Η δολοφονία του 34χρονου αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από μέλη της Χρυσής Αυγής εντάσσεται στον κύκλο βίας που φέρει την υπογραφή της άκρας δεξιάς και στην άνοδο της ναζιστικής ιδεολογίας που παρατηρείται συνολικά στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.
Η περίπτωση της δολοφονίας 77 ανθρώπων στην Νορβηγία από τον ακροδεξιό Αντερς Μπρέιβικ τον Ιούλιο του 2011 ήταν η πρώτη που συγκλόνισε τον ευρωπαϊκό κόσμο. Δύο χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 2013, μέλη ακροδεξιάς οργάνωσης δολοφονούν έναν 18χρονο στο Παρίσι.
Η γαλλική εμπειρία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον τόσο για την πολιτική αντιμετώπιση του γεγονότος όσο και για την δικαστικές ενέργειες που ακολούθησαν.
Στις 5 Ιουνίου του 2013, ο 18χρονος Κλεμάν Μερίκ δολοφονείται στο Παρίσι μετά από διαπληκτισμό με μέλη της ακροδεξιάς οργάνωσης Εθνικιστικές Επαναστατικές Νεολαίες (Jeunesses nationalistes révolutionnaires –JNR). Μέσα σε λίγες μόνο μέρες, οι πολιτικές δηλώσεις αλλά και η κοινωνική κατακραυγή οδηγούν στην αυτοδιάλυση της εν λόγω φασιστικής οργάνωσης καθώς και του 3ου Δρόμου (3ème Voie) με την οποία συνδεόταν.
Οι δηλώσεις των πολιτικών και δημόσιων προσώπων μετά τη δολοφονία στη Γαλλία
Σύσσωμος ο γαλλικός πολιτικός κόσμος καταδικάζει τη δολοφονία και προβαίνει από την πρώτη στιγμή σε σχετικές δηλώσεις. Αξίζει να σημειωθούν οι δηλώσεις των επικεφαλής της γαλλικής κυβέρνησης, των πολιτικών κομμάτων και δημόσιων προσώπων.
Μετά τη βίαιη επίθεση, ο σοσιαλιστής υπουργός Εσωτερικών, Μάνουελ Βαλλς, επισκέπτεται τον τόπο του εγκλήματος και δηλώνει «την απόλυτη αποφασιστικότητά του να εξαλείψει τη βία που φέρει την υπογραφή της άκρας δεξιάς». Καταδικάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο αυτήν την αποτρόπαια πράξη και διαβεβαιώνει ότι «έχουν δρομολογηθεί οι ενέργειες για την αναζήτηση του υπεύθυνου ή των υπεύθυνων».
Κατά τη διάρκεια ενός διαπληκτισμού ανάμεσα σε «δύο ομάδες ανθρώπων, πολύ πιθανόν για λόγους πολιτικής φύσεως, ένας ακτιβιστής της άκρας αριστεράς χτυπήθηκε πολύ βίαια από αρκετούς σκίνχεντ», διευκρινίζει το Υπουργείο Εσωτερικών σε ανακοίνωσή του.
«Μαθαίνω με τρόμο τη δολοφονική επίθεση από μέλη της άκρας δεξιάς, της οποίας θύμα ήταν ένας νέος ακτιβιστής κοντά στο σταθμό Σαν Λαζάρ απόψε το βράδυ», γράφει σε ανακοίνωσή του ο δήμαρχος του Παρισιού, Μπερτράν Ντελανοέ. «Ελπίζω η αστυνομία και η δικαιοσύνη να καταφέρουν να αναγνωρίσουν άμεσα τους ενόχους και να λάβουν όλα τα μέτρα που επιβάλλονται», προσθέτει απευθύνοντας τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια και τους οικείους του θύματος.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, Ζαν- Μαρκ Αιρώ, δηλώνει ότι «η ευθύνη μας δεν περιορίζεται στο να εξασφαλίσουμε ότι αυτές οι ιδέες δεν θα εξαπλωθούν αλλά και στο να βρούμε τις νομικές και πολιτικές απαντήσεις έτσι ώστε όλα αυτά τα κινήματα, ρατσιστικά, αντισημιτικά, ομοφοβικά, να παταχθούν. Ζήτησα από τον υπουργό Εσωτερικών και τον υπουργό Δικαιοσύνης να εξετάσουν όλες τις δυνατότητες που θα επιτρέψουν να «κομματιαστούν», δημοκρατικά και βάσει του νόμου, αυτά τα κινήματα φασιστικής και νεοναζιστικής ιδεολογίας που βλάπτουν τη Δημοκρατία και τη Γαλλία".
