Live τώρα    
22°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
20.2°C23.5°C
2 BF 43%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
20 °C
16.6°C22.9°C
2 BF 45%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
17.1°C21.5°C
2 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.1°C
1 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
17.9°C17.9°C
0 BF 59%
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΙΛΑΝΕ ΣΤΗΝ "Α" / Από τον Αλέξη στον Παύλο, οι μαθητές θυμούνται και αγωνίζονται
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΙΛΑΝΕ ΣΤΗΝ "Α" / Από τον Αλέξη στον Παύλο, οι μαθητές θυμούνται και αγωνίζονται

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΑΣΠΑΡΑΚΗΣ, ΣΠΥΡΟΣ ΡΑΠΑΝΑΚΗΣ

Πώς βιώνουν οι σημερινοί πιτσιρικάδες, όσοι είναι σήμερα στην ηλικία που ήταν ο Αλέξης όταν δολοφονήθηκε, τον "Δεκέμβρη"; Πώς το ζουν όσοι ήταν τότε στην ηλίκία του Γρηγορόπουλου; Η "Α" περπάτησε μαζί τους, πήγε σε σχολεία και γειτονιές και κατέγραψε απόψεις. Απόψεις για την "ιστορική στιγμή" που "ξύπνησε και πολιτικοποίησε μια γενιά", για τους μαζικούς αγώνες που πρέπει να ακολουθήσουν σήμερα, για την απογοήτευση (υπάρχει και αυτή), για το facebook που κάποιους τους απομακρύνει από τους αγώνες, για τον Παύλο Φύσσα που έγινε σύμβολο της νεότερης γενιάς, για τους γείτονες που δεν έχουν ρεύμα.

Θα αγωνιστούμε όλοι μαζί, ένας-ένας δεν κάνει τίποτε

Ηρώ, Μαρίνα, Γιώργος, 14 και 15 χρόνων

Είμαστε εδώ για τον Αλέξη, για να τιμήσουμε τη μνήμη του Αλέξη. Ένας τρόπος να νιώσουμε ότι κάνουμε κάτι, ότι δεν καθόμαστε αδρανείς. Θα αγωνιστούμε για να μην αφήσουμε κάτι τέτοιο να ξανασυμβεί. Με τη φωνή μας μπορούμε να τους δείξουμε ότι αν συμβεί κάτι παρόμοιο, οι επιπτώσεις θα είναι τρομερές. Όλοι μαζί όμως, γιατί ένας-ένας δεν κάνει τίποτα. Η δολοφονία του Αλέξη είναι κάτι που δεν ξεχνιέται. Ζούμε στην περιοχή, κάθε μέρα τη συναντάμε στον δρόμο μας. Φοβηθήκαμε πολύ. Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Φάνηκε πόσο αμείλικτοι είναι αυτοί οι άνθρωποι. Η δολοφονία μάς ξύπνησε, μας έκανε να σκεφτούμε και να δούμε διαφορετικά τον κόσμο. Αυτό που μας τρομάζει περισσότερο είναι το πώς θα εξελιχτούν τα πράγματα. Τίποτα δεν είναι σίγουρο, δεν υπάρχουν πλέον όρια, μπορούν να γίνουν τα πάντα. Η μόνη λύση είναι να οργανωθεί ο κόσμος, να σκεφτεί και να δράσει.

Ο κόσμος πρέπει να σηκωθεί από τον καναπέ του

Γιάννης και Γιώργος, 16 χρόνων

Προσπαθούν να καταστρέψουν τη χώρα. Καταστρέφουν την υγεία, την παιδεία και τη νεολαία. Γι' αυτό είμαστε εδώ, για να τους στείλουμε ένα μήνυμα. Είμαστε οργισμένοι. Όταν σκοτώσουν το παιδί σου, θα βγεις από το κελί σου. Η νεολαία οφείλει να ξεσηκωθεί. Οι παλιοί δεν μπορούν, ό,τι είχαν να δώσουν το έδωσαν. Το βάρος περνάει στους νέους. Μπορεί να πηγαίναμε δημοτικό, ωστόσο θυμόμαστε τα πάντα. Θυμόμαστε τα παιδιά του γυμνασίου που έφευγαν από το σχολείο και κατέβαιναν στον δρόμο. Άπειρος κόσμος έβγαινε στον δρόμο, ήταν κάτι πρωτόγνωρο, δεν το είχαμε ξαναδεί. Ο κόσμος πρέπει επιτέλους να σηκωθεί από τον καναπέ του. Ξεσηκωμός και αγώνας είναι η μόνη λύση. Αν τα τέσσερα εκατομμύρια της Αθήνας κατέβουν στον δρόμο μία μέρα, τίποτα δεν τους σταματάει, ούτε καν τα ΜΑΤ. Πόσοι πια αστυνομικοί θα χρειαστούν;

Να διεκδικήσουμε το μέλλον

Βενετία, 16 χρόνων

Θυμάμαι πολύ έντονα να βλέπουμε στην τηλεόραση το έκτακτο δελτίο για τη δολοφονία του Αλέξη αν και ήμουν πολύ μικρή. Ο μεγαλύτερος αδερφός μου κατέβηκε το ίδιο βράδυ στις πορείες. Θυμάμαι την ανησυχία των γονιών μας, όμως την ίδια στιγμή και τη στήριξή τους στους μαθητές που βγήκαν στον δρόμο.

