγεσία του Μετώπου. Για τον Μελανσόν, αν και η αναγκαιότητα να «χαράξει το Μέτωπο νεους δρόμους» είναι προφανής, εκείνη πρέπει να έχει ως στόχο τη δημιουργία νέων λαϊκών συμμαχιών «αξιόπιστων και ανεξάρτητων», που θα συνοδεύονται από «συνελεύσεις των πολιτών ανοιχτών για όλους».
Πρώτος σταθμός για την πάλη του κόσμου της εργασίας θα είναι οι εθνικές κινητοποιήσεις των συνδικάτων την προσεχή εβδομάδα εν όψει της συζήτησης στη Σύγκλητο του νόμου Μακρόν. Το Κ.Κ. Γαλλίας και το Μέτωπο της Αριστεράς υπογραμμίζουν την ανάγκη για μαζική κινητοποίηση των εργαζομένων σε μια προσπάθεια να ενταθεί η λαϊκή πάλη σε μία περίοδο που, όπως λένε, δεν μπορούν να περιμένουν τίποτε από την κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