Ο Χαρλέμ Ντεζίρ, γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Γαλλίας καλεί από την πλευρά του σε μια συγκέντρωση των πολιτικών δυνάμεων κατά της βίας.
Οι Νέοι Σοσιαλιστές, η νεολαία του Σοσιαλιστικού Κόμματος (Jeunes Socialistes), δηλώνουν από την πλευρά τους «πενθούντες» και καλούν «για ακόμη μία φορά, πιο αποφασιστικά από ποτέ, στη διάλυση των δεξιών παρατάξεων που καλλιεργούν το μίσος και τη βία, με αποτέλεσμα, όπως βλέπουμε, το θάνατο ενός ανθρώπου».
Σύμφωνα με το Αριστερό Κόμμα (Parti de gauche –PG), ο ακτιβιστής, «γνωστός για τη πολιτική του δράση ενάντια στην άκρα δεξιά, δέχτηκε άνανδρη επίθεση στο Παρίσι, στη γειτονιά του σταθμού Σαν Λαζάρ». Εξάλλου, η ανακοίνωση του θανάτου του νέου ακτιβιστή αντιφασίστα πραγματοποιείται στο μπλογκ του Αλέξις Κορμπιέρ, δημοτικό σύμβουλο του Παρισιού και γραμματέα του PG. Το κόμμα υπό την συν-προεδρία του Ζαν Λικ Μελανσόν «καλεί τον υπουργό Εσωτερικών και απαιτεί από τις αστυνομικές δυνάμεις να βρουν τους υπαίτιους γι' αυτό το ειδεχθές έγκλημα στο συντομότερο χρονικό διάστημα». Επίσης, «απαιτεί τη διάλυση των ακροδεξιών ομάδων οι οποίες αυξάνουν τις βίαιες πράξεις τους στο Παρίσι και σε όλη τη χώρα εδώ και αρκετές εβδομάδες».
Το Αριστερό Κόμμα καλεί σε συλλαλητήριο την Πέμπτη στην πλατεία Σαν Μισελ στο Παρίσι με μαζική συμμετοχή κόσμου.
Σε δήλωσή της, η οργάνωση SOS Ρατσισμός ζητάει τη διάλυση «χωρίς καθυστέρηση» της ομάδας Εθνικιστικές Επαναστατικές Νεολαίες, εάν η εμπλοκή της επιβεβαιωθεί.
Σε ένα μήνυμα στο τουίτερ, ο επιχειρηματίας, Πιερ Μπερζέ καλεί σε «κινητοποίηση με αφορμή τον θάνατο του Κλεμάν» και ζητάει «να κατέβουμε ένα εκατομμύριο κόσμος στον δρόμο για να εκφράσουμε την αγανάκτησή μας και τον θυμό μας». Εκτιμά ότι η συλλογικότητα La Manif pour tous και όλοι οι πολέμιοι του γάμου των ομοφυλοφίλων που διαδήλωναν στο δρόμο τους τελευταίους μήνες συνέβαλαν στην επίθεση αυτή.
( Σημ.: La Manif pour tous: συλλογικότητα που οργάνωσε και πρωτοστάτησε στις διαδηλώσεις ενάντια στον γάμο ατόμων του ίδιου φύλου τον τελευταίο χρόνο στη Γαλλία)
Η διαφορετική προσέγγιση της Γαλλικής δεξιάς
Ενδιαφέρον έχουν οι δηλώσεις του κεντροδεξιού κόμματος, Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP), καθώς καταδεικνύουν και τη διαφορετική προσέγγιση της δεξιάς στη Γαλλία σε σχέση με τους Σοσιαλιστές και την Αριστερά, θυμίζοντας την ελληνική θεωρία των δύο άκρων, η οποία εκφράστηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Χρύσανθο Λαζαρίδη, την ίδια μέρα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.
Ο πρόεδρος του UMP, Ζαν-Φρανσουά Κοπέ, ζητάει την Πέμπτη, «μετά τη φιλονικία στην οποία ο Κλεμάν Μερίκ βρήκε το θάνατο, τη διάλυση των παρατάξεων τόσο της άκρας δεξιάς όσο και της άκρας αριστεράς», των οποίων «η μόνη έκφραση είναι η βία». «Αυτές οι εξτρεμιστικές ομάδες - η άκρα αριστερά και η άκρα δεξιά - αποτελούν κίνδυνο», δηλώνει ο επικεφαλής του UMP κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στα κεντρικά γραφεία του κόμματος. «Ζητώ από τον υπουργό Εσωτερικών να αναλάβει τις ευθύνες του. Αυτές οι εξτρεμιστικές ομάδες, των οποίων η μοναδική έκφραση είναι η βία, θα πρέπει να διαλυθούν».
Οι αντιδράσεις για τα λεγόμενα του Ζαν- Φρανσουά Κοπέ είναι έντονες από όλον τον πολιτικό κόσμο με διάφορες δηλώσεις που απορρίπτουν και καταδικάζουν την πολιτική εξίσωση της άκρας αριστεράς και της άκρας δεξιάς:
Μανουέλ Βαλλς, υπουργός Εσωτερικών: «Να αποφύγουμε τις εξισώσεις ανάμεσα στα κινήματα. Αυτοί της άκρας δεξιάς πρέπει να διαλυθούν και η Δημοκρατία πρέπει να είναι αμείλικτη και να επιτεθεί στις βλαβερές ιδέες που μας θυμίζουν τις χειρότερες στιγμές στην ιστορία μας», «Δεν είναι η στιγμή να κάνουμε συμψηφισμούς. Πρόκειται για ομάδες της άκρας δεξιάς που εκφέρουν το λόγο της βίας εδώ και μήνες. Δεν πρέπει να συγχέουμε το λόγο αυτό με εκείνους οι οποίοι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μάχονται κατά του φασισμού».
Σεσίλ Ντυφλό, υπουργός Κατοικίας και πρόεδρος των Πρασίνων: «Είναι απόλυτα σκανδαλώδεις τέτοιες δηλώσεις. Δεν μπορούμε να εξισώνουμε τους φασίστες και τους αντιφασίστες», «Υπάρχει μια ιδεολογική άνοδος της άκρας δεξιάς. Κάποιοι στην δεξιά, όχι όλοι, άφησαν να ανθίσουν οι φασιστικές ιδέες. Υπάρχουν πολιτικοί οι οποίοι είναι υπεύθυνοι καθώς παρέλασαν με ακτιβιστές που αυτοπροσδιορίζονται νεοναζί και χαιρετούν με προτεταμένα χέρια. Δεν μπορούμε να το ανεχτούμε αυτό».
Ναζά Βαλό Μπελκασέμ, υπουργός Δικαιωμάτων των γυναικών και κυβερνητική εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού κόμματος: ο Ζαν- Φρανσουά Κοπέ «έχασε την ευκαιρία να σωπάσει», «η αντιπαράθεση μεταξύ άκρας αριστεράς και άκρας δεξιάς συμβάλλει στο να αμβλυνθούν οι ευθύνες των δραστών», θλίψη για «τις υπερβολές και τις καταχρήσεις στο περιθώριο των διαδηλώσεων της La Manif pour tous, στις οποίες είδαμε την επανεμφάνιση μικρών ομάδων τις οποίες είχαμε ξεχάσει στη Γαλλία τις τελευταίες δεκαετίες»...
