Το πρόγραμμα της ΝΔ είναι πρόγραμμα αποανάπτυξης, μία συνταγή των απανταχού αποτυχημένων διαχειριστών του νεοφιλελευθερισμού, που ζήσαμε και προ κρίσης επί Αλογοσκούφη και έφερε τα καταστροφικά ελλείμματα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την προσπάθεια να βάλει κοινωνική σφραγίδα και τις βάσεις ανάπτυξης με ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, τόνισε ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης Μενέλαος Γκίβαλος μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Σβέρκο.
Η προγραμματική αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ - Νέας Δημοκρατίας είναι ουσιαστική, τόσο με οικονομικούς, όσο και κατ` εξοχήν με κοινωνικούς, πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους. Θα πρέπει να αποκαλυφθούν οι πιο ακραίες πλευρές της, ώστε ο πολίτης να πάει στην κάλπη ξέροντας τι τον περιμένει την επόμενη ημέρα, όχι με συνθήματα και ομίχλη, είπε ο κ. Γκίβαλος, μετά και την χθεσινή παρουσίαση του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη τετραετία.
Υπάρχουν κατά τον ίδιο δύο αντιθετικά δίπολα σε αυτή την προγραμματική αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Το ένα φτάνει στο 2015 και συνεχίζεται το 2019, με την ΝΔ να μετατοπίζεται και υιοθετεί πλήρως το νεοφιλελεύθερο πρότυπο, το ενσωματώνει στην ταυτότητα και την ιδεολογία της, με τις ακροδεξιές, αντικοινωνικές εκδοχές που έχει αυτό το πρότυπο. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι διαχειρίζεται μνημόνια, προσπαθεί να βάλει μία κοινωνική σφραγίδα και τις πρώτες βάσεις ανάπτυξης, που φάνηκαν κυρίως από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα.
Το δεύτερο εμφανίζεται σήμερα μπροστά μας και είναι κατά κάποιο τρόπο προέκταση του πρώτου. Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ διευρύνεται αυτή η προσπάθεια, με συγκεκριμένα μέτρα και εξαγγελίες, για να επιτευχθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση και μία κοινωνική ισορροπία, ενώ η ΝΔ επανέρχεται στο πρώτο δίπολο, τις πολιτικές που εφάρμοσε μέχρι το 2014.
Έχει χτυπήσει δύο τομείς, κατά τον ίδιο. Πρώτον, καθολικά την εργασία, λέγοντας ότι δεν ενδιαφέρουν οι συλλογικές συμβάσεις και επιδιώκοντας τις επιχειρησιακές, ότι θα μειωθούν τα εργασιακά δικαιώματα, ότι δεν θα αυξηθούν οι κατώτατοι μισθοί. Ταυτόχρονα, τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, όπου όλο το πλέγμα συντάξεων, πολιτικών περίθαλψης, κοινωνικών παροχών, «πάει περίπατο», όπως είπε χαρακτηριστικά. Ο κ. Μητσοτάκης επαναλαμβάνει ευθέως και ευθαρσώς ότι θα καταργήσει τον πυρήνα των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Αλλά το πιο σοβαρό, αυτό που πρέπει να τονίσουμε, είναι ότι το πρόγραμμα της ΝΔ είναι πρόγραμμα αποανάπτυξης, όχι ανάπτυξης.
Την συνταγή περί «θετικού φορολογικού σοκ» για το μεγάλο κεφάλαιο, ώστε να έρθουν επενδύσεις, κατά τον κ. Γκίβαλο «την λένε οι απανταχού αποτυχημένοι διαχειριστές του νεοφιλελευθερισμού, είναι μηχανισμός αυτοκαταστροφής, η ΝΔ τον εφάρμοσε και σε περιόδους ηρεμίας με τον κ. Αλογοσκούφη, που μείωσε δραστικά τους φόρους ... όταν μειώνουμε τους φόρους, "κλείνουμε το μάτι" στο μεγάλο κεφάλαιο, του λέμε ότι... κάνουμε το κορόιδο, πληρώσεις - δεν πληρώσεις εσύ είσαι ο δικός μας, προχώρα μπροστά».
Το πρώτο έλλειμμα είναι το εισπρακτικό, συνέχισε, θυμίζοντας ότι επί ΝΔ ενώ ο μέσος όρος εισπράξεων στην Ευρώπη ήταν κοντά στο 9% στις φορολογικές επιδόσεις, στην Ελλάδα ήταν στο 4,5% -και φτάσαμε στα ελλείματτα, σε περιόδους ηρεμίας, όπως επανέλαβε. Σε περιόδους κρίσης, που χρειάζεται τόνωση η οικονομική δραστηριότητα, αν παρουσιαστεί έλλειμμα στο Δημόσιο, τότε οδηγούμαστε στην καταστροφή, με πρόσθετους φόρους, επιβαρύνσεις, ισχυρή περικοπή παροχών στο κοινωνικό κράτος. Την ζήσαμε επώδυνα αυτή την συνταγή, είναι μέλλον από το πρόσφατο παρελθόν μας.
«Ρωτήστε και τους φιλελεύθερους οικονομολόγους», συνέχισε, θα πουν ότι σε καταστάσεις καταστροφής της παραγωγικής δομής όπως αυτές που ζούμε τα τελευταία εννέα χρόνια, είναι απαραίτητος ο σχεδιασμός της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της ανάπτυξης με ένα κράτος που με επιτελικό χαρακτήρα θα επιτύχει την συνέργεια με τον ιδιωτικό τομέα, θα προχωρήσει σε αναδιαρθρώσεις, ενώ θα αντιμετωπίσει και τα προβλήματα με το περιβάλλον, τις νέες ενεργειακές πηγές, κτλ. Αυτά δεν μπορούν να γίνουν σε καθεστώς αχαλίνωτου ανταγωνισμού της αγοράς, όπου τα επιμέρους ιδιωτικά συμφέροντα αγωνίζονται λυσσωδώς να προασπίσουν τα κέρδη τους.
Για το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, ο κ. Γκίβαλος επεσήμανε την συσσωρευμένη κόπωση, την διαμαρτυρία που επιτάθηκε από έναν μηχανισμό απαξίωσης που επέβαλαν τα μνημονιακά ΜΜΕ, για την φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό θα αντιμετωπιστεί κατά τον ίδιο με την αποκάλυψη του προγράμματος. Θα πρέπει κάθε πολίτης, κάθε οικογένεια, κάθε κοινωνική και παραγωγική ομάδα να αναγνωρίσει αυτό τον εαυτό της. Να πει «αυτό με περιμένει, αυτό θα έχω, αυτό δεν θα έχω», όπως υπογράμμισε.
Τόνισε επίσης ότι «δεν μπορεί να ζει σε πολιτική ασυλία το ΚΙΝΑΛΛ, να μην καταδεικνύεται πού θα οδηγήσει τους ατυχείς ψηφοφόρους που θα αυτοχειριαστούν ψηφίζοντάς το, την επόμενη θα βρεθούν συνέταιροι του κ. Μητσοτάκη».
