Μπορεί οι γερμανικές κυβερνήσεις από την ενοποίηση μέχρι σήμερα να δηλώνουν μονότονα ότι το θέμα των αποζημιώσεων θεωρείται λήξαν, ωστόσο δεν ισχύει το ίδιο και για τη γερμανική κοινωνία των πολιτών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η οργάνωση “Σεβασμός για την Ελλάδα”, στην οποία αναφέρθηκε στην ομιλία του στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας. Η οργάνωση αυτή, που πρωτοεμφανίστηκε τον Μάρτιο του 2015, έχει εγείρει από τις αρχές του χρόνου τρεις αξιώσεις προς το γερμανικό Κοινοβούλιο και τη γερμανική κυβέρνηση:
Πρώτον, να επιστραφεί το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που πήρε η ναζιστική Γερμανία από την Ελλάδα. Δεύτερον, να επιστραφούν τα λύτρα για τους Εβραίους εργάτες με το στανιό στη Θεσσαλονίκη. Και, τρίτον, να δημιουργηθεί ένα ταμείο για την αειφόρο ανάπτυξη της υπαίθρου με επίκεντρο τα μαρτυρικά χωριά.
Η ψυχή της “Σεβασμός για την Ελλάδα” -μιας υπερκομματικής πρωτοβουλίας πολιτών στο Βερολίνο- είναι η Χίλντε Σραμ. Μια γυναίκα - σύμβολο της εναλλακτικής Αριστεράς στη Γερμανία, καθώς γεννήθηκε ως κόρη του αρχιτέκτονα και υπουργού Στρατιωτικού Εξοπλισμού του Χίτλερ, Άλμπερτ Σπέερ, για να φτάσει να πρωταγωνιστεί στο κίνημα ειρήνης από τη δεκαετία του 1960 και να δώσει μάχες από τη δεκαετία του 1980 για την αναγνώριση όλων των θυμάτων του ναζισμού. Η Σραμ είναι από τα ιδρυτικά μέλη των Πρασίνων κι έχει οργανώσει πολλές πρωτοβουλίες ενάντια στον ρατσισμό, την ξενοφοβία και την Ακροδεξιά.
Ήδη από το 2015 η οργάνωση ασχολείται με “τη γερμανική ενοχή και τις υποχρεώσεις έναντι της Ελλάδας”, αλλά και στηρίζει με χρήματα και εθελοντές οργανώσεις που ασχολούνται με τους πρόσφυγες στη Λέσβο, την Αθήνα και τον Πειραιά.
Τρεις εβδομάδες νωρίτερα στο Βερολίνο η “Σεβασμός για την Ελλάδα” οργάνωσε την προβολή του ντοκιμαντέρ “Το μπαλκόνι - Τα εγκλήματα της Βέρμαχτ στην Ελλάδα” του Χρύσανθου Κωνσταντινίδη. “Μπαλκόνι” ονόμαζαν κάποτε, λόγω της εξαιρετικής του θέας, το χωριό Λυγκιάδες στην Ήπειρο, το οποίο ισοπέδωσαν οι Ναζί το 1943 και εκτέλεσαν 83 κατοίκους του.
