Συνέντευξη στον Ανάργυρο ΣΕΒΑΣΤΟ
Στην κοινωνική κινητικότητα, όπως εκδηλώνεται με τις πρόσφατες μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις στην Ιταλία, προσβλέπει η Λουτσιάνα Καστελίνα, ιστορική μορφή της ιταλικής κομμουνιστικής Αριστεράς, προκειμένου να αναδιαταχθούν οι δυνάμεις της Αριστεράς, μέσα κι έξω από το PD και τη Λίστα Τσίπρα. Όχι, όμως, αυτομάτως, προειδοποιεί.
* Σήμερα υπάρχουν δυνατότητες διεύρυνσης της Αριστεράς και διαμόρφωσης νέων σχημάτων στην Ιταλία;
Το πιο σημαντικό πράγμα που συνέβη τον τελευταίο καιρό στην Ιταλία ήταν μια μεγάλη εργατική κινητοποίηση και μια κινητοποίηση των συνδικάτων. Γιατί κανένα πολιτικό υποκείμενο δεν γεννιέται παρά μόνο μέσα από μία κοινωνική ώθηση. Πιστεύω ότι με αυτό τον τρόπο θα διευκολυνθεί το δύσκολο έργο της δημιουργίας του πολιτικού υποκειμένου. Η "Λίστα Τσίπρα" ήταν σε κάθε περίπτωση μια εμπειρία θετική, που αποτελείται από υποκείμενα που δεν είναι ομοιογενή. Υπάρχει το κόμμα Δημοκρατία, Οικολογία, Ελευθερία (SEL), που είναι παρόν στη Βουλή με 35 βουλευτές, και από την άλλη η Κομμουνιστική Επανίδρυση, που δεν είναι πλέον στο Ευρωκοινοβούλιο, και μία σειρά από ομάδες χωρίς συγκεκριμένη οργανωτική μορφή.
Επιπλέον υπάρχει μια αριστερή πτέρυγα μέσα στο Δημοκρατικό Κόμμα, η οποία συνεργάζεται με το SEL. Είναι τριάντα κυβερνητικοί βουλευτές του PD που ψήφισαν κατά του job sact, της μεταρρύθμισης της εργασίας. Υπάρχει ένα πλαίσιο που βρίσκεται σε κίνηση χάρη σε αυτή την κινητοποίηση των εργαζομένων. Αυτή η κινητοποίηση έγινε παρ' όλο που το 60% των ατόμων που απαρτίζουν το συνδικάτο ψηφίζουν το Δημοκρατικό Κόμμα. Δεν είναι αυτόματο το γεγονός ότι θα ψηφίσουν για κάποιο άλλο πολιτικό υποκείμενο.
* Η νεολαία κινητοποιείται;
Υπάρχει μία πολύ άγρια πολεμική ενάντια στα κόμματα από την πλευρά των νέων. Έχουν ξαναρχίσει να κινητοποιούνται, αλλά δεν σκέφτονται να δημιουργήσουν ένα νέο πολιτικό υποκείμενο, γιατί έχουν μεγάλη δυσπιστία και μεγάλη απογοήτευση απέναντι στα κόμματα και τις οργανωμένες ομάδες.
Υπάρχει αυτή τη στιγμή και μια μεγάλη κρίση της δημοκρατίας στην Ιταλία, γιατί η αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία, που λειτουργούσε καλύτερα όταν υπήρχαν τα μεγάλα κόμματα τα οποία ήταν ένα κανάλι επαφής με το πλήθος, δεν υφίσταται πια και αυτή τη στιγμή ο Ρέντζι έχει κάνει και ένα πολύ κακό πράγμα. Λέει, δηλαδή, ότι κάνει τα πάντα ο ίδιος με τους τεχνικούς του και δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Έτσι έχει δημιουργηθεί ένα ρήγμα ανάμεσα στο κοινό, τους πολίτες και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Υπάρχει η δημοκρατία του facebook, μου αρέσει, δεν μου αρέσει (like ή χωρίς like), αλλά εκεί δεν συμμετέχεις, δεν οικοδομείς, δεν θες να φτιάξεις κάτι καινούργιο.
