Σε παρτίδα πόκερ εξελίσσονται πλέον οι διαπραγματεύσεις σε επίπεδο Ευρωπαίων ηγετών για τις κορυφαίες θέσεις των θεσμικών οργάνων, με τους εμπλεκόμενους παίκτες να έχουν επιλέξει τις αργές και προσεκτικές κινήσεις. Το διακύβευμα δεν είναι μόνο τα πρόσωπα που θα αναλάβουν τις κορυφαίες ευρωπαϊκές θέσεις (κυρίως την προεδρία της Κομισιόν), αλλά και ο αντίκτυπος για εκείνους που θα υποχωρήσουν.
Το άλλοτε πανίσχυρο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), με τη λανθασμένη εκ του αποτελέσματος επιλογή του Βαυαρού Χριστιανοκοινωνιστή Μάνφρεντ Βέμπερ στο τιμόνι της προεκλογικής του καμπάνιας, έχει προκαλέσει θυελλώδεις αντιδράσεις και αρνητικά σχόλια από πολιτικές ομάδες της Ευρωβουλής και μεμονωμένους ηγέτες. Ωστόσο, το ΕΛΚ έχει ακόμη τη δυνατότητα να προτείνει άλλο πρόσωπο, εκτός διαδικασίας spitzenkandidat, προκειμένου να κρατήσει τη θέση του προέδρου της Κομισιόν, κάτι που ίσως θα οδηγούσε στον Γάλλο Μισέλ Μπαρνιέ. Ο κεντροδεξιός πολιτικός όμως, μπορεί να απολαύει της συμπάθειας της μεγάλης πλειονότητας ηγετών, αλλά έχει να αντιμετωπίσει τους εσωτερικούς “εχθρούς”, εντός του ΕΛΚ, που τον κατηγορούν ότι υπονόμευσε την υποψηφιότητα Βέμπερ. Την ίδια στιγμή οι ευρωβουλευτές (οι οποίοι πρέπει να επικυρώσουν την όποια υποψηφιότητα) δεν φαίνεται να αντιμετωπίζουν με καλό μάτι έναν πρόεδρο εκτός διαδικασίας.
Η περίπτωση Βεστάγκερ
Στο μυαλό κάποιων υπάρχει και η υποψηφιότητα της Δανέζας επιτρόπου Μαργκρέτε Βεστάγκερ, η οποία μάλιστα συμβάλλει στην ισορροπία ανάμεσα στα δύο φύλα. Η Βεστάγκερ προέρχεται, όμως, από την πολιτική οικογένεια των Φιλελευθέρων, κάτι που είναι δύσκολο να δεχθεί το ΕΛΚ, ως το κόμμα που επικράτησε στις ευρωεκλογές. Σύμφωνα με διπλωματική πηγή, μάλιστα, το ζήτημα της τήρησης της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών στην κατανομή των ευρωπαϊκών αξιωμάτων έρχεται σε δεύτερη μοίρα τελικά, αφού τα πολιτικά συμφέροντα και η ανάγκη να ικανοποιηθούν όλα τα “μπλοκ” υπερισχύουν.
Από την πλευρά τους οι Σοσιαλιστές φαίνεται ότι στην πράξη έχουν αποσυρθεί από τη μάχη της προεδρίας της Επιτροπής, αφού η υποψηφιότητα του Φρανς Τίμερμανς προσκρούει στο κατηγορηματικό "όχι" των χωρών της ανατολικής Ευρώπης μετά το μέτωπο που έχει ανοίξει με την Πολωνία και τη Ρουμανία για το κράτος δικαίου.
Όλα δείχνουν λοιπόν ότι οι Σοσιαλιστές θα έχουν τον πρώτο λόγο αναφορικά με τη θέση του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας (για τον/τη διάδοχο της Φεντερίκα Μογκερίνι). Για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ωστόσο, δεν αποκλείεται να επικρατήσουν οι Φιλελεύθεροι, ενώ στην Ευρωβουλή ακούγεται έντονα το όνομα της Σκα Κέλερ από τους Πράσινους.
Ιδιαίτερο ρόλο πάντως φαίνεται ότι παίζει στην προσπάθεια εξεύρεσης συμβιβασμού η θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς το ενδεχόμενο να καταλήξει στα χέρια του Γερμανού, υπέρμαχου της σχολής Σόιμπλε, Γενς Βάιντμαν έχει προκαλέσει επίσης αντιδράσεις από την πλευρά του Νότου της Ευρωζώνης.
Τον “γόρδιο δεσμό” προσπαθεί να λύσει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος, όπως λέγεται, διακινεί μία λίστα με ονόματα. Ωστόσο, φαίνεται ότι Γαλλία και Γερμανία αντιμετωπίζουν δυσκολίες συνεννόησης αυτήν τη φορά, κάτι που προμηνύει νέες καθυστερήσεις και πιθανότατα έκτακτη σύνοδο κορυφής την 1η Ιουλίου.