Παρά τις αντιδράσεις αυτές, το δεξιό κόμμα μέσω του βουλευτή του Ερίκ Τσιοτί, συνέχισε στην ίδια κατεύθυνση λέγοντας ότι πρέπει «να καταγγείλουμε την ακραία βία, είτε προέρχεται από τα δεξιά είτε από τα αριστερά», γιατί στην πραγματικότητα «η βία δεν έχει πολιτικό χρώμα». Συμπλήρωσε ακόμη ότι ο θάνατος του νέου ακτιβιστή «δεν έχει καμία σχέση» με την La Manif pour tous. «Πώς μπορούμε να συγκρίνουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλων που εξέφρασαν μια άποψη με την πράξη οργισμένων τρελών;».
Το Εθνικό Μέτωπο (Front National) με δήλωση της προέδρου Μαρίν Λε Πεν, υποστηρίζει ότι «δεν έχει καμία σχέση» με το «φρικτό» θάνατο ενός νεαρού αριστερού ακτιβιστή.
Ενώ ο Υπουργός Εσωτερικών δηλώνει ότι η επίθεση φέρει τη σφραγίδα της ακροδεξιάς, η ευρωβουλευτής του Εθνικού Μετώπου ισχυρίζεται ότι το κόμμα «δεν έχει καμία σχέση, είτε από κοντά είτε από μακριά» με «αυτές τις απαράδεκτες πράξεις». Συμπληρώνει ότι «αν κάποιοι χρησιμοποιούν το γεγονός για να δημιουργήσουν συνονθυλεύματα και για να σπιλώσουν το κίνημα στο οποίο πρεσβεύω, οφείλουν και αυτοί να απαντήσουν».
Το τηλεοπτικό δίκτυο RTL είχε προηγουμένως μεταδώσει τη μαρτυρία ενός περαστικού της επίθεσης: «Είδα έναν άνδρα με ένα τατουάζ στο λαιμό. Ήταν μια σβάστικα. Είχε ύψος 1.90μ και ξυρισμένο κεφάλι. Στη συνέχεια παρατήρησα έναν φίλο του, επίσης σκίνχεντ, με T-shirt του Εθνικού Μετώπου».
Αιτήματα για διάλυση ακροδεξιών οργανώσεων
Ήδη πριν από τη δολοφονία του Κλεμάν Μερίκ, η Γαλλική κυβέρνηση δείχνει αποφασισμένη να αντιμετωπίσει με πυγμή την άνοδο της ακροδεξιάς βίας που έβρισκε πρόσφορο έδαφος στο πλαίσιο της καμπάνιας ενάντια στο γάμο των ομοφυλοφίλων όλον τον προηγούμενο χρόνο.
Το αίτημα για διάλυση των ακροδεξιών οργανώσεων τίθεται και από διάφορους πολιτικούς φορείς και κόμματα (Κόμμα της Αριστεράς, UMP, Nέοι Σοσιαλιστές, SOS Ρατσισμός ). Η δολοφονία του Κλεμάν Μερίκ αναβιώνει το θέμα που είχε αρχικά τεθεί κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στη Γαλλία, υποκινούμενες από την La Manif pour tous. Η συλλογικότητα αυτή αντιτίθεται στο γάμο των ομοφυλοφίλων και διοργανώνει από τον Νοέμβριο του 2012 έως τον Μάιο του 2013 πολυπληθείς συγκεντρώσεις σε ολόκληρη τη Γαλλία, υπό την καθοδήγηση της φανατικής καθολικής Φριζίντ Μπαρζό.
Στις 17 Απριλίου, οι Νέοι Σοσιαλιστές ξεκινούν μία διαδικτυακή εκστρατεία/αίτηση προς το Υπουργείο Εσωτερικών, στην οποία καλούν το γαλλικό λαό να υπογράψει υπέρ της διάλυσης των ακροδεξιών ομάδων: Εθνικιστικές Επαναστατικές Νεολαίες, GUD και Bloc Identitaire.
Στις 27 Μαΐου, το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας (PCF) ζητά τη διάλυση της Génération Identitaire (Γενιά Tαυτότητας), πρόσφατο παρακλάδι του Bloc Identitaire, που φαίνεται να είναι υπαίτια για την κατάληψη της έδρας του Σοσιαλιστικού Κόμματος στο Παρίσι αλλά και του υπό κατασκευή τζαμιού στο Πουατιέ πριν λίγους μήνες.
Επίσης την ίδια μέρα, στις 27 Μαΐου, 93 εχθροί του γάμου των ομοφυλοφίλων προσάγονται και 2 κρατούνται στα πλαίσια διαδήλωσης στο Παρίσι. Η διαδήλωση είχε καλεστεί, με αφορμή την επίσκεψη του Φρανσουά Ολάντ σε σχολείο της πόλης, από τη συλλογικότητα Γαλλική Άνοιξη, από τις πιο φανατικές ενάντια στο γάμο ανθρώπων του ίδιου φύλου. Ο πρωθυπουργός κάνει λόγο για συνθήματα που παραπέμπουν σε εποχές που ευτυχώς έχουν περάσει. Ο υπουργός Εσωτερικών, Μανουέλ Βαλλς, δηλώνει ότι η απαγόρευση της συγκεκριμένης οργάνωσης είναι "υπό μελέτη", καθώς υπάρχουν καταγγελίες για ομοφοβικές επιθέσεις, παρακινήσεις σε πράξεις μίσους και ταραχές που απειλούν τη δημόσια τάξη.
Το Γαλλικό Σύνταγμα σχετικά με τη διάλυση οργανώσεων
Σύμφωνα με το Γαλλικό Σύνταγμα, είναι δυνατή η απαγόρευση ομάδας - οργάνωσης βάσει νόμου του 1936, σχετικά «με ομάδες σύγκρουσης και πολιτοφυλακών». Πρόκειται για έναν ειδικό νόμο που αποσκοπούσε τότε στην κατάργηση των φασιστικών και αντικοινοβουλευτικών οργανώσεων που απειλούσαν να ανατρέψουν τη δημοκρατία. Ο νόμος αυτός ενισχύθηκε το 1972 με την απαγόρευση κάθε συλλογικότητας ή οργάνωσης που εκθείαζε την ιδεολογία του μίσους, της βίας και της διάκρισης υπέρ μια εθνικής ομάδας, ενός έθνους ή μιας θρησκείας.
Όσον αφορά στο θέμα της διάλυσης, προβλέπονται δύο διακριτές διαδικασίες:
Η δικαστική διάλυση, πιο χρονοβόρα, διατάσσεται από το ανώτατο δικαστήριο έπειτα από αίτημα των δημόσιων αρχών ή έπειτα από καταγγελία για παράνομη πράξη που συνδέεται με ποινικό ή θρησκευτικό αδίκημα.
Πιο γρήγορη είναι η διοικητική διάλυση που πραγματοποιείται μετά από διάταγμα της κυβέρνησης ή απόφαση της νομαρχίας. Η διάλυση αυτού του τύπου, η οποία είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί σε διοικητικό δικαστήριο, επιτρέπεται μόνο μετά από την ενοχή των μελών μιας οργάνωσης για κατ' επανάληψιν φθορά, βιαιότητες, παρακινήσεις σε πράξεις μίσους.
Αυτήν την επιχειρηματολογία άλλωστε χρησιμοποίησαν το ΚΚΓ και Νέοι Σοσιαλιστές για να απαιτήσουν τη διάλυση των ακροδεξιών ομάδων, οι οποίες «επιτίθενται σε αστυνομικούς, χτυπούν ομοφυλόφιλους, οργανώνουν ανθρωποκυνηγητά, παρακολουθήσεις υπουργών, συντρόφων τους και δημοσιογράφων».