* Ποια είναι η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ στην Ιταλία;
Είναι πολύ δημοφιλής ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί κατάφερε να ενώσει την Αριστερά και να έχει επιτυχία. Όπως είπα χθες, αρχικά, όταν φτιάξαμε τη "Λίστα Τσίπρα", δεν γνώριζαν καθόλου τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα και με ρωτούσαν αν ο Τσίπρας ήταν κάποιο καινούργιο ελληνικό γιαούρτι. Σήμερα όλοι ξέρουν ποιος είναι ο Τσίπρας πάντως.
* Η Ιταλία έχει προβλήματα με την οικονομία της, έχει προβλήματα και με την Κομισιόν. Τι προοπτικές υπάρχουν για Μέτωπο του Νότου;
Εξαρτάται ποιος θα κερδίσει στις εκλογές στην Ισπανία πρώτα - πρώτα και χρειάζεται και μία αλλαγή, μέσα στο ιταλικό Κοινοβούλιο, γιατί αυτή τη στιγμή ο Ρέντζι εκπροσωπεί τους ισχυρούς της κοινωνίας και όχι τους εργαζομένους.
* Νίκες στην Ισπανία και την Ελλάδα θα επηρεάσουν το πολιτικό κλίμα στην Ιταλία;
Οπωσδήποτε οι νίκες έχουν πάντα καλή επιρροή, αλλά στην Ιταλία δεν θα είναι γρήγορη αυτή η διαδικασία. Περιμένουμε βοήθεια από την Ελλάδα.
* Έχουν αντιστραφεί οι όροι δηλαδή.
Είμαι πολύ ευχαριστημένη γιατί, επιτέλους, είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στην Ελλάδα και, αντί να βρω μια Αριστερά στην παρανομία, που να απειλείται και να κινδυνεύει, βρίσκω μια νικηφόρα Αριστερά. Πλέον αστειευόμαστε στην Ιταλία λέγοντας ότι πρώτα πηγαίναμε στη Μόσχα για να πάρουμε γραμμή, τώρα πάμε στην Αθήνα!
* Μάθαμε ότι δίνετε κάποια αρχεία που έχετε για την Ελλάδα στα ΑΣΚΙ. Τι περιλαμβάνουν τα αρχεία αυτά;
Περιέχουν πολλές εφημερίδες αρχικά. Το '61 με το ΠΑΜΕ, το '65 με τα Ιουλιανά, το '67 το πραξικόπημα, όλα τα άρθρα που είχα γράψει και επίσης είχα έρθει παράνομα, την εποχή που είχα κάνει ο βασιλιάς το αντικίνημα. Επέστρεψα το '84 με τη Μεταπολίτευση. Υπάρχουν και αναλύσεις που έχω κάνει για την Ελλάδα και για την Ιταλία για το δικό μας κόμμα. Επίσης περιέχουν ένα κείμενο που είχε γραφτεί από τους Έλληνες φοιτητές το '68 που εξηγούσε γιατί έφευγαν από την ΕΔΑ. Κάποιοι από αυτούς μετά έγιναν μαοϊκοί, αλλά τότε ήταν πολλοί, σχεδόν όλοι οι Έλληνες φοιτητές. Πολλά έγγραφα για όλα αυτά τα τμήματα της Αριστεράς, τους τροτσκιστές, τους μαοϊκούς.
* Μιλήσατε στην εκδήλωση για τον Γιάννη Μπανιά. Πώς τον θυμάστε;
Γνώρισα τον Γιάννη όταν ήταν μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη πριν από τη δικτατορία. Μετά, για επτά χρόνια, δεν ξανασυναντηθήκαμε βεβαίως. Μετά βρεθήκαμε πάλι σε κινηματικές διαδικασίες και στα συνέδρια του ΚΚΕ Εσωτερικού. Πάνω απ' όλα μας ένωνε η ίδια ιδέα, η ίδια σκέψη, δηλαδή η επανίδρυση του κόμματος και η επανένωση της Αριστεράς. Την ίδια στιγμή που συνέβαιναν αυτά, είχαμε διαγραφεί από το κόμμα επειδή συμμετείχαμε στην ομάδα του Μανιφέστου. Όταν ιδρύθηκε η ΑΚΟΑ, επίσης ήμασταν κοντά, μας άρεσε πάρα πολύ το γεγονός ότι στον τίτλο υπήρχε και η λέξη οικολογία μαζί με τον κομμουνισμό, γιατί ήταν ένας νέος τρόπος να αντιλαμβάνεσαι τον κομμουνισμό!
