Την ώρα που το "Μακεδονικό" είναι στο προσκήνιο των πολιτικών εξελίξεων, εκατοντάδες μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ γέμιζαν ασφυκτικά την αίθουσα "Μακεδονία" του Caravel, όπου φιλοξενήθηκε η πρώτη ανοιχτή συζήτηση της -"αβάπτιστης", όπως σχολιάστηκε- κίνησης στο εσωτερικό του κόμματος. Μια πρωτοβουλία που φιλοδοξεί να δομήσει σε νέες βάσεις την εσωκομματική συζήτηση, να συμβάλει στην ανασυγκρότηση του κόμματος, ή μετεξέλιξη όπως πολλοί ομιλητές ανέφεραν, και τη στρατηγική ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να διευρύνει την κοινωνική του απήχηση και να παίξει κεντρικό ρόλο στην "επόμενη ημέρα", τόσο στο κοινωνικό όσο και στο πολιτικό πεδίο. Και φυσικά ενόψει των τριών κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων του 2019, στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να ανταποκριθεί.
Το "παρών" έδωσαν μεταξύ άλλων ο Ν. Παππάς, η Ό. Γεροβασίλη, ο Γ. Βασιλειάδης, ο Γ. Μπαλάφας, ο Π. Κουρουμπλής, ο Θ. Δρίτσας και ο Π. Κλαυδιανός εκ μέρους των 53+.
Η "μέρα μετά" και η προοπτική της επόμενης τετραετίας
Το πολιτικό πλαίσιο της κίνησης περιγράφτηκε στις εισηγήσεις των στελεχών που υπογράφουν την πρόσκληση για τη συγκρότηση της πρωτοβουλίας: Οι ομόφωνες συνεδριακές αποφάσεις, η μετά το Μνημόνιο στρατηγική και η επανεκκίνηση - μετεξέλιξη του κόμματος σε έναν ορίζοντα 1+4 ετών. Ένας χρόνος, δηλαδή, έως τις ερχόμενες εκλογές τον Οκτώβριο του 2019 και η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ που θα ανοίξει τον δρόμο για μια τετραετία αριστερής διακυβέρνησης απαλλαγμένης από τα Μνημόνια και την επιτήρηση.
Κεντρικός στόχος της πρωτοβουλίας, λοιπόν, είναι να ανοίξει η συζήτηση για το αύριο του κόμματος με την εκπόνηση νέου σχεδίου και την αναβάθμιση του ρόλου του ΣΥΡΙΖΑ και των μελών του μπροστά στον νέο διπολισμό "προγραμματικού χαρακτήρα", όπως περιγράφτηκε, που συνίσταται στη σύγκρουση ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση. Πρόκειται για το σχήμα που ανέφερε και κατά τη συνεδρίαση της Π.Γ. ο Αλ. Τσίπρας. "Μπορει ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικό υποκείμενο να αντιμετωπίσει όλα αυτά που έρχονται μπροστά μας;" αναρωτήθηκε ο Αντ. Κοτσακάς τονίζοντας την ανάγκη για μια νέα μεγάλη αριστερή πλειοψηφία που θα αποτελέσει τον καταλύτη και για την Ευρώπη.
"Να έχουμε συλλογική πίστη στον στόχο μας" υπογράμμισε στον χαιρετισμό του ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Π. Ρήγας, ο οποίος έθεσε το τρίπτυχο πολιτικής στρατηγικής που θα πρέπει να τεθεί ως στόχος του κόμματος τον ένα χρόνο που θα απομείνει ανάμεσα την έξοδο από τα Μνημόνια και τις εκλογές του 2019: τα περιφερειακά συνέδρια, το Ευρωπαϊκό Προοδευτικό Φόρουμ και η συνταγματική αναθεώρηση.
Εξαντλήθηκε ο ρόλος των τάσεων
Οι εισηγητές έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν από την αρχή τον χαρακτήρα αυτής της πρωτοβουλίας. "Δεν έχουμε στόχο να φτιάξουμε μια υπερ-τάση" υπογράμμισε το μέλος της Π.Γ. Π. Καραγεώργος, σημειώνοντας πως η προωθητική δύναμη των τάσεων εξαντλήθηκε. Ο Αρ. Μπαλτάς, που τοποθετήθηκε, υπογράμμισε ότι "δεν χωράει άλλη τάση". Υποστήριξε, μάλιστα, πως οι τάσεις με τη μορφή μόνιμων πολιτικών συγκροτήσεων δεν έχουν λόγο ύπαρξης στη σημερινή συγκυρία. Όπως διαπίστωσε ο πρώην υπουργός, σε επίπεδο πολιτικής κατεύθυνσης, όπως είναι έξοδος από τα Μνημόνια, η ρύθμιση του χρέους, η επίλυση του "Μακεδονικού", κόμμα και κυβέρνηση ομονοούν, ενώ επισήμανε ότι όλες οι υπαρκτές τάσεις και κινήσεις εντός του κόμματος συμφωνούν στο μεγαλύτερο μέρος των όσων υποστηρίζουν. Παράλληλα σημείωσε πως αυτές οι πρωτοβουλίες είναι ευκαιρία να σπάσουν οι καχυποψίες μεταξύ των μελών του κόμματος, αφού γίνεται, όπως είπε, ουσιαστική συζήτηση χωρίς να παίζει ρόλο η τασική τοποθέτηση.
Για ένα νέο είδος κόμματος
Το τέλος της μνημονιακής εποχής, με την υπογραφή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ορίζει εκ των πραγμάτων ένα νέο πεδίο πολιτικού ανταγωνισμού, που συνεπάγεται νέα καθήκοντα, νέες απαιτήσεις και επαναπροσδιορισμό του ρόλου των πολιτικών υποκειμένων. Ταυτόχρονα η πολυετής κρίση ήρθε να άρει πολλές από τις σταθερές και τα αναλυτικά εργαλεία της Αριστεράς, με την πολυδιάσπαση των κοινωνικών χώρων και την αναντιστοιχία της ταξικής καταγωγής με την κομματική αντιπροσώπευση. Αυτό που περιέγραψε κατά την ομιλία του ο Κώστας Δουζίνας ως κρίση πολιτικής εκπροσώπησης.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο βουλευτής Α' Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε πως η μορφή του κόμματος, όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, παρακμάζει, επισημαίνοντας ότι όλα τα κόμματα σε όλη την Ευρώπη φθίνουν.
"Πρέπει να σκεφτούμε ένα νέο είδος κόμματος" είπε σημειώνοντας το παράδειγμα του Τζ. Κόρμπιν στη Βρετανία με το κίνημα "Μomentum" και την οργάνωση ψηφιακών πλατφορμών υπέρ του Βρετανού σοσιαλιστή. Επιπλέον υπογραμμίστηκε πως δεν θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς να αντιπροσωπεύει τα ταξικά, κινηματικά και λαϊκά συμφέροντα, αλλά θα πρέπει να φτιάξει και να εκφράσει μια νέα λαϊκή συμμαχία. "Χρειάζεται να φτιάξουμε ένα κόμμα που θα αντιστοιχεί στη γενικότερη αποδοχή που έχει από την κοινωνία" ειπώθηκε χαρακτηριστικά.
Κοινοί προβληματισμοί για τις σχέσεις κόμματος - κυβέρνησης
Κοινός τόπος των περισσότερων εισηγήσεων ήταν η επισήμανση η "πυραμιδωτή" δομή του κόμματος και η ανάγκη να διεξαχθεί το καταστατικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το οποίο είχε αποφασιστεί να γίνει εντός του 2018. Από τη συζήτηση δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο προβληματισμός που διαπνέει το σύνολο των τάσεων και των ομαδοποιήσεων του κόμματος, που δεν είναι άλλος από τη δυσαρμονία του κόμματος με την κοινωνική βάση που εκφράζει, αλλά και τα προβλήματα συντονισμού μεταξύ κόμματος - κυβέρνησης - Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αλλά και η αδράνεια των κομματικών οργάνων. Ωστόσο υπογραμμίστηκε πως αυτά τα προβλήματα μπορούν να λυθούν δεδομένης της εμπειρίας των 3,5 ετών του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνητικού κόμματος. Τέλος, επισημάνθηκε από τον Αρ. Μπαλτά πως αυτή η εμπειρία της κυβέρνησης της Αριστεράς είναι μοναδική ιστορικά υπογραμμίζοντας πως πρέπει να μεταδοθεί και στην Ευρώπη.