Νομίζω πως η δολοφονία του Αλέξη ήταν πολύ σημαντική στιγμή για τους νέους και κυρίως για εκείνους που το έζησαν άμεσα. Μάλλον θα μείνει σαν το Πολυτεχνείο, σαν μια ιστορική στιγμή. Αυτό που χρειαζόμαστε οι νέοι είναι μια αφορμή να διεκδικήσουμε το μέλλον μας γιατί, έτσι όπως είναι τώρα, δεν υπάρχει ελπίδα για εμάς.

Να μπορέσουμε να κινητοποιηθούμε

Χρήστος, 17 χρόνων

Αν και δεν τα ζήσαμε από τόσο κοντά, ήταν η πρώτη φορά που το σχολείο μας κατέβηκε σε πορεία. Η διευθύντρια του γυμνασίου μας είχε πει τι έγινε στην προσευχή. Με κάποιους καθηγητές και γονείς κατεβήκαμε στην πορεία. Κυρίως τα μεγαλύτερα παιδιά. Ο Αλέξης έγινε σύμβολο χωρίς να το θέλει, φαντάζομαι. Όλα αυτά τα επεισόδια ήταν κάποιες φορές ακραία, αλλά ένας μπάτσος είχε πυροβολήσει ένα παιδί λυκείου. Ποιος μπορούσε να πει σε όλο αυτό τον κόσμο να μην κάνει ζημιές ή να μην κάψει έναν κάδο; Η πίεση που βιώνουμε οι μαθητές και η κατάσταση, με φίλους μας να μην έχουν ρεύμα σπίτι τους, μόνο μας εξοργίζει. Το θέμα είναι να μπορέσουμε να κινητοποιηθούμε.

Οι φωτιές δεν είναι απάντηση

Άννα, 17 χρόνων

Νομίζω πως ο θάνατος ενός παιδιού έγινε λόγος να το εκμεταλλευτούν κάποιοι πολιτικά είτε για να κάψουν και να πετάξουν πέτρες είτε για τους δικούς τους λόγους. Έτσι δεν έκαναν και τώρα με τον Παύλο;

Δεν νομίζω ότι ήταν και τόσο σημαντικά όσα έγιναν. Δεν άλλαξε τίποτα και σήμερα είμαστε χειρότερα από ό,τι ήμασταν το 2008. Απάντηση δεν είναι οι φωτιές και τα σπασμένα μαγαζιά.

Δυστυχώς, όλοι κοιτάνε το facebook

Αντρέας, 16 χρόνων

Οι σημερινοί μαθητές λυκείου ήταν πολύ μικροί τότε. Όμως σίγουρα οι περισσότεροι ξέρουν τι έγινε με τον Αλέξη και τον μπάτσο, έχουν ακούσει ή θυμούνται από τότε. Εγώ νομίζω πως όλα τότε ξεκίνησαν γιατί βγήκαν οι νέοι στους δρόμους. Αυτό θέλουμε και τώρα, αλλά δεν είμαι αισιόδοξος, δεν βλέπω καμία αγωνιστικότητα. Όλοι κοιτάνε να τελειώσουν τα μαθήματά τους και να μιλάνε με τις ώρες στο facebook.

Για μας σύμβολο έγινε ο Παύλος Φύσσας

Μαριέλα, 17 χρόνων

Πολλοί δεν ξέρουν ακριβώς τι είχε γίνει το 2008 με λεπτομέρειες. Ένας αστυνομικός σκότωσε έναν μαθητή στα Εξάρχεια. Αυτό μένει σίγουρα. Για τους σημερινούς μαθητές σύμβολο έγινε ο Παύλος Φύσσας, αφού τότε βγήκαμε πρώτη φορά σε πορεία. Όπως τότε, τα παιδιά του λυκείου κατέβαιναν για τον Αλέξη.

Τότε ξυπνήσαμε και πολιτικοποιηθήκαμε

Νίκος 20 χρόνων

Ο Αλέξης ήταν ένα παιδί. Ένα παιδί που έφυγε από την καταστολή αυτών που υποτίθεται ότι μας προστατεύουν. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω για να τιμήσω τη μνήμη του είναι να βγω στον δρόμο. Είχα την ίδια ηλικία με τον Αλέξη, μπορώ να πω ότι ανήκω στη γενιά που μας σημάδεψε περισσότερο από τον καθένα. Θυμάμαι τα πάντα από εκείνες τις μέρες. Ήμουν μέρος των κινητοποιήσεων. Η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν πολύ σημαντική, ωστόσο θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η δολοφονία αφύπνισε τα παιδιά. Οι περισσότεροι από εμάς ξυπνήσαμε και πολιτικοποιήθηκαμε. Πέντε χρόνια μετά, δυστυχώς ο κόσμος είναι να σαν να έχει ξεχάσει. Η παρουσία του σήμερα θα έπρεπε να ήταν ακόμα πιο μαζική και δυναμική. Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι ότι δεν μπορώ πλέον να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου. Ο στόχος δεν είναι το όνειρο, αλλά η επιβίωση.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL