Η «ρευστότητα», η γνώριμη κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της «Κεντροαριστεράς» από τότε που ξεκίνησαν οι πρώτες διεργασίες για την ανασυγκρότηση του χώρου μετά την τεράστια ήττα που υπέστη το ΠΑΣΟΚ, πρώτα με τους «58» και μετά με την «Ελιά», είναι η ίδια κατάσταση που περιγράφει καλύτερα και τις σημερινές συνθήκες στον χώρο.
Ιδίως δε τώρα που δέκα υποψήφιοι είναι έτοιμοι να διεκδικήσουν την ηγεσία ενός νέου φορέα, στον οποίο, πέρα απ’ το γεγονός ότι δεν υφίσταται ακόμα, δεν εμφανίζονται και συμπτώσεις μεταξύ των διαφόρων πλευρών της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αλλά και των δυνάμεων που συμμετέχουν στο εγχείρημα χωρίς να έχουν ενταχθεί στη ΔΗ.ΣΥ., ως προς το ποια θα είναι η φυσιογνωμία και ποιο το πολιτικό πρόταγμα του νέου σχήματος.
Κοινός τόπος όλων -τουλάχιστον διακηρυγμένος- είναι ότι ο νέος φορέας θα πρέπει να αποτελέσει την εναλλακτική απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή να είναι το δεύτερο κόμμα που θα αποτελεί τον αντίπαλο της Ν.Δ. Συνεπώς είναι κοινός τόπος ή κοινή προσδοκία όλων η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, στόχος που αντιμετωπίζει ως δεδομένη, εκτός όλων των άλλων, την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ από τη Ν.Δ.
Ωστόσο κανείς από τους υποψηφίους δεν τοποθετείται ρητά ως προς το ρεαλιστικότερο ζητούμενο των μετεκλογικών συνεργασιών. Ζητούμενο που εκλαμβάνει ως εξαιρετικά δύσκολη τη δυνατότητα ο νέος αυτός φορέας, με πρόσωπα στην πλειονότητά τους προερχόμενα από το παλιό πολιτικό σύστημα, που έχει κριθεί στις τελευταίες αναμετρήσεις, να εκτοξευθεί ξαφνικά στη μία από τις δύο πρώτες θέσεις.
Ουσιαστικά ήδη από σήμερα ξεκινά επίσημα ο δίμηνος προεκλογικός αγώνας έως την κάλπη της 5ης Νοεμβρίου, καθώς την Παρασκευή έκλεισαν οι υποψηφιότητες με την κατάθεση εκάστου μίνιμουμ 1.000 υπογραφών και καταβολή αντιτίμου - εγγύησης για τη συμμετοχή τους 2.000 ευρώ.
Οι υποψήφιοι είναι: η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της ΔΗ.ΣΥ. Φώφη Γεννηματά, ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης, ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Ραγκούσης, οι βουλευτές της ΔΗ.ΣΥ. Γιάννης Μανιάτης και Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, ο πρόεδρος της ΕΔΕΜ (συνιστώσας της ΔΗ.ΣΥ.) Απόστολος Πόντας, ο πρώην πρύτανης της ΑΣΟΕΕ Κώστας Γάτσιος και ο επικοινωνιολόγος Δημήτρης Τζιώτης.
Ένα πρώτο κρας τεστ μεταξύ των «φαβορί»
Με τα σημερινά δεδομένα τα φαβορί της αναμέτρησης είναι αναμφίβολα η Φ. Γεννηματά, η οποία ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει πίσω της τη στήριξη του κόμματος, με βασικό αντίπαλό της τον Γ. Καμίνη, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί σε ευρύτερο ακροατήριο, πέραν του ΠΑΣΟΚ, και συνεπώς δεν μπορεί να υπολογιστεί η δυναμική που θα αναπτύξει.
Βασικός εσωκομματικός αντίπαλος της Φ. Γεννηματά και φαβορί για τον δεύτερο γύρο θεωρείται και ο Ν. Ανδρουλάκης, ο οποίος ποντάρει στο γεγονός ότι έχει απήχηση και στη βάση του ΠΑΣΟΚ και παράλληλα θα έχει μεγαλύτερη ευχέρεια να απευθυνθεί με μεγαλύτερη διείσδυση στο πιο νεανικό ακροατήριο. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι ήδη από την εκδήλωση για την 3η Σεπτέμβρη η Φ. Γεννηματά επιχειρεί να φιλοτεχνήσει τα χαρακτηριστικά μιας υποψηφιότητας με έντονο κομματικό άρωμα και ταυτόχρονα με προφανή στόχευση στη «νέα γενιά».
Στα φαβορί εντάσσεται και ο Στ. Θεοδωράκης, το πλεονέκτημα του οποίου είναι ότι δεν προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ και συνεπώς απευθύνεται θεωρητικά σε πιο διευρυμένο κοινό. Ο ίδιος άλλωστε κατεβαίνει στην κούρσα με σύνθημα «ανοικτό Κέντρο». Ωστόσο αυτό είναι και το μειονέκτημά του, διότι, ακόμα και στην περίπτωση που ήταν ο μοναδικός αντίπαλος της Φ. Γεννηματά, δηλαδή ΠΑΣΟΚ εναντίον Ποταμιού, η σύγκριση της δύναμης των δύο κομμάτων είναι άνιση. Καθώς μάλιστα υπάρχουν άλλοι οκτώ υποψήφιοι, οι ψήφοι θα διαμοιραστούν στους δέκα διεκδικητές, εις βάρος τόσο της Φ. Γεννηματά όσο και του Στ. Θεοδωράκη.
