Βρυξέλλες. Χριστίνα Βασιλάκη
Στις μουσικές καρέκλες οι παίκτες είναι υποχρεωμένοι να κινούνται συνεχώς όσο παίζει η μουσική και μόνο όταν σταματήσει να προσπαθήσουν να πιάσουν την κοντινότερη θέση. Όποιος μείνει όρθιος αποχωρεί από το παιχνίδι. Στο ζήτημα όμως της διεκδίκησης των κορυφαίων πόστων στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα -που, εδώ που τα λέμε δεν διαφέρει σημαντικά- η τακτική αυτή μάλλον είναι λάθος.
Αυτό ισχύει κυρίως για τον υποψήφιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μάνφρεντ Βέμπερ, ο οποίος την περασμένη εβδομάδα κατέβαλε απέλπιδες προσπάθειες να παραμείνει “ζωντανός” στη διεκδίκηση, την ώρα που ακόμα και η μεγαλύτερη υποστηρίκτριά του, η Άνγκελα Μέρκελ, ετοιμάζεται να τον θυσιάσει στον βωμό ενός συμβιβασμού. Ο “πανικός” του ήταν εμφανής στα άρθρα που δημοσίευσε σε γερμανικές εφημερίδες στα οποία αφενός κατηγορούσε το Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν (χωρίς φυσικά να τον κατονομάζει) ότι δε σέβεται το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και αφετέρου υπογράμμιζε ότι το αποτέλεσμα αυτό ήταν “εντολή” να γίνει πρόεδρος της Επιτροπής.
Την ίδια ώρα η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωνε ανοιχτά ότι, αν και εκείνη συνεχίζει να υποστηρίζει τη διαδικασία, θα είναι δύσκολο να επικρατήσει αυτή τη φορά λόγω του κατακερματισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Στις Βρυξέλλες είναι ξεκάθαρο ότι η επίτευξη συμφωνίας σήμερα θα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Επί της ουσίας μπορεί το όνομα του Βέμπερ να έχει παραμείνει επίσημα στο τραπέζι, ωστόσο πλέον όλοι γνωρίζουν ότι η επιβίωσή του στη διαπραγμάτευση με τους Σοσιαλιστές και τους Φιλελεύθερους κάθε άλλο παρά εγγυημένη είναι.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι το γαλλογερμανικό αδιέξοδο στο οποίο έχει “κολλήσει” επί της ουσίας η διαδικασία επιλογής των προσώπων, δεν θα μπορούσε να λυθεί με μία ξεκάθαρη ήττα των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών. Οπότε θα πρέπει να περιμένει κανείς ότι ο Βέμπερ θα πάρει μαζί του και τους υποψηφίους των υπόλοιπων κομμάτων (Τίμερμανς από Σοσιαλιστές και Βεστάγκερ από τους Φιλελεύθερους).
Με την ίδια λογική θα πρέπει να “σβηστεί” και το όνομα του Μισέλ Μπαρνιέ, ο οποίος ναι μεν προέρχεται από το ΕΛΚ, αλλά είναι Γάλλος και επομένως τυχόν επιλογή του ενδέχεται να μεταφραστεί ως νίκη του Παρισιού, αφού ο Εμ. Μακρόν έχει μιλήσει υπέρ της υποψηφιότητάς του. Επίσης, είναι αρκετές οι φωνές που σημειώνουν ότι ο Μακρόν και οι υπόλοιποι Φιλελεύθεροι ηγέτες (όπως ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε και ο απερχόμενος Βέλγος πρωθυπουργός Σαρλ Μισέλ) παίζουν σκληρά το παιχνίδι αυτό προκειμένου να εμφανιστούν ως κυρίαρχες δυνάμεις και να υπονομεύσουν τη μέχρι τώρα ηγεμονία των κεντροδεξιών ομολόγων τους.
Ωστόσο, είναι γεγονός ότι το όνομα του Μ. Μπαρνιέ ακούγεται όλο και περισσότερο τις τελευταίες ημέρες ως η καλύτερη συμβιβαστική λύση. Σύμφωνα με πηγή κοντά στις διαπραγματεύσεις, είναι ένα πρόσωπο που είναι ανοιχτά αποδεκτό από τους περισσότερους ηγέτες που δεν ανήκουν στο ΕΛΚ, ενώ ικανοποιεί το αίτημα του κεντροδεξιού κόμματος να κρατήσει τη θέση της προεδρίας της Επιτροπής.
Επιπλέον θεωρείται ότι λόγω της εμπειρίας του στο Brexit είναι πολύ πιο ικανός από τον Βέμπερ να διαχειριστεί τα “ανοιχτά μέτωπα” όχι μόνο με το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και με τις ΗΠΑ ή την Κίνα.
Εάν μάλιστα καταστεί δυνατή η συμφωνία αυτή, αυτόματα θα “ξεκλειδώσει” η επιλογή και των υπόλοιπων προσώπων για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του Ευρωκοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πολλοί είναι αυτοί που “βλέπουν” να αναλαμβάνει κάποιος Φιλελεύθερος (ο Βέλγος ενδεχομένως, αφού ο Ρούτε έχει δηλώσει ότι δεν ενδιαφέρεται).
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνιούνται οι Σοσιαλιστές, οι οποίοι ήρθαν δεύτεροι στις εκλογές και είναι δεδομένο ότι δε θα εγκαταλείψουν τη μάχη. Στο Ευρωκοινοβούλιο γίνεται αρκετός λόγος για τη Σκα Κέλερ, ώστε να εκπροσωπηθεί η Γερμανία και να υπάρξει και μια γυναίκα πρόεδρος (αν και ο στόχος που είχε θέσει ο Ντόναλντ Τουσκ ήταν να αναλάβουν γυναίκες δύο από τις τέσσερις θέσεις). Επίσης ακούγεται και το όνομα του Βέλγου επικεφαλής των Φιλελευθέρων στο Ευρωκοινοβούλιο Γκι Φερχόφσταντ.
Τέλος, σε αυτήν την περίπτωση, θα βγει από το κυνήγι της προεδρίας της ΕΚΤ ο Γερμανός σκληροπυρηνικός Γενς Βάιντμαν, κάτι που θα χαροποιήσει ιδιαίτερα τις χώρες του Νότου.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για μακρές διαβουλεύσεις, οι οποίες δεν αποκλείεται να συνεχιστούν αύριο το πρωί, όπως δήλωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ. Ενδεχόμενο, όμως, νέο αδιέξοδο ίσως να επιβαρύνει σημαντικά το κλίμα, αφού θα στείλει τελείως λάθος μήνυμα για την αποτελεσματικότητα της Ε.Ε.