Οι απαγορεύσεις με κυβερνητικό διάταγμα είναι σπάνιες αν και έχουν καταγραφεί περιστατικά που να δικαιολογούν τη διοικητική διάλυση. Το περίφημο Τμήμα προστασίας και ασφάλειας του Εθνικού Mετώπου διέφυγε της διάλυσης- απαγόρευσης την δεκαετία του '90.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια, η διάλυση της Ριζοσπαστικής Ένωσης (Unité Radicale) είναι η πιο παραδειγματική. Πρόκειται για την ακροδεξιά οργάνωση στην οποία πρόσκειται ο Mαξίμ Μπρουνερί, δράστης της απόπειρας δολοφονίας του Ζακ Σιράκ το 2002.
Επιπλέον, αρκετές οργανώσεις, οι οποίες δρουν στα πλαίσια του ποδοσφαίρου, διαλύονται καθώς κρίνονται ένοχες για βιαιότητες στα γήπεδα.
Η οργάνωση Εθνικιστικές Επαναστατικές Νεολαίες και η εμπλοκή της
Η ομάδα JNR ιδρύθηκε το 1987 (και αναβίωσε το 2010) από τον Σερζ Αγιούμπ. Αποτελείται από σκίνχεντ νεοναζί και είναι το τάγμα εφόδου του 3ου Δρόμου. Η ιστοσελίδα άλλωστε της JΝR φιλοξενείται στον διαδικτυακό ιστότοπο του 3ου Δρόμου, η οποία γεννήθηκε από τη συγχώνευση του Εθνικιστικού Επαναστατικού Κινήματος (MNR) και των αντιφρονούντων του Κόμματος των Νέων Δυνάμεων (PNF) και ονομάζεται έτσι καθώς αντιτίθεται και στον καπιταλισμό και στον κομμουνισμό.
Έμβλημα των οργανώσεων είναι το τρίπτυχο: πίστη-αγώνας-υπακοή.
Ο αρχηγός των Εθνικιστικών Επαναστατικών Νεολαιών, Σερζ Aγιούμπ, αρνείται τη συμμετοχή της ομάδας του στη δολοφονική επίθεση στον Κλεμάν Μερίκ. Ωστόσο, ο ίδιος δίνει την δική του εκδοχή για τα γεγονότα της δολοφονίας με εκπληκτικές λεπτομέρειες. Κατηγορεί τους αριστερούς ακτιβιστές ότι εκείνοι ξεκίνησαν τον καυγά. Ο Σερζ Aγιούμπ επαναλαμβάνει ότι έχει «απόλυτη βεβαιότητα» ότι κανένα μέλος της οργάνωσης δεν έχει συμμετοχή καθώς ο ίδιος προσωπικά επικοινώνησε με καθένα ξεχωριστά. Την Πέμπτη το πρωί δηλώνει ότι φαίνεται να βρήκε τους ενόχους, οι οποίοι «δεν ανήκουν σε ακροδεξιά ομάδα με επίσημο τρόπο» και προτίθεται να μιλήσει σχετικά στις αρχές.
Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, οι δράστες που συλλαμβάνονται το Σάββατο 8 Ιουνίου, βρίσκονται «γύρω από τον πυρήνα» των Εθνικιστικών Επαναστατικών Νεολαιών (JNR) και είναι θέμα χρόνου να επιβεβαιωθεί η ενοχή τους. Ο κύριος δράστης είναι ο Εστεμπάν Μοριγιό ( γεννημένος το 1992) και φαίνεται να είναι πρόσφατο μέλος του 3ου Δρόμου (3ème Voie). Φωτογραφίες του Μοριγιό με τον Σερζ Αγιούμπ διαψεύδουν τον τελευταίο για καμία εμπλοκή της οργάνωσης της οποίας ηγείται.
Η διάλυση της οργάνωσης Εθνικιστικές Επαναστατικές Νεολαίες
Την ίδια μέρα της σύλληψης των ενόχων, στις 8 Ιουνίου, ο πρωθυπουργός Ζαν- Μαρκ Αιρώ απευθύνει αίτημα προς τον υπουργό Εσωτερικών, Μανουέλ Βαλλς, να «ξεκινήσει αμέσως» τη διαδικασία για τη διάλυση της ακροδεξιάς οργάνωσης Εθνικιστικές Επαναστατικές Νεολαίες (JNR), «βάσει των προηγούμενων στοιχείων» αλλά και «της συμπλοκής στην οποία ο Κλεμάν Μερίκ έχασε τη ζωή του».
Τρεις μέρες μετά, στις 11 Ιουνίου, ο πρωθυπουργός ανακοινώνει ότι μια παρόμοια διαδικασία θα ξεκινήσει για την ομάδα 3ος Δρόμος, στην οποία «φαίνεται να είναι κοντά οι δράστες του Μερίκ». Η διαδικασία κοινοποιείται στον ηγέτη των δύο οργανώσεων, Σερζ Αγιούμπ, όπως προβλέπεται από τη γαλλική νομοθεσία, και δίνεται περιθώριο δέκα ημερών για να αντικρούσει την επιχειρηματολογία της διάλυσης.
Στις 25 Ιουνίου 2013, ο Σερζ Αγιούμπ ανακοινώνει την αυτο - διάλυση του 3ου Δρόμου και της οργάνωσης Εθνικιστικές Επαναστατικές Νεολαίες, δηλώνοντας ότι «έλαβε την απόφαση αυτή για λόγους τιμής, πριν διαλυθούν από άλλους .
Το Συμβούλιο των Υπουργών της 10 Ιουλίου 2013 κηρύττει τη διάλυση του 3ου Δρόμου, των Εθνικιστικών Επαναστατικών Νεολαιών και της ομάδας Επιθυμία για Όνειρο με την αιτιολογία ότι «οι τρεις φορείς διαδίδουν ιδεολογία που υποκινεί σε πράξεις μίσους και σε διακρίσεις κατά ατόμων που δεν ανήκουν στο γαλλικό έθνος και είναι μετανάστες». Την ίδια μέρα, ο Σερζ Αγιούμπ ανακοινώνει ότι προτίθεται να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης διάλυσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και αυτό γιατί, όπως δηλώνει ο ίδιος « κανένα από τα γραπτά του 3ου Δρόμου δεν υποδαυλίζει το φυλετικό μίσος» και οι «JNR δεν είναι μια ιδιωτική πολιτοφυλακή αλλά μια υπηρεσία ασφαλείας». Στις 23 Ιουλίου 2013, το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την έφεση.
Στις 24 Ιουλίου, ο Μανουέλ Βάλλς ανακοινώνει και τη διάλυση της Γαλλικής Αποστολής (Œuvre française), παρακλάδι της ομάδας Εθνικιστικές Επαναστατικές Νεολαίες.
Η Γαλλική κυβέρνηση αντιμετώπισε, μέσω της δικαστικής οδού, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τη δράση της ακροδεξιάς οργάνωσης, μέλη της οποίας ευθύνονται για τη δολοφονία του 18χρονου Κλεμάν Μερίκ (με την άμεση διάλυσή της). Ως προς την πολιτική αντιμετώπιση, οι ατυχείς συνδέσεις της άκρας δεξιάς με την άκρα αριστερά αντικρούστηκαν άμεσα από κυβερνητικούς εκπροσώπους απομονώνοντας τις φωνές της δεξιάς που προσπάθησε τις εξισώσεις.
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας, είχε μέχρι σήμερα στο συρτάρι του 32 φακέλους με εγκλήματα της Χρυσής Αυγής και αδρανούσε. Μένει να δούμε αν μετά τα δραματικά γεγονότα και τις μαζικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, θα βρει η Ελληνική κυβέρνηση την πολιτική βούληση να πράξει τα δέοντα για την αντιμετώπιση του νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής.