Μέσα σε αυτή την εξίσωση των τεσσάρων πρέπει να συμπεριληφθεί και η περίπτωση του Γ. Ραγκούση, ο οποίος είναι εμφανές ότι «παίζει» ένα διπλό χαρτί: «μεταρρύθμιση» και «αντι-δεξιά». «Δεν θα γίνω αντιπρόεδρος σε κυβέρνηση Μητσοτάκη» είναι μια χαρακτηριστική δήλωσή του, με την οποία διαφοροποιήθηκε την 3η Σεπτέμβρη από τους συνυποψηφίους του, οι οποίοι δυσκολεύονται να προβούν σε παρόμοιες διαβεβαιώσεις. Με το «μεταρρυθμιστικό» σκέλος απευθύνεται συνεπώς ακριβώς στο ακροατήριο της «Κεντροαριστεράς», ενώ με το «αντι-δεξιό» θέλει να «μιλήσει» στα ανακλαστικά κάποιων διαχρονικών οπαδών του ΠΑΣΟΚ.
Παρότι η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φαντάζει το ένα από τα δύο φαβορί για τον δεύτερο γύρο, κανείς δεν θα μπορούσε να προεξοφλήσει τι συμμαχίες θα μπορούσε να διασφαλίσει ο αντίπαλός της στην τελική αναμέτρηση της δεύτερης Κυριακής και πού θα μπορούσαν αυτές να οδηγήσουν.
Την Τρίτη «κλείνει» το θέμα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας
Σε κάθε περίπτωση η δυναμική που θα μπορούσε να προσλάβει η κάθε υποψηφιότητα θα εξαρτηθεί σε αρκετό βαθμό και από την ύπαρξη ή όχι της δυνατότητας και για ηλεκτρονική ψηφοφορία, πέραν την αυτοπρόσωπης παρουσίας στις κάλπες.
Τα επιτελεία των υπόλοιπων υποψηφίων -πέραν της Φ. Γεννηματά- εκτιμούν ότι η δυνατότητα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας θα λειτουργήσει σίγουρα προς όφελός τους, καθώς θεωρούν ότι αυτή η διαδικασία θα αφορά μη κομματικό κοινό, που διαφορετικά δεν θα έμπαινε στον κόπο να πάει να ψηφίσει σε κάλπη.
Όμως, η ηλεκτρονική ψηφοφορία παραμένει ακόμα σε εκκρεμότητα μετά από πολλές συνεδριάσεις της Επιτροπής Αλιβιζάτου και καθημερινές δημόσιες αντεγκλήσεις και υπονοούμενα υποψηφίων (κυρίως οι Θεοδωράκης, Ραγκούσης, Ανδρουλάκης) προς τη Χαρ. Τρικούπη για προσπάθεια να σαμποτάρει τη δυνατότητα. Σύμφωνα με πληροφορίες, το θέμα θα λήξει στη συνεδρίαση της επιτροπής την ερχόμενη Τρίτη.
Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κατά της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ωστόσο έχει θέσει προϋποθέσεις για να διασφαλίζεται το αδιάβλητο της διαδικασίας. Φαίνεται ότι, εφόσον τελικά υιοθετηθεί η παράλληλη δυνατότητα για ηλεκτρονική ψηφοφορία, θα έχουν εκπληρωθεί οι όροι που έχει προτείνει το ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή στην εξ αποστάσεως ηλεκτρονική ψηφοφορία να είναι υποχρεωτική με αυτοπρόσωπη παρουσία, σε προγενέστερο χρόνο, η παραλαβή του απαραίτητου μυστικού κωδικού.
Ο Παπανδρέου ξεκαθάρισε ότι δεν διαλύονται τα κόμματα
Ο Γ. Παπανδρέου αλλά και κανείς άλλος από το ΚΙΔΗΣΟ δεν είναι τελικά υποψήφιος. Ο πρώην πρωθυπουργός είπε ότι “δεν διεκδικεί πόστα”, αλλά “θα συμβάλει τα μέγιστα να πετύχει αυτή η υπόθεση”. Επανέλαβε ότι οι συνθήκες δεν είναι ώριμες για να διαλυθούν τα κόμματα σε έναν ενιαίο φορέα και μίλησε για «συμπαράταξη».
Ως μείζον στην όλη διαδικασία προσδιόρισε το να δημιουργηθεί εμπιστοσύνη μεταξύ των διαφόρων πλευρών και ο νέος φορέας να έχει “προοδευτική πολιτική κατεύθυνση” παράλληλα με “προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης”, παίρνοντας αποστάσεις και από τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ. Επισήμανε ότι “η μορφή, η κατεύθυνση, οι δομές, η ιστορική αφήγηση, οι πολιτικές είναι ακόμα προαπαιτούμενα για την επιτυχία του εγχειρήματος”.
Οι πολιτικές ενστάσεις Θεοχαρόπουλου
Εκτός εκλογικής μάχης έθεσε εαυτόν και ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ., εγείροντας πολιτικές ενστάσεις, που εξέφραζε από νωρίς και είχε καταθέσει και στο συνέδριο της ΔΗ.ΣΥ. τον Ιούλιο. Για τον Θ. Θεοχαρόπουλο το γεγονός ότι δεν προηγήθηκε συνέδριο για τον νέο φορέα ή έστω διπλή κάλπη κατά την εκλογή επικεφαλής προκειμένου να αποφασίσει η βάση για τη μορφή του φορέα δημιουργεί το έδαφος ώστε να υπάρξουν αργότερα φυγόκεντρες τάσεις.
Στην Αγ. Κωνσταντίνου εμμένουν για «ισχυρό πόλο της Σοσιαλδημοκρατίας», ενώ στο τέλος του μήνα τα κομματικά όργανα θα συνεδριάσουν για τη στάση που θα τηρήσει η ΔΗΜ.ΑΡ. στην εκλογή.
