Της ΚΑΚΗΣ ΜΠΑΛΗ
Τη δεύτερη μέρα του καινούργιου χρόνου σχεδόν επτά εκατομμύρια άνθρωποι στη Γερμανία θα δουν το εισόδημά τους στοιχειωδώς να αυξάνεται. Σε μια ευημερούσα χώρα, όπου η ψαλίδα φτωχών- πλουσίων ανοίγει συνεχώς και επικίνδυνα, τίθεται επιτέλους σε ισχύ η μόνη απόφαση της κυβέρνησης του μεγάλου συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών που αποπνέει μια αύρα κοινωνικής δικαιοσύνης: Το κατώτατο ωρομίσθιο των 8,5 ευρώ.
Κομμώτριες και ταξιτζήδες, καθαρίστριες και γκαρσόνια, εργάτες γης και καμαριέρες, που τώρα αμείβονται πολύ λιγότερο και καταφέρνουν να ζουν μόνο δουλεύοντας διπλοβάρδιες, θα πάρουν μια ανάσα. «Το κατώτατο μεροκάματο διασφαλίζει αξιοπρεπή αμοιβή για αξιοπρεπή εργασία», δηλώνει με ενθουσιασμό η υπουργός Εργασίας του κρατιδίου του Βερολίνου Ντίλεκ Κόλατ, ενώ πιστεύει ακράδαντα ότι αυτή η από καιρό ώριμη κίνηση θα έχει θετικά αποτελέσματα και στην οικονομία.
Όμως τα συνδικάτα ετοιμάζονται για πόλεμο, καθώς οι εργοδότες των κλάδων χαμηλής αμοιβής εμφανίζονται ιδιαίτερα... δημιουργικοί. Προκειμένου να μη δώσουν την νομοθετημένη αύξηση, βρίσκουν τρόπους να αλλάξουν τις σχέσεις εργασίας, να βαφτίσουν τους υπαλλήλους τους «ελεύθερους επαγγελματίες» ή να εντάξουν στα 8,5 ευρώ επιδόματα που υπήρχαν και πριν. Ειδικά στο Βερολίνο, τη φτωχομάνα της Γερμανίας, με το μεγάλο ποσοστό εργαζομένων που σήμερα δεν παίρνουν το κατώτατο ωρομίσθιο -σχεδόν 20%-, ο φόβος ότι ο νέος νόμος θα μείνει κενό γράμμα είναι μεγάλος.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι καταναλωτές στην πλειονότητά τους δηλώνουν πρόθυμοι να πληρώσουν κάτι παραπάνω για το κούρεμα, την ανθοδέσμη τους ή την κούρσα του ταξί προκειμένου να αμείβονται ανθρώπινα αυτοί που τους εξυπηρετούν, ενώ το συνδικάτο Verdi, του τομέα των υπηρεσιών, ζητάει να ενταθούν οι έλεγχοι της επιθεώρησης εργασίας. Αυτό απαιτεί αύξηση του προσωπικού των ελεγκτικών μηχανισμών, κάτι που σχεδιάζει με υπερβολική φειδώ η γερμανική κυβέρνηση. Γι' αυτό και τα συνδικάτα ξεκίνησαν εκστρατεία ενημέρωσης σε πολλούς χώρους δουλειάς για τα νομικά μέσα που έχουν οι εργαζόμενοι στη διάθεσή τους, εάν ο εργοδότης τους παρακάμψει το κατώτατο μεροκάματο, ενώ προσφέρουν και νομική στήριξη.
Η γραμμή... άμυνας των εργοδοτών είναι η απέραντη κινδυνολογία: «Θα αναγκαστούμε να κλείσουμε», «θα αναγκαστούμε να απολύσουμε», «θα πάψουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί». Κι όμως τα πιο ανταγωνιστικά κομμάτια της γερμανικής οικονομίας είναι αυτά που δίνουν μεγάλους μισθούς.
